Η Αύρα των παιδικών μας χρόνων

[caption id="attachment_24475" align="alignnone" width="612"] Η Αλίκη Βουγιουκλάκη μπροστά στο εστιατόριο ΑΥΡΑ από την ταινία «Διακοπές στην Αίγινα».[/caption] Η ιστορική –και κάποτε η μοναδική– πλαζ, δίπλα στην Κολώνα και στο λιμάνι της Αίγινας, που συγκέντρωνε το καλοκαίρι την αστική Αθήνα. Της Σίλας Αλεξίου Χωματόδρομος, ποδήλατα, θάλασσα, τα παιδιά πάνω στις ξέρες σαν... σταφύλια. Καλοκαίρι στην Αίγινα. Δηλαδή... στην Αύρα. Η περιοχή λεγόταν Καραντίνα. Οι παλιοί έτσι την ήξεραν. Σιγά-σιγά όμως, χωρίς καμιά επισημότητα, μετονομάστηκε. Γιατί το εξοχικό κέντρο –όπως αποκαλούνταν τότε τα εκτός πόλης εστιατόρια–, που αποτελούσε σημείο συνάντησης για μπάνιο, πορτοκαλάδα ή φαγητό, ήταν το «ΑΥΡΑ». Το «ΑΥΡΑ» ξεκίνησε τη λειτουργία του, στον χώρο που στεγάζεται σήμερα, το 1959 από τον Θόδωρο Καλαμάκη. Από το 1950 ωστόσο λειτουργούσε λίγο πιο κάτω, σε ένα μικρό μαγαζί, όπου σήμερα βρίσκεται το ουζερί «ΦΛΟΙΣΒΟΣ». Στην ιδιοκτησία του Θόδωρου Καλαμάκη περιήλθε το ακίνητο το 1961, και δέκα περίπου χρόνια αργότερα η επιχείρηση μεγάλωσε με το ομώνυμο ξενοδοχείο που κτίστηκε από πάνω. [caption id="attachment_24478" align="alignnone" width="612"] Νέοι της εποχής ποζάρουν στα κανό.[/caption] Ήταν η εποχή που η Αίγινα συγκέντρωνε το καλοκαίρι όλη την αστική τάξη της Αθήνας, όπως ακριβώς αποτυπώνεται στις ταινίες «Διακοπές στην Αίγινα», με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Ανδρέα Μπάρκουλη και πολλούς άλλους καλούς ηθοποιούς, καθώς και «Το αγοροκόριτσο», με την Άννα Φόνσου, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα επίσης και τον Αλέκο Αλεξανδράκη, οι περισσότερες σκηνές των οποίων έχουν γυριστεί στην περιοχή της Αύρας. Πρόκειται άλλωστε για τη μοναδική πλαζ της εποχής στην πόλη της Αίγινας, την πρώτη πλαζ που συναντάμε λίγο πριν από το λιμάνι, κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας, καθώς πλησιάζουμε στο νησί με το καράβι. [caption id="attachment_24479" align="alignnone" width="612"] Μαρία και Κώστας Στάθης κάτω από την ομπρέλα ενοικίασης των κανό.[/caption] Λίγα αυτοκίνητα, ελάχιστα μηχανάκια, πολλά ποδήλατα..., τουτέστιν απόλυτη ελευθερία και ασφάλεια για τα παιδιά, που κατέφθαναν από τις 10 το πρωί να συναντήσουν τις παρέες τους για μπάνιο. Μετά τον απαραίτητο μεσημεριανό εγκλεισμό, επέστρεφαν το απόγευμα για να παίξουν κρυφτό, κυνηγητό και μπάλα στη μέση του δρόμου και στα γύρω στενά.

Η βαρκάδα είχε την τιμητική της το σούρουπο. Παρέες ή ζευγαράκια νοίκιαζαν με την ώρα τις μονίμως φρεσκοβαμμένες βάρκες, για να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα

