H ψαραγορά της Αλτόνα στο Αμβούργο ζητά το τέλος της καραντίνας - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού

Γράφει ο Κώστας Αργυρός

Παρά τη σταδιακή άρση των απαγορευτικών μέτρων η πιο «θαλασσινή» ατραξιόν της χανσεατικής πόλης παραμένει κλειστή μέχρι τέλος του μήνα

«Αν δεν ανοίξει η αγορά της Αλτόνα, δεν θα μπορούμε να μιλάμε για καμιά επιστροφή στην κανονικότητα» έλεγε τις προάλλες ένας ηλικιωμένος κάτοικος της πόλης στην τηλεοπτική κάμερα μετά την σταδιακή χαλάρωση των μέτρων. Η φημισμένη ψαραγορά του Αμβούργου, που συνιστούν όλοι οι ταξιδιωτικοί οδηγοί ως «απαράβατη υποχρέωση» για κάθε επισκέπτη πριν εγκαταλείψει την πόλη, παραμένει ακόμα κλειστή. Το Αμβούργο είχε αρκετά κρούσματα κορωνοϊού και όποιος δει έστω και μια φωτογραφία της Αλτόνα, θα καταλάβει ότι εκεί είναι μάλλον αδύνατο να κρατηθούν κοινωνικές αποστάσεις. Τους καλοκαιρινούς μήνες και ειδικά τα Σαββατοκύριακα οι ημερήσιοι επισκέπτες φτάνουν τις 70.000. Το χειμώνα ο αριθμός τους περιορίζεται αναλόγως του καιρού ανάμεσα σε 5 και 10 χιλιάδες τη μέρα. Αρα το άνοιγμα της Fischermarkt θεωρείται ως παρακινδυνευμένο. Oι επαγγελματίες του χώρου πιέζουν και παραπονιούνται, από τη στιγμή που άλλες ανοικτές αγορές σε άλλες πόλεις της Γερμανίας έχουν ήδη ανοίξει. Ολα δείχνουν ότι οι τοπικές αρχές τις επόμενες ημέρες θα υποχωρήσουν και η... παραλία στο Δέλτα του Ελβα μέσα στον Ιούνιο θα γεμίσει πάλι από κόσμο. Εστω και μασκοφορεμένο.

Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα πραγματικά ιστορικό σημείο της πόλης. Ενα χώρο που σε κάνει να καταλάβεις το χαρακτήρα της. Η αγορά άνοιξε το 1703. Οι ψαράδες μπορούσαν από τις 7 μέχρι τις 9.30 το πρωί να πουλήσουν εδώ την φρέσκια πραμάτεια τους. Η ιδιαιτερότητα της αγοράς ήταν ότι άνοιγε και τις Κυριακές αλλά από τις 5.00 τα ξημερώματα για να μπορέσουν έμποροι και πελάτες να πάνε μετά στην εκκλησία.

Η ιστορική ψαραγορά της Αλτόνα σε φωτογραφία του 1858

Με το πέρασμα των χρόνων φυσικά στην αγορά ήρθαν και άλλοι έμποροι. Η Αλτόνα φημίζεται ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα για τα φρούτα, τα λαχανικά και τα λουλούδια της. Εγινε μια πραγματική «λαϊκή αγορά». Σήμερα βεβαίως και με την μαζικοποίηση του φαινομένου του τουρισμού θα βρει κανείς εδώ τα πάντα, με το χρώμα να δίνουν τα διάφορα μικρά κατοικίδια (κουνέλια, κοτοπουλάκια και περιστέρια) διάφορα σουβενίρ και αναμνηστικά, που όπως θα υποψιάζεστε, δεν είναι πλέον όλα «made in Germany». Τα κινητά σας επιτρέπουν να κρατήσετε αναμνηστικά δικής σας παραγωγής, φωτογραφίζοντας όχι μόνο τους πάγκους με τα χέλια, αλλά και τα αραγμένα μεγάλα ξύλινα ιστιοφόρα με φόντο τους αμέτρητους γερανούς στο βάθος του ορίζοντα. που ξεφορτώνουν containers στο δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης, που κι αυτό φυσικά έχει δει την δραστηριότητα του να περιορίζεται κατά 50% τους τελευταίους δύο μήνες λόγω «καραντίνας».