Η φράση που δεν αντέχουν να ακούν οι μπαμπάδες την Ημέρα του Πατέρα
Στο νηπιαγωγείο του γιου του οι δασκάλες είχαν ετοιμάσει ένα τραγούδι για την Ημέρα του Πατέρα με στίχους όπως «Ο μπαμπάς μου είναι μεγάλος και δυνατός!» θυμάται ο Andrew Reiner, ειδικός σε θέματα γονέων και συγγραφέας του “Better Boys, Better Men.
Όπως γράφει στο CNBC όταν είπε στη διευθύντρια του σχολείου πως το τραγούδι περνούσε σε μικρά παιδιά ένα στερεοτυπικό μήνυμα για τους άντρες, εκείνη απάντησε: «Μα είναι απλώς ένα γλυκό, ακίνδυνο τραγούδι». Ωστόσο έχοντας ο ίδιος πραγματοποιήσει επί χρόνια έρευνα και έχοντας πάρει δεκάδες συνεντεύξεις από άνδρες και πατέρες γύρω από τις γονεϊκές υποχρεώσεις, την ταυτότητα φύλου, την αρρενωπότητα και την κοινωνία, είχε ανακαλύψει ότι υπάρχει ένα μήνυμα συγκεκριμένα που πολλοί μπαμπάδες έχουν βαρεθεί να ακούνε την Ημέρα του Πατέρα: «Ευχαριστούμε που είσαι ο βράχος μας».
Έτσι φέτος, αντί να πείτε στους μπαμπάδες πόσο δυνατοί και συναισθηματικά αλεξίσφαιροι είναι, σκεφτείτε να πείτε: «Είμαι ευγνώμων για τον χρόνο που περνάμε μαζί και θέλω να μάθω περισσότερα για το πώς νιώθετε».
Να γιατί είναι τόσο σημαντικό να ενθαρρύνουμε τη συναισθηματική ευαλωτότητα στους πατέρες, σύμφωνα με τον Reiner:
1. Βελτιώνει τη συνολική ευεξία
Οι μπαμπάδες συχνά θεωρούνται στωικοί πυλώνες ή οικονομικοί στυλοβάτες της οικογένειας. Μπορεί να μην το συνειδητοποιούν, αλλά εξαιτίας αυτών των κοινωνικών μηνυμάτων, πολλοί από αυτούς επιζητούν στην επιβράβευση την εκπλήρωση αυτών των αναμενόμενων ρόλων.
Όταν όμως οι άντρες εμφανίζονται συνεχώς με μια παρόρμηση να διορθώσουν τα πράγματα και να «σώσουν τη μέρα», πέφτουν σε έναν τοξικό κύκλο ανθρώπων που τους ευχαριστούν – και ως αποτέλεσμα, ξεχνούν να δώσουν προτεραιότητα στις δικές τους ανάγκες, αλλά και τις πραγματικές ανάγκες της οικογένειας.
Αυτό το είδος συμπεριφοράς και η συνήθεια της καταστολής των συναισθημάτων, δημιουργεί μια βαθιά αίσθηση απομάκρυνσης – από τον εαυτό τους και από τους αγαπημένους τους. Είναι ένας σημαντικός παράγοντας πίσω από το γιατί τόσοι πολλοί άνδρες βιώνουν τη μοναξιά.
2. Εμβαθύνει τους οικογενειακούς δεσμούς
Υπάρχουν μερικοί τρόποι με τους οποίους οι μπαμπάδες μπορούν να αρχίσουν να ανοίγονται περισσότερο με τα παιδιά τους.
Μοιραστείτε παιδικές αναμνήσεις ή φωτογραφίες με τα παιδιά σας και μιλήστε για το πώς ένιωθες να είσαι εσύ εκείνη τη στιγμή. Αυτό θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν καλύτερα και να συσχετιστούν μαζί σας.
Μια άλλη προσέγγιση είναι να ξεκινήσετε μια συζήτηση για όλους τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να δείξουν δύναμη, όπως μέσω της ειλικρίνειας, της γενναιοδωρίας ή της ευγνωμοσύνης. Μιλήστε για το ποιον θαυμάζετε και ποια θετικά χαρακτηριστικά προσπαθείτε να ενσωματώσετε.
3. Βοηθά στην ανατροφή πιο ανθεκτικών παιδιών
Παρ’ όλα τα βήματα που έχουμε κάνει σε συζητήσεις σχετικά με το φύλο, εξακολουθούμε να βυθιζόμαστε σε σκονισμένα λείψανα μίας αρρενωπότητας παλιάς. Αλλά μπορούμε να προχωρήσουμε πέρα από αυτά τα στερεότυπα.
Μελέτες δείχνουν ότι οι συναισθηματικά παρόντες μπαμπάδες μεγαλώνουν πιο ανθεκτικά και γεμάτα αυτοπεποίθηση παιδιά. Είναι αυτοί που αντί να τους λένε να σκληρύνουν, ακούνε τι στενοχωρεί τα παιδιά τους. Ζητάνε συγγνώμη όταν συμπεριφέρονται με τρόπο για τον οποίο δεν είναι περήφανοι: Αυτό αποτελεί πρότυπο ταπεινότητας, θάρρους και συναισθηματικής ευθύνης. Και το πιο σημαντικό. Αγκαλιάζουν και φιλάνε τα παιδιά τους.
