Οι Γερμανοί δυσανασχετούν με το lock down - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Γερμανοί νομικοί αμφισβητούν την συνταγματικότητα του μερικού lockdown και προτείνουν απλώς τον καλύτερο έλεγχο σε σχέση με την τήρηση των μέτρων ατομικής προστασίας
Την ώρα που η Ανγκέλα Μέρκελ πίεζε, σύμφωνα με τις πληροφορίες, τους Ευρωπαίους εταίρους της να πάρουν σκληρά μέτρα ανάλογα με εκείνα της Γερμανίας και να υιοθετήσουν το μοντέλο του μερικού lockdown και ενώ οι συμπατριώτες της φαίνεται να εγκρίνουν κατά πλειοψηφία αυτή την προσέγγιση, κάποιοι συμπατριώτες της καθηγητές δικαίου επιμένουν ότι τα μέτρα είναι συνταγματικά και πολύ εύκολα θα καταπέσουν σε περίπτωση προσφυγής στα γερμανικά δικαστήρια.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του καθηγητή Διοικητικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Μάιντς, Φρίντριχ Χούφεν, ο οποίος θεωρεί ότι το χωρίς εξαιρέσεις κλείσιμο εστιατορίων, μπαρ και θεάτρων σε ολόκληρη τη χώρα έχει πρόβλημα συνταγματικότητας και θα μπορούσε να αρχίσει να αναιρείται κατόπιν προσφυγών σε διοικητικά δικαστήρια των ομόσπονδων κρατιδίων. Αυτό θα ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για την πολιτική της καγκελαρίου, η οποία εδώ και εβδομάδες πίεζε τους πρωθυπουργούς των 16 κρατιδίων να ευθυγραμμιστούν μαζί της στην υιοθέτηση αυστηρότερων περιορισμών, που έχουν να κάνουν «με ότι μας διασκεδάζει» όπως χαρακτηριστικά το περιέγραψε ο καθηγητής.
Αλλά μια αναίρεση των αποφάσεων από τους δικαστές θα μείωνε και την πειστικότητα των επιχειρημάτων της καγκελαρίου και προεδρεύουσας της ΕΕ αυτό το εξάμηνο, απέναντι στους ομολόγους της, τους οποίους φέρεται να προσπάθησε να πείσει για μια σκληρή κοινή ευρωπαϊκή γραμμή για το θέμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετά διοικητικά δικαστήρια της Γερμανίας έκριναν τις προηγούμενες εβδομάδες αντισυνταγματικά κάποια μέτρα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνο για το πρόωρο κλείσιμο εστιατορίων στο Βερολίνο.
Οπως λέει ο κ. Χούφεν η λογική των μέτρων είναι να απαγορευτεί οτιδήποτε έχει να κάνει με τον ελεύθερο χρόνο, αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι λογικό. Οπως επισημαίνει η ανάγκη των ανθρώπων για την τέχνη και τον πολιτισμό δεν είναι μια περιττή πολυτέλεια, αφού ακόμα και σε περιόδους πολέμου «οι άνθρωποι πήγαιναν για να ακούσουν ορχήστρες να παίζουν μουσική μέσα από τα χαλάσματα».
Ο καθηγητής συνεχίζει λέγοντας ότι δε μπορεί η λίστα των απαγορεύσεων να βασίζεται σε μια υποκειμενική θεώρηση των πολιτικών για το τι είναι σημαντικό και τι όχι. Αυτό που μετράει είναι ποιοί τομείς παρουσιάζουν μεγαλύτερη επικινδυνότητα για τη μετάδοση της νόσου και έχει αποδειχτεί ότι τα εστιατόρια και τα θέατρα ή οι κινηματογράφοι, όπου υπάρχουν αυστηρές προδιαγραφές υγιεινής είναι πολύ ασφαλέστερα από πολυμελείς οικογενειακές συγκεντρώσεις όπου έτσι κι αλλιώς η «οικειότητα» έχει οδηγήσει συχνά στη μη τήρηση των μέτρων προστασίας. Θεωρεί ότι αυτό που προέχει είναι ο καλύτερος έλεγχος τέτοιων «παραβιάσεων» των κανόνων υγιεινής και όχι οι οριζόντιες απαγορεύσεις.
Ο ένας στους τρεις δυσανασχετεί
Την ίδια στιγμή πάντως το 50% των Γερμανών φαίνεται ότι συμφωνεί με τα μέτρα, ενώ υπάρχει και ένα ποσοστό 16% που θα ήθελε ακόμα αυστηρότερα. Ωστόσο εμφανίζεται τώρα και ένα 33%, που τα θεωρεί υπερβολικά. Αυτό είναι ένα σχετικά μεγάλο ποσοστό σε σύγκριση με προηγούμενες έρευνες και δείχνει ότι και στη γερμανική κοινωνία εμφανίζεται αυτή η περίφημη «κόπωση» με τα μέτρα, για την οποία έκαναν λόγο αρκετοί αρχηγοί ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην τηλεδιάσκεψη κορυφής της Πέμπτης. Και ότι ένα παρατεταμένο lockdown σε συνδυασμό με την εμφάνιση ακόμα βαρύτερων οικονομικών επιπτώσεων εξαιτίας της επιβράδυνσης της «καθημερινής ζωής», θα μπορούσε να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ειδικά αν το σχέδιο για «ελεύθερα Χριστούγεννα» δεν ευοδωθεί τελικά. Σε πολλές χώρες οι πολίτες έχουν αρχίσει να παραπονιούνται, ότι ακούν όμορφα λόγια, όπως αυτά της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για «υπονομή, πειθαρχία και αλληλεγγύη», αλλά ενώ τα δύο πρώτα ζητούνται από αυτούς το τρίτο απουσιάζει συχνά από τις αποφάσεις των κυβερνήσεων, που βλέπουν τα οικονομικά τους περιθώρια για μέτρα στήριξης των μεσαίων και κατώτερων τάξεων να έχουν στενέψει.
