Αθλητισμός με προσωπικά δάνεια

Ο πρόεδρος και ο προπονητής του Ναυταθλητικού Ομίλου Γυάλας στη Σαλαμίνα μιλούν για το μεράκι που… παίρνει πρωτάθλημα. Του Νίκου Οικονομίδη Ο Ναυταθλητικός Όμιλος Γυάλας είναι η κλασική περίπτωση 5-10 ανθρώπων που δένονται με την «τρέλα» ενός στόχου. Δύο από αυτούς είναι ο κ. Πέτρος Μερκούρης, πρόεδρος του ομίλου, και ο κ. Θανάσης Βιλλιώτης, προπονητής κανόε – καγιάκ. Aν και οι ερωτήσεις απευθύνονται και στους δύο, οι απαντήσεις καταχωρίζονται ως μία, αφού ήταν ομόφωνες. Όπως λένε άλλωστε, ο όμιλος αποτελεί μια μεγάλη οικογένεια. Να υποθέσω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του συλλόγου είναι το οικονομικό; Έχουμε εκατό μέλη, σχεδόν όλοι συνταξιούχοι. Τα πενήντα ευρώ που δίνουν ετησίως οι περισσότεροι τα κόβουν από αλλού. Συγκεντρώνονται 5.000 ευρώ. Κάνουμε και μία-δύο εκδηλώσεις, που αποδίδουν λίγα χρήματα ακόμη. Έτσι, όμως, δεν γίνεται αθλητισμός, έστω και ερασιτεχνικός. Ναι, αλλά βγάζετε αθλητές υψηλού επιπέδου. Έχουμε πρωταθλητές Ελλάδας. Το μεγάλο ατού μας είναι ο Θοδωρής Νοτάρογλου, με βλέψεις για Ολυμπιάδα. Αυτό οφείλεται στην αυταπάρνηση των ανθρώπων του ομίλου. Τα σκάφη τα αγοράσαμε μόνοι μας. Ένα κουπί κοστίζει 250 ευρώ. Η νομιμοποίηση των εγκαταστάσεων απαιτούσε μελέτες, δικαιολογητικά. Έξοδα που τα αναλάβαμε εμείς οι ίδιοι. Πριν από έξι χρόνια που ήρθαμε εδώ, βρήκαμε ένα λιμάνι με αυθαίρετες κατασκευές. Ακολουθήσαμε τη νόμιμη οδό, αντιμετωπίζοντας τεράστιες δυσκολίες. Τώρα περιμένουμε το πρόστιμο από την Κτηματική Υπηρεσία για τη νομιμοποίηση των εγκαταστάσεων, που θα καταβληθεί από το Λιμενικό Ταμείο Σαλαμίνας. Αρωγός ήταν ο δήμαρχος. Εγκαταστήσαμε και κάμερες ασφαλείας. Δίνοντας κάτι από την ψυχή μας, έχουμε τη χαρά να προσφέρουμε διέξοδο στους νέους και ενδιαφέροντα στους απόμαχους που «δένουν» εδώ τη βάρκα τους. Άλλη βοήθεια είχατε; Στραφήκαμε όπου μπορούσαμε. Βρήκαμε κάποια ανταπόκριση, αλλά ένας αθλητικός όμιλος στον οποίο έρχονται παιδιά δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως πολιτιστικός σύλλογος. Απαιτείται μεγαλύτερη ευαισθησία. Ο αθλητισμός είναι η ασπίδα της ψυχικής και σωματικής υγείας. Βρήκαμε δύο «όπτιμιστ». Τα κάναμε δέκα. Έχουμε κι ένα «420». Η ιστιοπλοΐα όμως έχει απαιτήσεις που δεν αντέχουμε. Ένας ακατανόητος νόμος λέει ότι, αν δεν τρέξεις σε έναν αγώνα με 10 αθλητές, αποβάλλεσαι από την Ομοσπονδία. Ήταν εμπαιγμός να μας δώσουν ένα σπασμένο σκάφος. Το φτιάξαμε. Δεν μπορούσαμε όμως να πληρώνουμε εισιτήρια, ξενοδοχεία και μεταφορές σκαφών.

