Aίγινα: Η αναπαλαίωση του Κυβερνείου, όνειρο δεκαετιών

Το πρώτο εργοτάξιο στο Κυβερνείο του Καποδίστρια και ακολουθεί η δρομολόγηση του έργου στο Ευνάρδειο.Ρεπορτάζ –φωτό: Βασιλική Ταντάουι Ένα όνειρο πολλών ετών, η αποκατάσταση και η αξιοποίηση των Καποδιστριακών κτιρίων της Αίγινας, αρχίζει να υλοποιείται με την επισκευή του Κυβερνείου που βρίσκεται σε εξέλιξη και του Εϋνάρδειου, που ακολουθεί. Η αναπαλαίωση του Κυβερνείου, ενός από τα πιο σημαντικά κτίρια του νεότερου ελληνικού κράτους, συνιστά ταυτόχρονα αναδρομή στην Ιστορία του πολύπαθου τόπου μας, καθώς σ’αυτό στεγάστηκε η πρώτη κυβέρνηση της Ελλάδος, το 1828, μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Η ορκωμοσία του Ιωάννη Καποδίστρια, του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος, πραγματοποιήθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό της Αίγινας, που βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων από το Κυβερνείο, όπου εγκαταστάθηκε αμέσως μετά. Πρόκειται για ένα απλό διώροφο πετρόκτιστο κτίριο με κεραμοσκεπή, στον πρώτο όροφο του οποίου ήταν το γραφείο και η κατοικία του Κυβερνήτη, καθώς και η έδρα της κυβέρνησης. Η ανέγερσή του τοποθετείται στα τέλη του 18ου αιώνα. Το ιστορικό αυτό κτίριο ανήκε στον έμπορο Μιχάλη Μοίρα, αδελφό του αρχιμανδρίτη Γρηγορίου και, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Οδός Αιγίνης και τον καθηγητή Γιώργο Μπήτρο, «ο περιηγητής Dodwell αναφέρει ότι έμεινε σε αυτό το 1805, όταν επισκέφτηκε την Αίγινα. Εκεί επίσης έμεινε και ο στρατηγός Π. Μαυρομιχάλης το 1827, ενώ σε παράσπιτα στεγάζονταν πρόσφυγες. Λίγο πριν από την άφιξη του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, το Νοέμβριο του 1827, η Αντικυβερνητική Επιτροπή ανέλαβε να επισκευάσει το σπίτι του Αρχιμανδρίτη. Το έργο ανατέθηκε στον εργολάβο και κτίστη Θωμά Ιωάννου. Κτίστηκε ο οντάς, καθαρίστηκαν τα δωμάτια και αγοράστηκε η ξυλεία. Το Σεπτέμβριο του 1828 το Κυβερνείο επισκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Θ. Βαλλιάνο. Τότε φαίνεται πως προστέθηκαν οι δύο μεγάλες αίθουσες στα νότια και νοτιοδυτικά, καθώς και η μαρμάρινη εξωτερική σκάλα και η θολωτή είσοδος.» Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, το 1831, το κτίριο εγκαταλείφθηκε έως το 1840, οπότε έγινε κατοικία του Επισκόπου Αιγίνης, ενώ από το 1866 έως το 1873 χρησιμοποιήθηκε ως άσυλο για τους πρόσφυγες της Κρητικής Επανάστασης. Το 1895 στεγάστηκε εκεί το Δημοτικό Σχολείο Θηλέων, το 1932 το Γυμνάσιο της Αίγινας και το 1941 η Γερμανική Κατοχή το μετέτρεψε σε Διοικητήριο και στρατώνα. Στη συνέχεια, το 1960 ξαναστεγάστηκε το Γυμνάσιο και από το 1981 στεγάστηκε στο κτίριο το Ιστορικό Αρχείο της Αίγινας, το οποίο θα εγκατασταθεί οριστικά στον χώρο μετά το πέρας των εργασιών αποκατάστασης. Η