O Aλέξης Κούγιας για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου
Για δυο "ολέθρια σφάλματα" κατηγορεί την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου ο ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας, με αφορμή την πρόσφατη στάση της σε ότι αφορά το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΥΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΠΑΝΗΓΥΡΙ» ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ ΣΕ GAY BAR ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Με την εξοχότατη Πρόεδρο της Δημοκρατίας κα Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν είχα την τύχη στη σχεδόν 50ετή δικηγορική μου καριέρα να συνεργαστώ για την απονομή της Δικαιοσύνης, αφού το Συμβούλιο της Επικράτειας, ίσως το κορυφαίο Δικαστήριο της χώρας, το οποίο αυθεντικά αποφαίνεται αν ένας νόμος είναι σύμφωνος με τον θεμελιώδη νόμο του κράτους, το Σύνταγμα, δεν είναι το Δικαστήριο, στο οποίο μπορώ να προσφέρω τις νομικές μου υπηρεσίες, καθώς είναι γνωστό ότι ασχολούμαι μόνο με το ποινικό δίκαιο και μόνο στα ποινικά Δικαστήρια βοηθώ τη δικαιοσύνη να εκδώσει δίκαιες αποφάσεις.
Δυστυχώς, δυο γεγονότα μού έχουν δημιουργήσει αλγεινή εντύπωση για τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας η κα Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αφού είναι θέσφατο σε μια δημοκρατία ότι οι πρώτοι πολίτες της χώρας, σύμφωνα με το Σύνταγμα, πρέπει να σέβονται την πραγματική πλειοψηφία του λαού σε οποιαδήποτε κοινωνική συμπεριφορά.
Η εξοχότατη Πρόεδρος της Δημοκρατίας όμως τα τελευταία δύο χρόνια έχει υποπέσει σε δύο προκλητικά ολέθρια σφάλματα:
1) το πρώτο, όταν εμφανίστηκε σε δημοτικό σχολείο της περιοχής των Αθηνών και προσπάθησε να πείσει μωρά παιδιά του δημοτικού, τα οποία δεν έχουν κάνει τις κατάλληλες ποιοτικές αλλαγές στην προσωπικότητα τους, να ξεχάσουν τις λέξεις «πατέρας» και «μητέρα» και να τις αντικαταστήσουν με τις λέξεις «γονέας 1» και «γονέας 2» και
2) το δεύτερο ολέθριο σφάλμα ήταν αυτό που έκανε το βράδυ της ψηφίσεως, ακόμη και με κομματική πειθαρχία της δήθεν αριστεράς, του κατάπτυστου νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια, όπου πλέον επιτρέπεται ο γάμος σε ανθρώπους που με μια ανώμαλη σεξουαλική πράξη έχουν καταργήσει τον φυσιολογικό τρόπο της αποκτήσεως παιδιών, μαζί με ακραίους ομοφυλόφιλους και τα δημιουργήματα ενός αρρωστημένου τηλεοπτικού κατεστημένου που αποτελείται από ομοϊδεάτες και ομοϊδεάτισσες των εμπνευστών του κατάπτυστου αυτού νομοθετήματος, το οποίο έχει διχάσει τον ελληνικό λαό.
Συγκεκριμένα, όπως δημοσιοποίησε η πρόεδρος των λεσβιών Ελλάδος, η οποία απεκάλυψε ότι έχει και προσωπική σχέση – φιλία με την εξοχότατη κα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την προσκάλεσε σε ένα gay bar, για να «γιορτάσουν» την ψήφιση του κατάπτυστου αυτού νομοσχεδίου, στο οποίο επίσης ήταν προσκεκλημένοι δύο υπουργοί, οι κ.κ. Πατέλης και Σκέρτσος, εκ των οποίων ο πρώτος είναι δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος και οι οποίοι όμως είναι στο στενότατο περιβάλλον του Πρωθυπουργού κου Μητσοτάκη, αλλά και οι «ακτιβιστές» ομοφυλόφιλοι Καπουτζίδης και Σεργουλόπουλος, εκ των οποίων ο δεύτερος είναι ο κατά τη δική του ομολογία, πατέρας ή μητέρα ή γονέας 1 ή γονέας 2 (!!!) ενός ανήλικου παιδιού, το οποίο υιοθέτησε προ δύο περίπου ετών, όταν η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλοφίλους απηγορεύετο ρητώς.
Το γεγονός διαφήμισε σκόπιμα σε τηλεοπτική εκπομπή, στην οποία είναι συμπαρουσιαστής, ο επίσης προσκεκλημένος στην ίδια εκδήλωση, ευγενέστατος κατά τα άλλα, αλλά δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος, ελιτίστικος δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής και ραδιοφωνικός παραγωγός Νίκος Τάκης.
Το ερώτημά μου είναι, από πότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οιουδήποτε κράτους παγκοσμίως «πανηγυρίζει» μαζί με τους εκφραστές – υποστηρικτές μιας ιδιαιτερότητος για την ψήφιση ενός νόμου, ο οποίος αποδεδειγμένα, εκτός του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, συντηρητικής και μη (ακόμη και το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο), δίχασε και το σύνολο των εκπροσωπουμένων στη Βουλή κομμάτων;
Η κα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η οποία δεν ψηφίστηκε για να υπηρετήσει τη θέση αυτή από το σύνολο του ελληνικού λαού, αλλά διορίστηκε με απόφαση της πλειοψηφίας της Βουλής, θεσμικά έχει έναν και μόνο ρόλο: να ενώνει και όχι να διχάζει τον ελληνικό λαό.
Το κυριότερο απ’ όλα, με την παρουσία της να μη δημιουργεί την αίσθηση ότι στην Ελληνική Δημοκρατία δεν έχει σημασία η δημοκρατική πλειοψηφία, όπως αυτή εκφράζεται, αλλά ο νόμος του ισχυροτέρου και δυστυχώς εδώ και χρόνια στην Ελλάδα ζούμε τη δικτατορία των ιδιαιτεροτήτων και όχι τη Δημοκρατία των απλών Ελλήνων.