Οι απόμαχοι...τραβούν κουπί για να συντηρήσουν τον όμιλο

Ομολογουμένως, βρήκαμε διαφορετική αντιμετώπιση από την Ομοσπονδία κανόε – καγιάκ. Μας βοήθησαν να ξεκινήσουμε, μας βρήκαν τον πρώτο προπονητή, πήραμε μέρος σε αγώνες, τα παιδιά βίωσαν τη χαρά του ευ αγωνίζεσθαι. Όταν οργανώσαμε μια γιορτή με αγώνες, μαζευτήκαν 300 άνθρωποι, που ένιωσαν ότι έχουμε κοινό στόχο. Συγκινηθήκαμε από την ανταπόκριση και από το πόσο κοντά αισθανθήκαμε. Έρχονται από τη Γλυφάδα δύο παιδάκια κινεζικής καταγωγής. Έχουμε και ένα παιδί από το Χατζηκυριάκειο. Μαζεύει χρήματα από το χαρτζιλίκι του για να πάρει δικό του σκάφος. Με ελάχιστη εμπειρία διακρίθηκε σε αγώνες. Είναι ένα ταλέντο που δεν πρέπει να χαθεί. Τι σας λείπει πιο πολύ; Το διπλό που έχουμε είναι πολυεστερικό. Όταν τρέχει, παραμορφώνεται από την πίεση του νερού και χάνει ταχύτητα. Θέλουμε ένα καλύτερο. Επίσης, χρειαζόμαστε ένα τετραπλό. Βρήκαμε στην Ουγγαρία δύο σκάφη άριστης ποιότητας, τα οποία κοστίζουν περί τις 6 χιλιάδες, που δεν έχουμε. Σκεφτόμαστε να πάρουμε προσωπικό δάνειο. Υπάρχουν σωματεία που έχουν βάλει «λουκέτο», αλλά κρατούν τα σκάφη. Νομικά εμπόδια δεν επιτρέπουν στην Ομοσπονδία να τα διαθέσει αλλού. Κάποιοι σύλλογοι έχουν σκάφη που δεν τα χρησιμοποιούν. Μπορούν να τα πουλήσουν φτηνά. Ο Ολυμπιακός, πάντως, μας έδωσε ένα σκάφος δωρεάν. Εμείς καταφέραμε να πάρουμε ένα εργόμετρο, δηλαδή έναν εξομοιωτή, για να δουλεύουν τα παιδιά τον χειμώνα, όταν δεν μπορούμε να ρίξουμε σκάφη στη θάλασσα, και για να μετράμε δείκτες που έχουν μεγάλη σημασία για τον αθλητή. [caption id="attachment_13061" align="alignnone" width="628" caption="Ο κ. Θ. Βιλλιώτης (αριστερά) με τον κ. Π. Μερκούρη."][/caption] [caption id="attachment_13062" align="alignnone" width="628" caption="Σκάφη που έχουν αγοραστεί από το υστέρημα των απομάχων"][/caption] «ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ» Ο Π. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ, τα οποία, όπως πιστεύει, βοηθούν τα μέγιστα σε αυτή την προσπάθεια: Ο ένας είναι ο Θανάσης Βιλλιώτης, ο προπονητής. Τον έστειλε ο Θεός. Με ελάχιστα μέσα, αλλά με επαρκέστατη κατάρτιση και ανεπανάληπτο μεράκι, βάζει τα παιδιά σε δρόμους που περπατούν οι αθλητές από μεγάλους και πλούσιους συλλόγους. Θα βγάλει σίγουρα ολυμπιονίκη κάποια στιγμή. Ο άλλος είναι ο γιατρός Θεοφάνης Τσαμβύσης, ο ορθοπεδικός, που αφιλοκερδώς βοηθά τους αθλητές και είναι μέλος του συλλόγου.