Αίγινα: Μια επετειακή έκδοση από την "Αιγιναία": Ο Ξάστερος που έγινε Αστέριος.
Μια γλυκειά ιστορία από τα χρόνια που τα μικρά ελληνόπουλα φοίτησαν στο σχολείο του Καποδιστριακού Ορφανοτροφείου, γραμμένη με ευαισθησία και τρυφερότητα από τη φιλόλογο κ. Προνόη Θεολογίδου,προσφέρει η "Αιγιναία" στους αναγνώστες της, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821
Δελτίο Τύπου:
Το 2021 η Αιγιναία γιορτάζει έναν ιδιαίτερο χρόνο: κλείνει 20 χρόνια συνεχούς παρουσίας στα πολιτιστικά πράγματα της Αίγινας. Σε όλο αυτό το διάστημα κέρδισε αναγνώστες μέσα από την ετήσια έκδοση του περιοδικού, μοιράστηκε τη χαρά από συζητήσεις, διαλέξεις, μουσικές εκδηλώσεις που διοργάνωσε, ήρθε σε επαφή με κόσμο που επισκέπτεται το νησί στο ετήσιο Φεστιβάλ Φιστικιού. Φέτος, πέρα από το επετειακό 30ό τεύχος που ετοιμάζει, αφιερωμένο στο ρόλο της Αίγινας στην Ελληνική Επανάσταση, η Αιγιναία κάνει μία χειρονομία προς τους μαθητές των Δημοτικών σχολείων, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς τους. Ετοιμάσαμε μία μικρή έκδοση για παιδιά, γραμμένη από την Προνόη Θεολογίδου. Στην ιστορία αυτή, ένα παιδί, ο Ξάστερος, έρχεται να φοιτήσει στο σχολείο του Ορφανοτροφείου, τα χρόνια του Ιωάννη Καποδίστρια. «Όλη τη νύχτα ο Ξάστερος δεν έκλεισε μάτι. Το πρωί ήταν έτοιμος, πριν ξυπνήσουν οι άλλοι. Μεσημέρι έφτασαν πια στη θάλασσα. Από ένα βράχο ήταν δεμένη μια βάρκα φορτωμένη σακιά, ζώα κι ανθρώπους. Ανάμεσά τους στριμώχτηκε και το αγόρι. Στον κόρφο του έκρυψε το βουλωμένο χαρτί που του έδωσε ο μαυροντυμένος άντρας. — Στην Αίγινα να το πας στον Διευθυντή του μεγάλου Σχολείου. Καλή προκοπή, Αστέριε! του είπε και του έσφιξε δυνατά το χέρι.» Η ιστορία αυτή, γλαφυρή αλλά τεκμηριωμένη, διαβάζεται εύκολα από παιδιά του Δημοτικού και αποτελεί την ιδανική εισαγωγή σε μια συζήτηση του τι γιορτάζουμε φέτος. Ελπίζουμε πως θα βρει τη θέση της στις σχολικές βιβλιοθήκες του νησιού μας, γιατί είναι ταυτόχρονα ένας τρόπος να προσεγγίσουμε την τοπική ιστορία και να εξοικειώσουμε τους μαθητές, με τα μνημεία, μέσα από το διάβασμα.
