Η θαλάσσια πολιτική στις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας

Tο υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου θα σηκώσει, το επόμενο εξάμηνο, ένα «βάρος» καθώς έχει σημαντικό ρόλο σε δύο από τις προτεραιότητες, που θέτει η κυβέρνηση στην διάρκεια της Ελληνικής προεδρίας όπως τις απαρίθμησε ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Κούρκουλας. Πρόκειται για τα θέματα της αντιμετώπισης της παράνομης μετανάστευσης, που η ευθύνη μοιράζεται με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το ζήτημα της προώθησης του ανασχεδιασμού της Θαλάσσιας Πολιτικής της ΕΕ, η οποία έχει μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον αλλά και ενεργειακό στο πλαίσιο της «γαλάζιας ανάπτυξης». «Οι επόμενοι έξι μήνες θα αποτελέσουν σημαντικό ορόσημο όχι μόνο για την Ελλάδα, που εξέρχεται από μια κρίση που υπέβαλε τον ελληνικό λαό σε σκληρές θυσίες, αλλά και για την Ένωση στο σύνολό της, καθώς ενόψει των ευρωπαϊκών εκλογών του Μαΐου βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγάλη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης», ανέφερε, χαρακτηριστικά, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, που δεν έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα, μίλησε διεξοδικά για την Ελληνική προεδρία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκεια της προεδρίας θα διεξαχθούν 14 υπουργικές Σύνοδοι στην Αθήνα, 35 συνεδριάσεις υψηλού επιπέδου, 57 συναντήσεις ομάδων εργασίας και 33 Συνέδρια ή σεμινάρια, με το αντίστοιχο κόστος, φυσικά…. Από εκεί και πέρα ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Κούρκουλας απαρίθμησε τις προτεραιότητες της Ελλάδας στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης: • Η πρώτη προτεραιότητα της Ελληνικής Προεδρίας είναι η αποτελεσματική εφαρμογή του Συμφώνου Ανάπτυξης και Απασχόλησης. Οι επιμέρους δράσεις περιλαμβάνουν την προώθηση της ανάπτυξης, ιδίως μέσω της ενίσχυσης της πρόσβασης στο δανεισμό για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, την εφαρμογή της πρωτοβουλίας για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, καθώς και την ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση των κοινωνικών επιπτώσεων της κρίσης. • Η δεύτερη προτεραιότητα της Ελληνικής Προεδρίας είναι η εμβάθυνση της ΟΝΕ. Στο πλαίσιο αυτό, η Προεδρία θα προωθήσει τις διαπραγματεύσεις για την τραπεζική ένωση και η Ελληνική Προεδρία φιλοδοξεί να συμβάλει στην εμβάθυνση της ΟΝΕ προωθώντας την ισορροπία μεταξύ σταθερότητας και αλληλεγγύης. Ο κ. Βενιζέλος για το συγκεκριμένο θέμα πρόσθεσε και την παράμετρο της «υλοποίησης του συστήματος εγγύησης των καταθέσεων». • Η τρίτη προτεραιότητα αφορά την αποτελεσματική αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την προώθηση της νόμιμης μετανάστευσης και της κινητικότητας, καθώς και την προώθηση συνεργειών μεταξύ μετανάστευσης και ανάπτυξης. Με δεδομένη την ολοκλήρωση του «Προγράμματος της Στοκχόλμης 2010-2014», η Ελληνική Προεδρία σκοπεύει να εργαστεί προς την υιοθέτηση του διάδοχου προγράμματος για την περίοδο 2014-2018, με άξονες τη συνεργασία με τρίτες χώρες στο θέμα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, την αύξηση της χρηματοδότησης προς τις χώρες τις ΕΕ που είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένες από την εισροή μεταναστών και την προώθηση της Κοινής Πολιτικής Ασύλου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στην Λαμπεντούζα η ΕΕ έχει ευαισθητοποιηθεί στο θέμα και στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής έγιναν σημαντικές αναφορές. Είναι χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά γίνεται σαφής αναφορά στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρώπης ενώ έχει συσταθεί ειδική ομάδα δράσης για τη Μεσόγειο (Mediterenean Task Force), η οποία έχει ζητήσει την εφαρμογή του διμερούς ελληνοτουρκικού πρωτοκόλλου επανεισδοχής. Η Ομάδα Δράσης, με εντολή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε λιγότερο από δύο μήνες έχει δεσμευτεί να ολοκληρώσει τον επιχειρησιακό σχεδιασμό, σε θέματα που αφορούν στην καλύτερη επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων. Η Ελλάδα έχει ζητήσει ακόμα την ανάγκη διαχωρισμού όσων δικαιούνται να ζητήσουν άσυλο, όπως π.