Οποιαδήποτε τακτική σωματική δραστηριότητα σε οποιαδήποτε ηλικία οδηγεί σε καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου
Κάθε είδους τακτική σωματική δραστηριότητα στη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου σε οποιαδήποτε ηλικία συνδέεται με καλύτερη εγκεφαλική λειτουργία αργότερα στη ζωή, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη. Η τήρηση μιας ρουτίνας άσκησης καθ' όλη την ενήλικη ζωή φαίνεται πως είναι ό,τι καλύτερο για τη διατήρηση σε βάθος χρόνου ενός κοφτερού μυαλού με καλή μνήμη, δείχνει η έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρ Σάρα-Ναόμι Τζέιμς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευρολογίας, νευροχειρουργικής και ψυχιατρικής «Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry», μελέτησαν 1.417 ανθρώπους, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε γνωστικά τεστ (προσοχής, προσανατολισμού, γλώσσας, ομιλίας, μνήμης, ταχύτητας επεξεργασίας δεδομένων κ.α.) στην ηλικία των 69 ετών.
Είχε προηγηθεί η αξιολόγηση της σωματικής δραστηριότητάς τους στις ηλικίες διαδοχικά των 36, 45, 53, 60, 64 και 69 ετών. Οι συμμετέχοντες κατατάχθηκαν σε κατηγορίες: αδρανείς, μέτρια δραστήριοι (1-4 φορές άσκηση τον μήνα) και πιο δραστήριοι (πάνω από πέντε φορές μηνιαίως), βαθμολογούμενοι με ένα τελικό σκορ από 0 (αδρανείς σε όλες τις ηλικίες) έως 5 (δραστήριοι σε όλες τις ηλικίες). Το 11% βαθμολογήθηκαν με μηδέν (μόνιμα αδρανείς), το 15% με πέντε (πάντα δραστήριοι ανεξαρτήτως ηλικίας), ενώ οι υπόλοιποι κάπου ανάμεσα.
Διαπιστώθηκε ότι οι βαθμολογηθέντες με «άριστα» στη σωματική δραστηριότητα (δραστήριοι σε όλες τις ηλικίες) είχαν καλύτερες γνωστικές επιδόσεις και καλύτερη μνήμη στα 69 τους, ενώ -σε σχέση με τους αδρανείς- οι έστω και μέτρια δραστήριοι είχαν πιο υγιή εγκέφαλο και νου.
«Η ενθάρρυνση των αδρανών ενηλίκων να γίνουν πιο δραστήριοι σε οποιαδήποτε ηλικία, καθώς και η ενθάρρυνση των ήδη δραστήριων ενηλίκων να διατηρήσουν τη δραστηριότητά τους, μπορούν να αποφέρουν οφέλη στην κατοπινή γνωστική λειτουργία», συμπέραναν οι ερευνητές. Η τακτική σωματική άσκηση και γενικότερα δραστηριότητα μειώνει τον κίνδυνο άνοιας και γνωστικής εξασθένησης.
