Τρούµπα: Έτσι γλεντάει ο Πειραιάς!

Ένα ξέφρενο πάρτι στο µεγάλο λιµάνι για τα 50 χρόνια από το κλείσιµο της θρυλικής γειτονιάς, στο πλαίσιο των «Ηµερών Θάλασσας 2017»*. Οι δρόµοι και τα στενά της Τρούµπας, της θρυλικής περιοχής του Πειραιά, που ενέπνευσε τους δηµιουργούς του Ελληνικού Κινηµατογράφου, γέµισαν ασφυκτικά από νεολαία και χιλιάδες πολίτες κάθε ηλικίας, σε ένα πολύβουο street party, που οργανώθηκε για τρίτη συνεχόµενη χρονιά, στο πλαίσιο των «Ηµερών Θάλασσας 2017». Σε αυτή την πρωτότυπη ανοιτή γιορτή, που κράτησε έως αργά το πρωί, συµµετείχαν όλα τα µπαρ και τα καταστήµατα, αναδεικνύοντας πλέον την περιοχή αυτή σε στέκι της νεολαίας όλης της Αττικής. εχωριστή πινελιά στη γιορτινή ατµόσφαιρα έδωσαν τα πολύχρωµα βεγγαλικά που φώτισαν τον ουρανό της Τρούµπας. Νωρίτερα, εκατοντάδες πολίτες είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στους δρόµους της Τρούµπας από νεαρούς φοιτητές και τον συγγραφέα Ιερώνυµο Πολλάτο, οι οποίοι αφηγήθηκαν ιστορίες ανθρώπων, κτιρίων και δρόµων, και µέσα από την εξιστόρησή τους αναβίωσαν περιόδους ακµής και παρακµής. Η ξενάγηση ξεκίνησε από τον Άγιο Σπυρίδωνα και συνεχίστηκε στα πιο γνωστά µέρη, κτίρια, ιστορικά µνηµεία και περιοχές γεµάτες µνήµες, όπως: το Μέγαρο Βάττη, τα Κόκκινα Φανάρια, το Μέγαρο Ποτόγλου, η Βασιλική αποβάθρα και η αποβάθρα της Τρούµπας, το ξενοδοχείο «Πειραιεύς», το ξενοδοχείο «Λουξ» κ.ά. Στην Τροµπα της ιστορίας και το µύθου... Και οι σταθµοί της βόλτας, εµβληµατικοί: ΤΡΟΥΜΠΑ: Στη δεκαετία του 1950 ο ίλαρχος Γ. Αγγελόπουλος σηµειώνει ότι στη διασταύρωση της Λεωφόρου 2ας Μεραρχίας (Αιγέως) και Ακτής Μιαούλη υπάρχει ένα φρέαρ το οποίο χρησιµεύει για να αντλούν νερό τα πλοία. Η άντληση του νερού γίνεται µε ιβανούς (κουβάδες) ή ασκούς και διοχετεύεται το νερό στα πληρώµατα των πλοίων µε δερµάτινο σωλήνα σε κατάλληλα αγγεία, τα οποία βρίσκονται σε προσαρµοσµένη λέµβο. Σύντοµα ο ?ήµος θα εγκαταστήσει µια αντλία (τρόµπα) για την άντληση του νερού. Το νερό στην πόλη σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα είναι κακής ποιότητας και ανεπαρκές, µε αποτέλεσµα καθηµερινά να σηµειώνονται επεισόδια µεταξύ των κατοίκων της πόλης και των πληρωµάτων των πλοίων. Η τοποθεσία, ύστερα από παραφθορά της λέξης, πήρε το όνοµα «Τρούµπα». ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ: Ο σηµερινός ναός του Αγίου Σπυρίδωνα έχει οικοδοµηθεί στα ερείπια µοναστηριού, που ήταν γνωστό ως θαυµατουργό από τον 12ο ή τον 16ο αιώνα. Η Μονή του Αγίου Σπυρίδωνα κατελήφθη από τον Κιουταχή, πολιορκήθηκε από τον Γ. Καρασκάκη και καταστράφηκε από τις βόµβες του πλοίου «Ελλάς», που είχαν ως αποτέλεσµα την απελευθέρωση του Πειραιά στις 25 Ιανουαρίου του 1827. Σε αυτά τα ερείπια θα ορκιστεί το πρώτο ?