Άγιος Νεκτάριος : Από τη Σηλυβρία μέχρι την Αίγινα

Από  τη Σηλυβρία μέχρι την Αίγινα  το ταξίδι είναι μεγάλο. Από τα χώματα της Ανατολικής Θράκης όπου είδε  το φως του ήλιου μέχρι το νησί της Αίγινας όπου περπάτησε στο μονοπάτι της Χρυσολεόντισσας ο Άγιος Νεκτάριος έζησε μια ζωή γεμάτη προσφορά, διακονία και αγάπη.

Δύσκολα  τα παιδικά χρόνια  στη Σηλυβρία. Πολυμελής η οικογένεια  του  αλλά μεγάλη η πίστη και η υπομονή  του. Ταξιδεύει μικρό παιδί στην Κωνσταντινούπολη δουλεύει  σε καπνοπωλείο, έρχεται στη Χίο τελειώνει το Γυμνάσιο, διδάσκει ως δάσκαλος στο Λιθί της Χίου, κείρεται μοναχός στη Νέα Μονή της Χίου. Ταξιδεύει. Ο δρόμος  του τον οδηγεί στην Αίγυπτο όπου χειροτονείται Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Δύσκολα χρόνια γεμάτα ταλαιπωρίες, συκοφαντίες, κατηγόριες.

Ο ερχομός  του στην Ελλάδα τον βρίσκει ιεροκήρυκα  στην Εύβοια και στη Φθιώτιδα και σε λίγα χρόνια διορίζεται Διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών. Ατελείωτες ώρες μελέτης, συγγραφής, παιδαγωγίας.

Ο Άγιος αναζητεί  τόπο  για να ησυχάσει. Επιλέγει την Αίγινα. Τον συγκλονίζει η Παλαιά Χώρα με τους Αγίους  της (Άγιος Διονύσιος, Αγία Θεοδώρα και Θεοπίστη). Κτίζει εκ βάθρων το μοναστήρι  του πάνω στα ερείπια ενός παλιού μοναστηριού αφιερωμένο στην Ζωοδόχο Πηγή. Εκεί εγκαθιστά  μια μικρή γυναικεία αδελφότητα από τον κύκλο  των μαθητριών του στην Αθήνα.

Γρήγορα το μοναστήρι  του γίνεται πνευματικός φάρος και η φήμη  του Μητροπολίτη Πενταπόλεως ξεπερνά  τα όρια της Αίγινας, της Αττικής  της Ελλάδας. Η ανακήρυξη του σε Άγιο από το Οικουμενικό Πατριαρχείο γίνεται αφορμή να ξεσπάσει η αγάπη του κόσμου και χιλιάδες προσκυνητών να έρθουν στο νησί. Από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζουν να έρχονται καθ’ όλη  τη διάρκεια  του χρόνου ακουμπώντας πάνω στον τάφο  του το βάσανο, τον καημό, το δάκρυ  για να αποσπάσουν την ελπίδα και την ψυχική ενίσχυση.

Η φετινή  ημέρα  του εορτασμού  της μνήμης  του Αγίου ενώ αναμενόταν περίλαμπρη λόγω της επετείου των 100 χρόνων από την κοίμησή του, κατέληξε  σε έναν αυστηρό και λιτό εορτασμό λόγω των μέτρων κατά  της πανδημίας.

Οι χιλιάδες προσκυνητές φέτος δεν θα ανηφορίσουν στο μοναστήρι  του και η Αίγινα θα στερηθεί τους πολύτιμους επισκέπτες της. Πάντα όμως ο Άγιος θα  είναι εκεί και θα περιμένει  τους ταξιδιώτες  του. Όπως ταξιδιώτης ήταν σε όλη του τη ζωή κι εκείνος. Καταλαβαίνει και περιμένει όλους μας με την πρώτη ευκαιρία που θα δοθεί στον καθένα.