χ. όσοι προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές αλλά και την χάραξη Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τους παράνομους μετανάστες, η οποία θα προβλέπει την αποτελεσματική ταυτοποίηση των χωρών καταγωγής τους, τη δίκαιη κατανομή των μεταναστών που δικαιούνται άσυλο ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ, βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων και τον επαναπατρισμό τους στις χώρες προέλευσης. Η Θαλάσσια πολιτική της ΕΕ Σύμφωνα με τον κ. Κούρκουλα, η Ελληνική Προεδρία φιλοδοξεί να προωθήσει και τη Θαλάσσια Πολιτική της ΕΕ , με τον ανασχεδιασμό της Θαλάσσιας Πολιτικής της ΕΕ με ορίζοντα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2014, ώστε σε αυτή να περιληφθούν, εκτός της αναπτυξιακής διάστασης, θέματα όπως η ασφάλεια, η ενέργεια, οι μεταφορές, ο τουρισμός και η Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Αδριατική και το Ιόνιο. Ο κ. Βενιζέλος υπογραμμίζει, παράλληλα, ότι η Ελληνική Προεδρία έχει υιοθετήσει οριζόντια προτεραιότητα «που διατρέχει όλες τις υπόλοιπες: μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η θαλάσσια πολιτική στοχεύει στην υιοθέτηση μιας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τη Θαλάσσια Ασφάλεια, καθώς και στην κατάρτιση του πλαισίου για τη «γαλάζια ανάπτυξη» σε τομείς που εκτείνονται από την αλιεία και τον τουρισμό έως τις μεταφορές, τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας». Η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο της νέας Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής το εξής: Να παρέχει μια συνεκτικότερη προσέγγιση των θαλάσσιων υποθέσεων, μέσω της ενίσχυσης του συντονισμού μεταξύ διαφόρων τομέων πολιτικής. Η πολιτική αυτή επικεντρώνεται στα εξής: • ζητήματα που δεν εμπίπτουν στην πολιτική ενός μόνο τομέα, όπως π.χ. η «γαλάζια ανάπτυξη» (οικονομική ανάπτυξη που βασίζεται σε διάφορους θαλάσσιους τομείς). • ζητήματα που απαιτούν τον συντονισμό διαφόρων τομέων και φορέων, π.χ. γνώσεις για τη θάλασσα. Εξηγώντας τους λόγους που χρειάζεται η Θαλάσσια Πολιτική της ΕΕ αναφέρει η Κομισιόν τους εξής: • Για να λαμβάνονται υπόψη οι αλληλεξαρτήσεις των κλάδων και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που έχουν ως επίκεντρο τη θάλασσα. Ανεξάρτητα αν το θέμα αφορά τη ναυσιπλοΐα και τα λιμάνια, την αιολική ενέργεια, τη θαλάσσια έρευνα, την αλιεία ή τον τουρισμό, μια απόφαση σε έναν τομέα μπορεί να επηρεάσει όλους τους άλλους. Για παράδειγμα, η λειτουργία ενός υπεράκτιου αιολικού πάρκου μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στη ναυσιπλοΐα, που με τη σειρά τους θα έχουν επιπτώσεις στα λιμάνια. • Για να εξοικονομούμε χρόνο και χρήματα ενθαρρύνοντας τις αρχές να ανταλλάσσουν στοιχεία διαφόρων τομέων πολιτικής, και να συνεργάζονται αντί να εργάζονται χωριστά για διάφορες πτυχές του ίδιου προβλήματος. • Για να αναπτυχθεί στενή συνεργασία ανάμεσα στους ιθύνοντες σε διάφορους τομείς και επίπεδα διακυβέρνησης– εθνικές θαλάσσιες αρχές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, καθώς και διεθνείς αρχές, εντός και εκτός Ευρώπης. Πολλές χώρες αναγνωρίζουν αυτή την ανάγκη και στρέφονται προς μια πιο διαρθρωμένη και συστηματική συνεργασία. Πηγή: pireas2day