Η Μέρκελ διχάζει (πάλι) τους Γερμανούς - Άρθρο του Κώστα Αργυρού
Κάποιοι θεωρούν ότι καλώς είναι διστακτική στο «άνοιγμα» μετά την καραντίνα, άλλοι όμως θέλουν πιο ραγδαία βήματα επιστροφής στην κανονικότητα.
Του Κώστα Αργυρού
Η βιασύνη δεν ήταν ποτέ το πολιτικό χαρακτηριστικό της Ανγκέλα Μέρκελ. Πάντα μετρούσε τα υπέρ και τα κατά των αποφάσεων της, άφηνε άλλους να μιλήσουν και συχνά να εκτεθούν και μετά ερχόταν αυτή να πάρει την «σοφή» απόφαση. Μοναδική ίσως εξαίρεση το περιβόητο «θα τα καταφέρουμε» στην κορύφωση της κρίσης του προσφυγικού, σε μια εποχή πάντως που εκατομμύρια Γερμανών έβλεπαν με συμπάθεια το δράμα των προσφύγων και χιλιάδες έτρεχαν σε σταθμούς και κέντρα υποδοχής για να βοηθήσουν.
Την προσεκτική αυτή προσέγγιση του προβλήματος ακολούθησε η καγκελάριος και στην αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού. Η πρώτη της επίσημη τοποθέτηση για το θέμα ήταν μόλις στις 18 Μαρτίου. Ως τότε μιλούσαν μόνο οι ειδικοί και οι αρμόδιοι υπουργοί. Στη συνέχεια η καγκελάριος ακολούθησε μια γραμμή ψύχραιμης και προσεκτικής παρατήρησης των δεδομένων. Χωρίς μεγαλοστομίες και ακολουθώντας, όπως έλεγε τις συμβουλές των ειδικών συνιστώντας ψυχραιμία και υπομονή ως καλή «μητέρα». Η στάση αυτή την επιβεβαίωσε ως μια φωνή σταθερότητας και λογικής και ανέβασε την πεσμένη τα τελευταία δύο χρόνια δημοτικότητά της, αλλά και τα ποσοστά του κόμματός της, της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης στις δημοσκοπήσεις.
Ομως και η γερμανική κοινωνία έχει πλέον κουραστεί από τα περιοριστικά μέτρα, ενώ οι δυσοίωνες προβλέψεις για την πορεία των σημαντικότερων οικονομικών δεικτών έχουν αρχίσει να προκαλούν ανησυχία, αλλά και ανυπομονησία στις τάξεις εκείνων που βιάζονται να επιστρέψουν σε «πιο κανονικούς ρυθμούς» λειτουργίας της οικονομικής ζωής. Αυτοί είναι που έχουν βάλει στο στόχαστρο την κυρία Μέρκελ κατηγορώντας τη για φοβική αντιμετώπιση της πανδημίας, και περιττό υπερπροστατευτισμό απέναντι στην
κοινωνία, που τελικά μπορεί να οδηγήσει σε μια καταστροφική οικονομική πανδημία.
Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο, που δημοσιεύτηκε στο der Spiegel της Δευτέρας από τον συντηρητικό σχολιαστή Νικολάους Μπλόμε, ο οποίος θυμίζει στην «μητερούλα» ότι τελικά «δεν είμαστε τα παιδιά της» στα οποία πρέπει διαρκώς να απευθύνεται με νουθεσίες σε δασκαλίστικο ύφος. Το άρθρο είναι σε εμφανώς ειρωνικό τόνο και πιάνεται από διάφορες φράσεις της κυρίας Μέρκελ για να την αποδομήσει. Για παράδειγμα στη φράση της «ας μην είμαστε απερίσκεπτοι» απαντά λέγοντας ότι αν αυτή η χώρα αποτελείτο από απερίσκεπτους πολίτες, τότε η Γερμανία θα είχει περισσότερα χρέη, λιγότερες δημόσιες υπηρεσίες και περισσότερα μπαρ. Η σπόντα βεβαίως πάει και προς νότο μεριά.
Σε ανάλογο ύφος ήταν και προχθεσινό άρθρο της συντηρητικής die Welt, στο οποίο υποστηριζόταν ότι «κανένας δεν είναι αναντικατάστατος ούτε και η Μέρκελ ακόμα». Αφορμή αποτέλεσαν υπονοούμενα συντηρητικών πολιτικών για το ενδεχόμενο να αλλάξει γνώμη η καγκελάριος και να διεκδικήσει τελικά και μια πέμπτη θητεία στις εκλογές του 2021, εκμεταλλευόμενη την άνοδο της δημοτικότητάς της, αλλά και την προφανή έλλειψη ενός διαδόχου με ανάλογα βαρύ όνομα και δημοφιλία πέραν κομματικών συνόρων.
Για τον συντηρητικό αρθρογράφο μια τέτοια οπισθοχώρηση από την κατηγορηματική της απόφαση να αποσυρθεί από την ενεργό εσωτερική πολιτική θα ήταν πλήγμα και για το κύρος της αλλά και για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Υπενθυμίζεται ότι κανονικά το συνέδριο της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης θα έπρεπε να είχε γίνει στα τέλη Απριλίου, προκειμένου να εκλέξει τον ή την νέα πρόεδρο του κόμματος, που θα είναι προφανώς και ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου στις επόμενες εκλογές, αλλά η έκτακτη κατάσταση λόγω του κορωνοϊού έχει οδηγήσει στην αναβολή του επ΄αόριστον. Οσο για την ίδια την καγκελάριο, αυτή ακολουθεί την παλιά δοκιμασμένη συνταγή.
Ουδέν σχόλιον.