ολοκλήρωση του έργου, όπως η επικείμενη αποκατάσταση του Εϋνάρδειου ήταν στοίχημα ζωής για τον δήμαρχο Αίγινας Σάκη Σακκιώτη από το ξεκίνημα της θητείας του, όπως αναφέρει στο SM. «Τα Καποδιστριακά κτίρια και το τέταρτο καλώδιο της ΔΕΗ ήταν από τα πρώτα μου μελήματα. Έτρεξα πολύ και, με τη βοήθεια των αρμοδίων παραγόντων, έγιναν και τα δύο πραγματικότητα. Τώρα ολοκληρώνονται και οι διαδικασίες για τον αγωγό ύδρευσης, ένα εξίσου φλέγον ζήτημα για την Αίγινα», προσθέτει, αποφεύγοντας να διατυπώσει ένα εύλογο παράπονο. Ότι η κριτική για το πρόβλημα της αποκομιδής απορριμμάτων επισκίασε κάθε καλό που έγινε επί της θητείας του. Αυτή την ώρα το Κυβερνείο έχει μετατραπεί σε εργοτάξιο. Εδώ και δύο μήνες τα συνεργεία της εταιρείας ΕΠΑΚΡΟΝ ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε. που ανέλαβε το έργο, εργάζονται με πυρετώδεις ρυθμούς ώστε να το παραδώσουν εντός της προθεσμίας των 600 ημερών, με ημερομηνία εκκίνησης την 16η Σεπτεμβρίου 2013. Η πρώτη φάση, με την καθαίρεση των επιχρισμάτων, έχει ήδη ολοκληρωθεί και το κτίριο είναι πλέον «γυμνό» εσωτερικά και εξωτερικά. Όπως μας ενημέρωσε ο πολιτικός μηχανικός κ. Βασίλης Μπουρμάς, ο οποίος έχει την επίβλεψη των εργασιών, μετά την καθαίρεση των επιχρισμάτων θα προχωρήσουν στο αρμολόγημα και τις τσιμεντενέσεις, το γέμισμα δηλαδή των κενών ανάμεσα στις πέτρες με αρμό και τσιμέντο ώστε να ολοκληρωθεί η στατική ενίσχυση του κτιρίου. Η δεύτερη φάση αφορά το αρχιτεκτονικό κομμάτι του κτιρίου. Διαμερισματοποίηση και στα δύο πατώματα, προσθήκη τουαλετών, αντικατάσταση κουφωμάτων με ξύλινα ακριβώς τα ίδια, οροφές, αντικατάσταση ξύλινου πατώματος όπου αυτό απαιτείται, ανελκυστήρας αντικειμένων μεταξύ πάνω και κάτω ορόφου, διαμόρφωση εξωτερικού χώρου με προσθήκη πλακών, αλλαγή των μαρμάρων της σκάλας και προσθήκη στηθαίου στη θέση του υπάρχοντος κιγκλιδώματος, δενδροφύτευση και μαντρότοιχο που θα χωρίζει τον χώρο από το προαύλιο του γειτονικού σχολείου. Η τρίτη και τελική φάση έχει να κάνει με ηλεκτρολογικές εργασίες, πυρασφάλεια, συμπεριλαμβανομένου και του κτιρίου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης που βρίσκεται δίπλα, ενώ στο ενδιάμεσο κτίσμα, όπου σήμερα είναι η αίθουσα με τους υπολογιστές, θα εγκατασταθεί το μηχανοστάσιο το οποίο θα υποστηρίζει και τα δύο κτίρια. Όλα αυτά βεβαίως υπό το αυστηρό βλέμμα της Αρχαιολογικής υπηρεσίας. Οι δαπάνες του έργου καλύπτονται από το Πρόγραµµα Δηµοσίων Επενδύσεων ΣΑΕ 044 µε κωδικό έργου 1996 ΣΕ 04400000 και την χορηγία της ?.Ε.Η./?ΕΣΕ/2180/05.09.2012 ύψους 700,000,00€. Το συνολικό κόστος ανέρχεται στο ποσό των 922.462,51 Ευρώ, εκ των οποίων 542.431,77 Ευρώ για εργασίες, 97.637,72 Ευρώ για Γ.Ε. & Ο.Ε. , 96.010,42 Ευρώ για απρόβλεπτα, 13.889,61 για Αναθεώρηση και 172.492,99 Ευρώ για ΦΠΑ 23%.