Λιγνάδης: Έκανε οντισιόν με 100 αγόρια από 10 έως 14 ετών - Η παράσταση με τα σεξουαλικά υπονοούμενα
Έψαχνε τον ανήλικο που θα υποδυόταν τον «Μπίλι Έλιοτ» - Τα σεξουαλικά υπονοούμενα και οι βωμολοχίες που έκαναν τους γονείς να παίρνουν τα παιδιά τους και να φεύγουν στη μέση της παράστασης
Όμως, το θέαμα που παρουσίασε ήταν τόσο σοκαριστικό που αρκετοί θεατές αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν μαζί με τα παιδιά τους στη μέση της παράστασης μην αντέχοντας τις βωμολοχίες και τα σεξουαλικά υπονοούμενα από τους ανήλικους πρωταγωνιστές.
«Όσα αγόρια ηλικίας 10 έως 14 χρονών χορεύουν, τραγουδούν και θέλουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, μπορούν να προσέλθουν με τους γονείς τους έχοντας μαζί τους ένα σύντομο βιογραφικό και μια φωτογραφία» αναφερόταν αμέσως παρακάτω και πράγματι όπως προαναφέραμε, η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη λάμψη και την ικανοποίηση στα μάτια μιας μητέρας, που είδε το παιδί της να επιλέγεται από τον Δημήτρη Λιγνάδη για τον πρωταγωνιστικό ρόλο» λέει στο protothema.gr ένας άλλος γονέας που είχε βρεθεί στην οντισιόν μαζί με το παιδί του.
«Συγκεκριμένα, είχαν επιλεγεί τρία αγόρια για τις ανάγκες της παράστασης καθώς δεν θα μπορούσε να παίζει ένα παιδί κάθε μέρα, θα ήταν εξοντωτικό»
Οι κριτικές
Όταν το μιούζικαλ ανέβηκε, το κοινό που το παρακολούθησε σοκαρίστηκε. Κάποιοι θεατές μάλιστα αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν στα μέσα της παράστασης μην μπορώντας να αντέξουν το θέαμα. «Απλά απαράδεκτο έργο για μικρά παιδιά. Και όμως διαφημίζεται σαν το απόλυτο μιούζικαλ για τα παιδιά. Υπήρχαν πολλές βωμολοχίες και χυδαιότητες» αναφέρεται σε μια από τις δεκάδες κριτικές που φιλοξενούνται στην σελίδα του Αθηνοράματος για την εν λόγω παράσταση.
Ένας άλλος θεατής γράφει: «Το θέμα της καταπίεσης της ατομικότητας από γονείς που θέλουν να φτιάξουν παιδιά καρμπόν του εαυτού τους είναι πολύ ενδιαφέρον και σοβαρό. Όταν όμως φτιάχνεις μια παράσταση με παιδιά που απευθύνεται σε μικρά παιδιά, δεν μπορείς να βάζεις τον μικρό ηθοποιό να βρίζει χυδαία τον πατέρα του, ούτε και να χαμουρεύεσαι σεναριακά με την παιδική απουσία ώριμης σεξουαλικής ταυτότητας. Η ταινία, παρά την αποστασιοποίηση που εκ φύσεως παρέχει το σινεμά, έθιξε αυτά τα θέματα με πολύ πιο σωστό τρόπο. Ο σκηνοθέτης ήταν τραγικά προπαγανδιστικός και χυδαία προκλητικός απέναντι στα παιδιά και τους γονείς τους».
Και παρακάτω, ένας άλλος θεατής σχολιάζει: «Τι να πω. Ενθουσιάστηκα με τα σκηνικά μόλις ξεκίνησε η παράσταση, ενθουσιάστηκα με τις σωστές φωνές των ηθοποιών στο τραγούδι, με το πάθος τους και την ένταση και μετά....κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Μα είναι δυνατόν; Ήμασταν με μικρά παιδιά και έβλεπαν το κοριτσάκι να ρωτάει τον BILLIE ELLIOT αν θέλει να του δείξει το....πιπί της για να την συμπαθήσει; Να προβάλλουν το gay ως το απόλυτα φυσιολογικό για τους άντρες ντύνοντας μικρά αγόρια με γυναικεία ρούχα; Να φεύγουν οι βρισιές του χειρίστου είδους από πατέρα προς τον γιο, από τον γιό προς τον πατέρα, απο τον πατέρα προς την δασκάλα του χορού; Ειλικρινά, ήθελα να σηκωθώ να φύγω. Πήγαμε εκεί ευελπιστώντας να δούμε ένα μιούζικαλ με ποιοτικό χορό και τις χορευτικές προσδοκίες ενός παιδιού να γίνονται πραγματικότητα. Αυτό που τελικά είδαμε ήταν ένας ύμνος προς την σεξουαλική διαφορετικότητα και ο ύμνος αυτός απευθυνόταν στα μικρά παιδιά».
Και οι κακές κριτικές δεν έχουν τέλος, καθώς οι γονείς που πήγαν να παρακολουθήσουν το μιούζικαλ μαζί με τα παιδιά τους, δεν έκρυψαν τον αποτροπιασμό τους από το θέαμα που αντίκρυσαν.
Συγκεκριμένα: «Τα βαθύτερα νοήματα του έργου ήταν: α)Κοριτσάκια, δείξτε τα γεννητικά σας όργανα σε όποιον προσπαθείτε να πλησιάσετε. Μην ακούτε τους γονείς σας που σας λένε τα αντίθετα για την αυτοπροστασία σας και τον έλεγχο του σώματός σας. β) Αγοράκια, ζήτω η διαφορετικότητα. (Λυπάμαι που είμαι τόσο οπισθοδρομικός τύπος και δεν τα κατάλαβα όπως οι προοδευτικοί συντελεστές του έργου)», γράφει ένας και άλλος συμπληρώνει: «Είναι δυνατόν τέτοιο κείμενο να βγαίνει από το στόμα των παιδιών; Έχουν αναλογιστεί οι γονείς και η παραγωγή σε τι έχουν εκθέσει τα παιδιά τους; Ας διαβάσουν λίγο τον ποινικό κώδικα!».