Ταγίπ Ερντογάν: Τα «θανάσιμα αμαρτήματά» του - Άρθρο του Κωνσταντίνου Παΐδα

Ένας αντικειμενικός παρατηρητής των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν μπορεί παρά να διαπιστώσει ότι η Τουρκία έχει ξεπεράσει όχι μόνον τα όρια του πολιτικού πολιτισμού αλλά και τα όρια της κοινής λογικής.

Ύστερα από τις ανυπόστατες και φαιδρές αιτιάσεις της περί δήθεν εγκλωβισμού τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών -τα οποία, βεβαίως, παραβίαζαν σκοπίμως τον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδος- από το ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-300, ύστερα από την προβοκάτσια με το «αμαρτωλό» τουρκικό πλοίο Mavi Marmara –εντός του οποίου όλως τυχαίως υπήρχε σε περίοπτη θέση η φωτογραφία του Μουσταφά Κεμάλ-, αλλά και ύστερα από την ανεπιτυχή της προσπάθεια να διεθνοποιήσει την υποτιθέμενη «προκλητική στάση της Ελλάδος στο Αιγαίο», η Τουρκία διεξάγει τις τελευταίες ημέρες μία συστηματική και σφοδρή επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου εις βάρος της Ελλάδος.

Ο πρόεδρος Τ. Ερντογάν, οι υπουργοί του Μ. Τσαβούσογλου, Χ. Ακάρ και Σ. Σοϊλού, αλλά και οι επικεφαλής των κομμάτων της αντιπολίτευσης στη γείτονα χώρα συμπεριφέρονται σαν να έχουν ταξιδέψει με «χρονοκάψουλα» πολύ πίσω στον Χρόνο και, ευρισκόμενοι σε κατάσταση πολεμικού παραληρήματος, υλακτούν κατά της Ελλάδος. Το τουρκικό ντοβλέτι (devlet=κυβέρνηση τουρκιστί) επιχειρεί αφενός να αποπροσανατολίσει την τουρκική κοινή γνώμη από τη βαθύτατη οικονομική κρίση που το ίδιο προκάλεσε και συντηρεί, μα και να πείσει την Ε.Ε. και τις Η.Π.Α. ότι μπορεί (εκμεταλλευόμενο τη συγκυρία του ρωσοουκρανικού πολέμου) να τους επιβάλει τις παράνομες, παράλογες και πολιτικώς ανήθικες απαιτήσεις του.

Ακριβώς για τον λόγο αυτόν ο Τούρκος πρόεδρος έχει στρατιωτικοποιήσει πλήρως την εξωτερική πολιτική της χώρας του, αφού προς μεγάλη απογοήτευσή του συνειδητοποίησε ότι ο Έλληνας ομόλογός του και ο Έλληνας Υπ.Εξ. με τους κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς έπεισαν πλήρως τη διεθνή κοινότητα, τους ετέρους και τους συμμάχους της Ελλάδος ότι η Τουρκία συνιστά άμεση απειλή για την ασφάλεια της Ε.Ε., για τη συνοχή του ΝΑΤΟ, για τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Η.Π.Α. και, κυρίως, για την Ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο (και όχι μόνον). Αφετέρου, το τουρκικό ντοβλέτι, άλλοτε με τον πλέον επίσημο τρόπο και άλλοτε μέσω διαφόρων έμμισθων φερεφώνων του (δημοσιογράφων, γεωστρατηγικών / γεωπολιτικών αναλυτών, ακαδημαϊκών κ.λπ.), επιχειρεί να τρομάξει και να πανικοβάλει τον ελληνικό λαό προειδοποιώντας τον ότι θα «του μάθει με πολύ επίπονο τρόπο το μάθημά του». Η δεύτερη αυτή τουρκική επιδίωξη καταδεικνύει ακριβώς και την τεράστια αμηχανία της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία και βρίσκει «κλειστές τις πόρτες» της Ε.Ε. και των Η.Π.Α., αλλά και συναισθάνεται ότι θα πληρώσει βαρύτατο και πολιτικώς μη διαχειρίσιμο τίμημα, εάν εξαναγκάσει την Ελλάδα σε αναμέτρηση επί του πεδίου.

