«Τεκτονικές» θεωρούνται οι αλλαγές που επιβάλλει στο συνδικαλιστικό κίνημα το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, καθώς προβλέπει την υποχρέωση καταγραφής των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ένα ενιαίο μητρώο, περικόπτει δικαιώματα συνδικαλιστών, τροποποιεί την προστασία τους έναντι των απολύσεων, προβλέπει «μηχανισμούς» εξυπηρέτησης του κοινού, στις περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων, αλλά και τη δυνατότητα διακοπής μιας απεργιακής κινητοποίησης, αν διαπιστωθεί ότι παρεμποδίζονται εργαζόμενοι που το επιθυμούν, να μεταβούν στον χώρο εργασίας τους και να δουλέψουν.
Με άλλη διάταξη, θεσμοθετείται νέο καθεστώς προστασίας των συνδικαλιστών, καθώς ορίζεται ότι θα έχουν το ίδιο επίπεδο προστασίας που ισχύει για τις εγκύους. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως η απόλυση θα επιτρέπεται για σπουδαίο λόγο, η βασιμότητα του οποίου θα κρίνεται από τα δικαστήρια. Επίσης, προβλέπεται ρητά πως απαγορεύεται η ενίσχυση συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες και κόμματα.
Ως προς τις απεργίες, ορίζεται η ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία σε κλάδους κοινής ωφέλειας, κατά τη διάρκεια της απεργίας. Ετσι, παρά την απεργία θα πρέπει να παρέχεται με ευθύνη των συνδικαλιστών τουλάχιστον το 1/3 της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας κατά τη διάρκεια απεργίας σε επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, στους κλάδους υγείας, ύδρευσης, ηλεκτροδότησης, διύλισης πετρελαίου, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, αποκομιδή απορριμμάτων, φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης εμπορευμάτων στα λιμάνια, πολιτικής αεροπορίας, μισθοδοσίας στο Δημόσιο (συντάξεις). Τέλος, απαγορεύεται η παρεμπόδιση εργαζομένων που επιθυμούν να εργασθούν κατά τη διάρκεια της απεργίας. Παράβαση αυτής της υποχρέωσης οδηγεί στη διακοπή της με δικαστική απόφαση.