Η ντίσκο «Φούτζι-Γιάμα» κάτω από το Αρχαιολογικό Μουσείο, το καρνάγιο, το «Μισούρι», το «Κοράλλι», το «ΑΥΡΑ» και το θερινό σινεμά «Γλάρος» (στο σημείο όπου είναι σήμερα η είσοδος του λιμανιού) οδηγούσαν την εποχή εκείνη όλα τα βήματα προς την Αύρα. Πρωί, απόγευμα, βράδυ. [caption id="attachment_24480" align="alignnone" width="612"] Τα παιδιά διασκεδάζουν με τα κανό.[/caption] Ενοικιαζόμενα κανό και βάρκες με κουπιά –ο «Έρωτας», το «Μαράκι», ο «Κωστάκης»– του Μανώλη Στάθη, με τη γυναίκα του τη Μαρία, κάτω από τη μοναδική ομπρέλα της πλαζ, να προσπαθεί να ευχαριστήσει όλα τα παιδιά, τα οποία τσακώνονταν να προλάβουν το κανό που επέστρεφε στη βάση του, και από την άλλη πλευρά ο κυρ Χρήστος, με το κομμένο χέρι, να τακτοποιεί το βράδυ τα κανό του χωρίς καμιά βοήθεια. [caption id="attachment_24481" align="alignnone" width="612"] Άποψη της Αύρας από την Κολώνα.[/caption] Η βαρκάδα είχε την τιμητική της το σούρουπο. Παρέες ή ζευγαράκια νοίκιαζαν με την ώρα τις μονίμως φρεσκοβαμμένες βάρκες, για να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα. Το βράδυ ο γιος της οικογένειας Κώστας Στάθης, πολιτικός μηχανικός αργότερα, τραβούσε από το σκοινί τις βάρκες κολυμπώντας, για να τις αράξει στα βαθιά, ώστε να μην κινδυνεύουν από κανένα ξαφνικό μπουρίνι. Η σημερινή εικόνα της περιοχής, άλλωστε, απέχει πολύ από την κατάσταση που επικρατούσε τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Το «ΑΥΡΑ» ήταν το μοναδικό εστιατόριο που είχε εξέδρα με τραπέζια στη θάλασσα. Αριστερά και δεξιά υπήρχε άμμος, όπου ξάπλωναν οι λουόμενοι, μπαινόβγαιναν και έπαιζαν τα παιδιά. Αλλά και στην απέναντι πλευρά του δρόμου, όπου βρισκόταν το μαγαζί, δεν υπήρχαν παρά μόνο ισόγεια σπίτια, τα οποία στη συνέχεια έδωσαν τη θέση τους στα ξενοδοχεία που βλέπουμε σήμερα. Το «ΑΡΕΤΗ» και το «PLAZA». [caption id="attachment_24482" align="alignnone" width="612"] Λουόμενοι απολαμβάνουν τη θάλασσα στην Αύρα.[/caption] Οι επιχωματώσεις ωστόσο μεγάλωσαν την εξέδρα, όπου εδώ και αρκετά χρόνια φιλοξενούνται πέντε εστιατόρια («Φλοίσβος», «Plaza», «ΑΥΡΑ», «Μαϊστράλι», «Μπάτης»), ενώ απέναντι από την πλαζ είναι η «Καβουρίνα». Οι ένδοξες μέρες όμως έχουν παρέλθει. Και οι επιχειρηματίες της περιοχής διαμαρτύρονται δικαιολογημένα για εγκατάλειψη εκ μέρους των αρμοδίων. Προτείνουν μάλιστα απλές λύσεις, που θα βελτίωναν την εικόνα της περιοχής και θα προσήλκυαν τουρίστες, επισκέπτες και κατοίκους. Η αξιοποίηση του αρχαιολογικού χώρου της Κολώνας με τον ανάλογο φωτισμό, αλλά και η τοποθέτηση πινακίδων από το λιμάνι, με κατεύθυνση την Κολώνα και το Αρχαιολογικό Μουσείο, θα βοηθούσαν –όπως λένε– στην αύξηση των περιπατητών στην Αύρα, με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα κατασκευαστεί πεζοδρόμιο, γιατί διαφορετικά οι πεζοί κινδυνεύουν από τη συνεχή κυκλοφορία οχημάτων. [caption id="attachment_24483" align="alignnone" width="612"] Η οικογένεια Στάθη έξω από το σπίτι τους, στη θέση του οποίου βρίσκεται τώρα το ξενοδοχείο ΑΡΕΤΗ στην Αύρα.[/caption] Οι προτάσεις δεν περιορίζονται σε αυτά. Συγκρίνοντας το ένδοξο παρελθόν με το παρόν, βλέποντας τις καλές ελληνικές ταινίες που γυρίστηκαν στην περιοχή, νοσταλγούν την ατμόσφαιρα του χθες. Κι ας αναγκάζονταν να καταβρέχουν κάθε λίγο τον δρόμο, για να κατακαθίσει το χώμα, κι ας τους τρέλαιναν οι φωνές των παιδιών που στριμώχνονταν στις δύο ξέρες, προκειμένου να αποδείξουν ότι μεγάλωσαν... Το ηλιοβασίλεμα από την Αύρα παραμένει το ίδιο μαγευτικό. Και τα δροσερά πρωινά εξασφαλίζουν την ίδια νοσταλγική ηρεμία. Δεν ζητάει πολλά για να ξαναγίνει η πιο φιλόξενη παραλία της Αίγινας, ένα βήμα από το λιμάνι. Αξίζει τον κόπο. Έστω και ως φόρος τιμής στα παιδικά μας χρόνια… Σημείωση: Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Βασίλη Οικονόμου και του Κώστα Στάθη.