ηµοτικό Συµβούλιο της πόλης το 1835. Από τις πρώτες αποφάσεις του ?ηµοτικού Συµβουλίου αποφασίζεται η ανέγερση της νέας εκκλησίας στη θέση της παλιάς µονής. Ο Κλεάνθης στο αρχικό σχέδιο προέβλεπε έναν µεγάλο ναό που θα επέτρεπε τον εκκλησιασµό χιλίων ατόµων. Η παρέµβαση του Σάουµπερτ είχε ως αποτέλεσµα την ανέγερση µιας πολύ µικρής εκκλησίας. Ο ναός αυτός θα αντικατασταθεί από άλλον το διάστηµα 1866-1870. ΜΕΓΑΡΟ ΒΑΤΤΗ: Το Μέγαρο Βάττη κατασκευάζεται, τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα, από τους εφοπλιστές και επιχειρηµατίες αδελφούς Βάττη. Έργο του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, πρόκειται για πενταώροφο κτίριο της εποχής του Μεσοπολέµου µε στοιχεία µπαρόκ αρχιτεκτονικής. Κατά καιρούς στέγασε εφοπλιστικά, εµπορικά και ναυτιλιακά γραφεία, ενώ στους δύο τελευταίους ορόφους φιλοξένησε το ξενοδοχείο «?ιεθνές». Από το 1970 το κτίριο βρίσκεται στην ιδιοκτησία της Εθνικής Τράπεζας και έχει αποκατασταθεί πλήρως. ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ: Στις 12 Σεπτεµβρίου του 1967, επί δηµαρχίας Αριστείδη Σκυλίτση, απαγορεύτηκε η συνέχιση λειτουργίας όλων των κέντρων και οίκων ανοχής, λόγω της άµεσης γειτνίασής τους µε τα νέα πλέον ναυτιλιακά γραφεία που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. Μέχρι το 1970 ολόκληρη η περιοχή της Τρούµπας υπαγόταν στον αστυνοµικό έλεγχο του Κεντρικού Λιµεναρχείου Πειραιά, όπως εµφανίζεται αυτό και στις διάφορες χαρακτηριστικές κινηµατογραφικές ταινίες της εποχής. Σήµερα, από εκείνη την περίοδο λειτουργούν σε καθηµερινή βάση µόνο ο κινηµατογράφος «Ολυµπίκ» και κάποια ελληνικά χαρακτηριστικά µπαρ. Το ξενοδοχείο «Λουξ» λειτουργούσε την περίοδο των Κόκκινων Φαναριών για τις κοπέλες που δούλευαν στην περιοχή και για παράνοµα ζευγάρια. Στο ισόγειο λειτουργούσαν δύο καταστήµατα, που πλέον παραµένουν κλειστά, ενώ στο υπόγειο στεγαζόταν το φηµισµένο καµπαρέ «Μaxim». ΜΕΓΑΡΟ ΠΟΤΟΓΛΟΥ: Το Μέγαρο Ποτόγλου κατασκευάστηκε την περίοδο του Μεσοπολέµου και έχει κριθεί διατηρητέο κτίσµα από το Κεντρικό Συµβούλιο Νεωτέρων Μνηµείων. Στον ισόγειο χώρο του κτιρίου στεγάστηκαν γραφεία και εµπορικά καταστήµατα, για να δώσουν τη θέση τους αργότερα σε καµπαρέ, όπως το «Tony’s Bar». Στον 1ο όροφο κατοικούσε η οικογένεια Ποτόγλου, ενώ τον 2ο και τον ο καταλάµβανε το ξενοδοχείο «Σικάγο», καθώς και ιδιωτικές κατοικίες. Λίγα χρόνια µετά, στον ίδιο χώρο θα στεγαστεί το ξενοδοχείο «Φαίδρα». Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν σηµαντικά ευρήµατα εντός του κτιρίου, όπως τοιχογραφίες και σκίτσα, που φανερώνουν τη χρήση του ως ?ιοικητηρίου της γερµανικής κατοχικής δύναµης, την περίοδο 1941-1945. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΠΟΒΑΘΡΑ & ΑΠΟΒΑΘΡΑ ΤΗΣ ΤΡΟΥΜΠΑΣ: Η αποβάθρα της Τρούµπας, ή µεγάλη αποβάθρα, και η Βασιλική αποβάθρα είναι τα πρώτα σηµαντικά λιµενικά έργα που γίνονται στο λιµάνι του Πειραιά µετά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Στη µεγάλη αποβάθρα, που χτίστηκε την περίοδο 1843-1847, θα τοποθετηθεί η τρόµπα. Σε χάρτη του 1916 αναγράφεται ως «Προβλήτας Βασιλέως Κωνσταντίνου» και αργότερα µετονοµάζεται σε αποβάθρα Εµπορίου. Η Βασιλική αποβάθρα στον Οδηγό του Πειραιώς του 190 αναφέρεται ως: «ωραία πλακόστρωτη προκυµαία στην οποία συγκεντρώνεται κατά τις χειµερινές µέρες ικανό πλήθος». Είχε σχήµα ηµικυκλικό και βρισκόταν ανάµεσα στον Τινάνειο Κήπο και στην πλατεία Θεµιστοκλέους. ΓΙΑΧΝΙ ΣΟΚΑΚΙ: Η σηµερινή οδός Αγίου Σπυρίδωνος ήταν γνωστή ως Γιαχνή Σοκάκι. Η ονοµασία οφείλεται στους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922 που άνοιξαν µικρά µαγειρεία και προσέφεραν πολίτικες συνταγές από τις «χαµένες πατρίδες». Στην οδό Αγίου Σπυρίδωνος, εκτός από τα µαγειρεία και τα εστιατόρια, υπήρχαν τροχεία και ραφεία που εξυπηρετούσαν τους ναυτικούς. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ: Το ξενοδοχείο «Πειραιεύς» κατασκευάστηκε το 1872. Έχει σχήµα «Π» και φέρει πρώιµα νεοκλασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Στο εν λόγω κτίριο, από τις 18 έως και τις 23 Νοεµβρίου του 1918, πραγµατοποιήθηκε το 1ο Ιδρυτικό Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόµµατος Ελλάδος (Σ.Ε.Κ.Ε.) –µετέπειτα Κ.Κ.Ε.–, όπως µαρτυρά η µαρµάρινη επιγραφή στην είσοδό του. ΤΟ ΡΟΛΟΙ: Το Ρολόι καταγράφηκε ως το σύµβολο και το έµβληµα της πόλης του Πειραιά, και η ιστορία του είναι στενά συνδεδεµένη µε την ιστορία της ίδιας της πόλης. Χτίζεται από το 1867 έως το 1873, για να λειτουργήσει ως χρηµατιστήριο. Ο δήµαρχος ?. Μουτσόπουλος προσφέρει αντιµισθία τεσσάρων ετών για την αγορά του ρολογιού. Το κτίριο δεν λειτούργησε ποτέ ως χρηµατιστήριο, ενώ από το 1885 έως το 1968, που κατεδαφίστηκε, στέγασε το ?ηµαρχείο της πόλης και το ισόγειό του καφενείο. ΤΙΝΑΝΕΙΟΣ ΚΗΠΟΣ: Ο Τινάνειος Κήπος διαµορφώθηκε από τον Γάλλο στρατηγό Τινάν κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής του 1854-1855. Στα τέλη του 19ου αιώνα ο δήµαρχος Θ. Ρετσίνας τον µετέβαλε σε δροσερό άλσος, εγκατέστησε κιγκλιδώµατα και δύο κινέζικα περίπτερα, όπου έπαιζαν µουσική, µε αποτέλεσµα να αποτελεί ένα δροσερό καταφύγιο. Σε ένα δέντρο του βρισκόταν σφηνωµένη, έως πριν από λίγα χρόνια, µια λαµαρίνα που είχε προέλθει από την έκρηξη του πλοίου «Clan Fraiser», κατά τον βοµβαρδισµό του Πειραιά από τους Γερµανούς το 1941, σύµβολο της φρίκης του Β Παγκοσµίου Πολέµου. Μια πραγµατική διαδροµή στον χρόνο, ελεύθερη σε όλους... ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ PORTNET.GR