Για έναν αντικειμενικό παρατηρητή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι πλέον προφανές ότι το τουρκικό πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο βιώνει μία πρωτοφανή και εξαιρετικά δυσάρεστη νέα πραγματικότητα. Η Τουρκία με τη στάση της κούρασε και προκάλεσε τόσο την Ε.Ε. όσο και τις Η.Π.Α. Η εποχή που η τέως καγκελάριος της Γερμανίας και ο τέως πρόεδρος των Η.Π.Α. ανέχονταν τις παράλογες απαιτήσεις και ικανοποιούσαν τις ιδιοτροπίες του Τ. Ερντογάν έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Πλέον η Ε.Ε., αφού εξαπατήθηκε αρκετές φορές και αφού κατασπατάλησε πολλά εκατομμύρια ευρώ άνευ ουσιαστικού για την ίδια οφέλους, έχει αντιληφθεί ότι πολύ δύσκολα η Τουρκία θα αποφύγει τις οδυνηρές οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις. Αυτό, μάλιστα, διαφαίνεται καθαρότερα εάν ληφθεί υπ’ όψιν και η αντιευρωπαϊκή στάση της Τουρκίας έναντι της Ρωσίας εν μέσω του σφοδρού ενεργειακού πολέμου Ε.Ε.-Ρωσίας.

Όσον αφορά στις Η.Π.Α., εκτός από την εκπαραθύρωση της Τουρκίας από το πρόγραμμα των μαχητικών αεροσκαφών F-35, απομακρύνεται όλο και περισσότερο η πιθανότητα εκσυγχρονισμού του τουρκικού στόλου των μαχητικών αεροσκαφών F-16. Παράλληλα, οι τουρκικοί εκβιασμοί προς τις Η.Π.Α. του τύπου «υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές…» όχι απλώς δεν φέρουν κάποιο θετικό αποτέλεσμα για την Τουρκία, αλλά προκάλεσαν και επίσημες και ρητές προειδοποιήσεις για επιβολή νέων, επαχθέστερων κυρώσεων στην Τουρκία για τον αντι-νατοϊκό της προσανατολισμό.

Ταυτοχρόνως, ο στρατιωτικοποιημένος αναθεωρητισμός και η άκρως επιθετική ρητορική που έχει υιοθετήσει το πολιτικο-στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος όχι απλώς «αφύπνισαν» το αίσθημα του καθήκοντος των Ελλήνων έναντι της πατρίδας, αλλά ανέδειξαν και την ισχυρή βούληση σύσσωμου του ελληνικού λαού να αποδείξει, με όποιον τρόπο απαιτηθεί, ότι ούτε από φοβικά σύνδρομα έναντι οιουδήποτε διακατέχεται ούτε πρόθυμος είναι να αποδεχθεί οιαδήποτε προσβολή της εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας του.

Ευρισκόμενος με την «πλάτη στον τοίχο» ενώπιον της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. ο Τ. Ερντογάν, με απόλυτη προτεραιότητά του να ανακόψει τη δημοσκοπική πτώση του, πυροδοτεί τα εθνικιστικά ένστικτα του τουρκικού λαού, αντί να απολυτρωθεί από τις χιμαιρικές του εμμονές και να μοιραστεί το όραμα όλου του πολιτισμένου κόσμου για Ειρήνη και συνεργασία των λαών. Στο πνεύμα αυτό απειλεί καθημερινά ότι θα επιτεθεί στη Ελλάδα και θα τιμωρήσει σκληρά τον ελληνικό λαό, ενώ υποσυνείδητα (;) φοβάται την τιμωρία και των Τούρκων ψηφοφόρων ενώπιον της κάλπης και των Ελλήνων επί του πεδίου.

Τα «θανάσιμα αμαρτήματα» του Τ. Ερντογάν κατά την πολυετή κυριαρχία του στον πολιτικό βίο της Τουρκίας είναι ότι διαμόρφωσε μία κοινή γνώμη εμφορούμενη από αναθεωρητικές ψευδαισθήσεις, ότι στρατιωτικοποίησε την εξωτερική πολιτική της χώρας του και ότι έκανε τον Δυτικό Κόσμο να συνειδητοποιήσει ότι η Τουρκία δεν ανήκει σε αυτόν.

Το αν θα βιώσει μόνον ο ίδιος ένα προσωπικό Βατερλώ ενώπιον της κάλπης ή αν θα οδηγήσει και τον λαό του στην καταστροφή, προκειμένου να παρατείνει για λίγο τη δική του παραμονή στον προεδρικό θώκο, εναπόκειται στον ίδιον. Από την επιλογή αυτήν άλλωστε θα τον κρίνει εντέλει και η Ιστορία…

Ο Κωνσταντίνος Παΐδας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής του Ε.Κ.Π.Α.