Δώρα Κώνστα: “Τα έργα τέχνης αποτελούν ανάσα ζωής στη δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουμε”

“Προκληση ειναι το καθε λευκο κομματι χαρτι, το καθε ασπρο τελαρο, το καθε κομματι πηλου ή μεταλλου, στην προσπαθεια μου, να τους δωσω ζωη μετουσιωνοντας την καθημερινοτητα και μεταβολιζοντας την με συνεπεια ωστε να παρει μορφη.” 

Η ζωγράφος Δώρα Κώνστα, με καταγωγή από τον Πόρο, παραχώρησε συνέντευξη στο polismagazino.gr, μιλώντας για την Τέχνη της, την πρώτη της επαφή με τη ζωγραφική, τις επιρροές και την πηγή έμπνευσης της. 

Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; 

Η επαφη μου με την τεχνη ξεκινησε απο τα παιδικα μου χρονια, μια και στο περιβαλλον μου ο πατερας μου ειναι ενεργος ζωγραφος αυτοδιδακτος, οι παππουδες μου ηταν τεχνιτες φυσιτου γυαλιου κι επιπλεον εχω και 2 θειες ζωγραφους. Αντεγραφα τα σχεδια απο τις καρτες μια και υπηρχαν πολλοι ναυτικοι στο σοι μου. Κατοπιν μεγαλωνοντας αντεγραφα εργα μεγαλων ζωγραφων. Η μητερα μου με εγραψε σε μαθηματα ζωγραφικης και σχεδιου στο Δημο Κερατσινιου με δασκαλο τον Αντωνη Πολιτακη. Στην εφηβεια μου βρεθηκα στη σχολη της Τηνου με δασκαλους τον κο Τ. Αριδα ζωγραφικη, Κο Μανιατακο Γλυπτικη, Κο Σινικο Μαρμαρο. Βεβαια σταθμος στις αναζητησεις μου κατεχει η ΑΣΚΤ Αθηνων αρχικα στο εργαστηριο του Κου Γιαννη Ψυχοπαιδη και μετα στο εργαστηριο του Κου Αγελλου Αντωνοπουλου, απ’ οπου και αποφοιτησα.

Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας;

 Κατα τη διαρκεια των σπουδων μου περιπλανηθηκα και δοκιμασα διαφορα πραγματα τοσο στη ζωγραφικη οσο και στη γλυπτικη. Αυτη την στιγμη τα εργα μου ειναι επιρρεασμενα απο τον αφηρημενο Γερμανικο εξπρεσιονισμο.

Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; 

Συμμαχος μου σε αυτη την αναζητηση ειναι η ποιηση πρωτιστως, το σινεμα και το θεατρο. Τεχνες που δινουν ανελλιπως τροφη στο μυαλο και στην ψυχη. Αλλα και η παρατηρηση και το να κρατω σημειωσεις καθημερινα σε ο,τι μου κεντριζει το ενδιαφερον.

Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; 

Μελετησα καλλιτεχνες οπως ο Rothko, Williem, De Kooning, Jackson Pollock, Newman & Helen Frankenthaler. Οπου η χειρονομια και το χρωμα παιζουν πρωταρχικο ρολο στα εργα τους.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; 

Για εμενα προκληση ειναι το καθε λευκο κομματι χαρτι, το καθε ασπρο τελαρο, το καθε κομματι πηλου ή μεταλλου, στην προσπαθεια μου, να τους δωσω ζωη μετουσιωνοντας την καθημερινοτητα και μεταβολιζοντας την με συνεπεια ωστε να παρει μορφη.

Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; 

Πιστευω οτι η τεχνη στην Ελλαδα περναει κριση σε ολες τις μορφες της. Η Πολιτεια απαξιωνει τους καλλιτεχνες. Απο την αλλη εχοντας δουλεψει στον τομεα τοιχογραφιες εσωτερικων και εξωτερικων χωρων, βλεπω, νιωθω και αισθανομαι οτι κοσμος αγκαλιαζει την τεχνη. Και πιστευω οτι τα εργα σε δημοσιους χωρους ειναι απαραιτητα γιατι μας κανουν να ονειρευομαστε και ενιοτε μας προβληματιζουν. Τα εργα τεχνης αποτελουν ανασα ζωης στην δυσκολη πραγματικκοτητα που βιωνουμε. Φανταστειτε ποσο φτωχη και μιζερη θα ηταν η ζωη μας χωρις, ζωγραφικη, μουσικη, θεατρο, σινεμα, βιβλια…!!!!

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; 

Ετσι οπως ειναι η κατασταση σημερα τα σχεδια μου ειναι ευμεταβλητα. Το σιγουρο ειναι οτι ζωγραφιζω πολυ, διαβαζω πολυ και ακουω πολυ μουσικη και ταυτοχρονα αφουγκραζομαι τους ηχους της ζωης προσπαθωντας να τους μετουσιωσω σε εργο.