Δημοσίευμα - γροθιά από Spiegel: Ο Ερντογάν όμηρος των «Γκρίζων Λύκων» - Γράφει ο Κώστας Αργυρός
Διεξοδικό ρεπορτάζ-ανάλυση του γερμανικού περιοδικού περιγράφει τη μετατόπιση του Τούρκου Προέδρου προς την εθνικιστική ακροδεξιά και τον αυταρχισμό εκθέτοντας ουσιαστικά τους Ευρωπαίους πολιτικούς που προσπαθούν να κάνουν ότι δε βλέπουν.
Πραγματική γροθιά στο στομάχι για εκείνους τους Ευρωπαίους πολιτικούς που προσπαθούν να αγνοήσουν τα δείγματα ακραίας πολιτικής του Ταγίπ Ερντογάν αποτελεί το δημοσίευμα του Spiegel, στο οποίο περιγράφεται ο «εναγκαλισμός» του Τούρκου Προέδρου με τους εθνικιστές του Ντεβλέτ Μπαχτσελί (MHP), τους οποίους ουσιαστικά αποκαλεί πολιτικό βραχίονα των γκρίζων λύκων.
«Ο Ερντογάν προφανώς δεν μπορεί να αποστασιωποιηθεί το MHP. Η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε κρίση. Η πανδημία έχει επιδεινώσει την κατάσταση για το λαό. Στις δημοσκοπήσεις, το AKP του Ερντογάν έχει υποχωρήσει στο 30%. Για να επανεκλεγεί πρόεδρος, εξαρτάται από την υποστήριξη των δεξιών εξτρεμιστών», σημειώνει χαρακτηριστικά το περιοδικό, υπογραμμίζοντας πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η εξέλιξη.
Ως απόδειξη αναφέρει τις συνεχιζόμενες επιθέσεις κατά του Τύπου και των ανθρώπων του αλλά φυσικά και την εκστρατεία που έχει ξεκινήσει στην Τουρκία για την απαγόρευση του HDP, του κουρδικού κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών.
Γράφει χαρακτηριστικά: «Ο Ερντογάν παραχώρησε κάποτε στους Κούρδους περισσότερα δικαιώματα από οποιονδήποτε άλλο τουρκικό αρχηγό κυβέρνησης. Χαλάρωσε την απαγόρευση της κουρδικής γλώσσας και επένδυσε δισεκατομμύρια στην υποδομή στην κυρίως κουρδική νοτιοανατολική Τουρκία. Το 2013 βρισκόταν στα πρόθυρα να βρει πολιτική λύση στη σύγκρουση με την κουρδική τρομοκρατική οργάνωση PKK. Καθοδηγούμενος από τους υπερεθνικιστές, ωστόσο, ο Ερντογάν επέστρεψε στην πολεμική πολιτική της δεκαετίας του 1990. Ο πρώην συμπρόεδρος του HDP, Σελαχαντίν Ντεμιρτάζ, βρίσκεται στη φυλακή από το 2016, όπως και χιλιάδες άλλα μέλη του HDP. Περισσότεροι από 50 Κούρδοι δήμαρχοι απομακρύνθηκαν από το αξίωμά τους.»
Στην ουσία η προσπάθεια που γίνεται τώρα είναι να εκτοπιστούν οι Κούρδοι εντελώς από την πολιτική ζωή και για αυτό φαίνεται να χρησιμοποιούνται όλα τα δυνατά μέσα, από ένα πρόεδρο που κάποτε κινδύνεψε και αυτός με το κόμμα του να βρεθεί εκτός νόμου. Το ρεπορτάζ σημειώνει ότι μπορεί ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελί να μην συμπαθιούνται ιδιαίτερα σε προσωπικό επίπεδο, λόγω και του διαφορετικού τους υπόβαθρου, αλλά στην παρούσα φάση φαίνεται ότι η σύνδεσή τους είναι τόσο στενή που η πολιτική κατάσταση διολισθαίνει όλο και δεξιότερα με τον Ερντογάν να μη διαθέτει άλλη εναλλακτική.
Ανατριχιαστικό είναι το κομμάτι που αναφέρεται στην περίπτωση του Αλαατίν Τσακιτζί του γνωστού μαφιόζου, ο οποίος απελευθερώθηκε πρόσφατα «επιλεκτικά» από τον Πρόεδρο με αφορμή μια αμνηστία λόγω κορωνοϊού. Ο διαβόητος νονός και ηγετικό στέλεχος των «Γκρίζων Λύκων» είχε καταδικαστεί το 2004, αφού κατηγορείτο για τη δολοφονία τουλάχιστον 41 ανθρώπων για πολιτικούς κυρίως λόγους, αλλά και της ίδιας της γυναίκας του μπροστά στα μάτια του γιού τους.
Τώρα όχι μόνο είναι ελεύθερος, αλλά φαίνεται να αναλαμβάνει πολιτική δράση στο πλευρό του Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Εχει απειλήσει δημόσια πολιτικούς της αντιπολίτευσης, αλλά και έχει χρησιμοποιήσει χυδαίους χαρακτηρισμούς εναντίον των φοιτητών που πραγματοποιούσαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Η αναβάθμισή του αυτή προκαλεί ανησυχίες στο δημοκρατικό κόσμο και δε μπορεί να έχει περάσει απαρατήρητη και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Το δημοκρατικό πρόβλημα της Τουρκίας δεν περιορίζεται μόνο σε συμβολικές απρέπειες του Τούρκου Προέδρου, όπως αυτή που θύμισε το παιχνίδι με τις «μουσικές καρέκλες» σε βάρος της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
