Αρκετοί συνάδελφοι σήκωσαν παντιέρα τονίζοντας την ιστορικότητα της περιοχής (για τους ελάχιστους που δεν θα το γνωρίζουν, εκεί σήκωσε την παντιέρα της Επανάστασης του 21 ο παπά Αρσένης Κρέστας). Εγώ δεν θέλω να επεκταθώ σε αυτό, αλλά θα ήθελα να μείνω στην ουσία της υπόθεσης. Τι σχεδίαζε λοιπόν ο Δήμαρχος Ερμιονίδας σε συνεργασία με την Διοίκηση της ΔΕΥΑΕΡ ; Αυτό το ερώτημα μισοαπαντήθηκε από τον Δήμαρχο και έτσι μετά και από συνεκτίμηση άλλων πληροφοριών και μισόλογων που συλλέξαμε, το θέμα ξεκαθαρίστηκε.
Ο Δήμαρχος λοιπόν με την Διοίκηση της ΔΕΥΑΕΡ έχουν σχεδιάσει την δημιουργία μονάδας αφαλάτωσης στην περιοχή και
μάλιστα με νερό από τις γεωτρήσεις του Δήμου. Και τα αλμόλοιπα η σαλαμούρα δηλαδή που θα παράγεται, θα μεταφέρεται με αγωγό στο εργοστάσιο βιολογικού καθαρισμού του Κρανιδίου και από κεί, με το υπάρχον δίκτυο απόρριψης στο ρέμα δίπλα στο πηγάδι του Λουτρού. Και αυτό στο Κρανίδι, μια περιοχή στο κόκκινο στους χάρτες των αρμόδιων Υπηρεσιών για την ερημοποίηση. Και για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με χάρτες και τα τοιαύτα, οι χάρτες αυτοί λένε, ότι η περιοχή κινδυνεύει να γίνει έρημος, επειδή το νερό που χρησιμοποιούμε για ύδρευση και άρδευση είναι όλο και πιο αλμυρό και στο τέλος στη γη μας θα φυτρώνουν μόνο βούρλα.
Το εργοστάσιο λοιπόν θα τραβάει διπλάσιο (υφάλμυρο) νερό από τις γεωτρήσεις από αυτό που τραβάει σήμερα , θα το επεξεργάζεται στο σχεδιαζόμενο εργοστάσιο, θα παίρνει το μισό από αυτό χωρίς αλάτι και το άλλο μισό με όλο το αλάτι, θα το ρίχνει στο ρέμα του Λουτρού. Από κει το πολύ αλμυρό νερό θα διαχέεται στους υπόγειους υδροφορείς , επιτείνοντας το πρόβλημα της υφαλμύρωσης . Όλη δηλαδή η περιοχή του Κάμπου του Κρανιδίου –Λουτρού-Αυλώνας από την οποία αντλούμε το νερό σήμερα και θα την εμπλουτίζουμε με σαλαμούρα σύμφωνα με το σχέδιο, οδηγείται σε σίγουρη καταστροφή.
Το αστείο της υπόθεσης είναι, ότι αυτά τα παρα-ή μικρο- νοΪκά συμβαίνουν στο Κρανίδι, όπου κάποτε συζητάγαμε για εμπλουτισμούς (θυμάται κανένας άραγε την ομιλία του Μανώλη Γλέζου για έργα εμπλουτισμού στο Κρανίδι;), για μεταφορά νερού, για φράγματα (θυμάται άραγε κανένας σήμερα ότι υπάρχει ώριμη μελέτη για δημιουργία φράγματος στην Τζερτζελιά και μεταφορά του νερού στην Ερμιονίδα;), για τον Ανάβαλο (προωθεί κανένας άραγε την ώριμη μελέτη για την μεταφορά νερού στην Ερμιονίδα από τον Ανάβαλο;).
Βεβαίως κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι κατά της αφαλάτωσης ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Όμως πιστεύω ότι σε μια περιοχή που περιβάλλεται από θάλασσα, με καθαρά νησιώτικα χαρακτηριστικά, θα πρέπει να ισχύει η αρχή:
«Από την θάλασσα παίρνουμε και στην θάλασσα απορρίπτουμε »
Και για να προλάβω τους κακοπροαίρετους, με όλους τους κανόνες απόρριψης, που επιβάλλει η Περιβαλλοντική Μηχανική, ώστε να μην θιγεί το θαλάσσιο περιβάλλον.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους σχεδιασμούς στο γόνατο και τις λύσεις που βασίζονται στον εμπειρισμό και όχι σε στέρεα επιστημονική βάση και ας επικεντρωθούμε με σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης στην επίλυση των χρόνιων προβλημάτων του τόπου μας.
Δρ. Αντώνης Αντωνόπουλος
Τοπογράφος Μηχανικός
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Ερμιονίδας
