Ο ένας στους δυο Ιταλούς αντίθετος στο εμβόλιο! - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Μόλις ο ένας στους δύο δηλώνει ότι επιθυμεί να εμβολιαστεί κατά του Sars-CoV-2 σε μια χώρα, που έτσι κι αλλιώς το κίνημα κατά των εμβολίων έχει χτίσει τα τελευταία χρόνια παράδοση
Τα κρούσματα covid-19 στην Ιταλία ξεπέρασαν την Παρασκευή τις 10.000, με την κοινή γνώμη να παρακολουθεί ανήσυχη, την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών να δηλώνει ότι θεωρεί ότι ξεκίνησε ήδη το δεύτερο φθινοπωρινό κύμα της πανδημίας και την κυβέρνηση να μελετά νέα μέτρα για να μπορέσει να περιορίσει τους ρυθμούς εξάπλωσης. Τα κρούσματα της Παρασκευής ξεπέρασαν και τα ρεκόρ του περασμένου Μαρτίου, αλλά αυτό έχει ως ένα βαθμό να κάνει και με το γεγονός, ότι ο αριθμός των τεστ μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο έφτασε τις 150.000, σε αντίθεση με τα 26 χιλιάδες ημερήσια τεστ, την ημέρα που η Ιταλία είχε σημειώσει το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ την άνοιξη με 6.500 κρούσματα τότε. Επίσης πολύ μικρότερος είναι σήμερα ο αριθμός των θανάτων και των σοβαρά νοσούντων, σε αντίθεση με το «μακελειό», που είχε αφήσει σοκαρισμένη την ιταλική κοινωνία.
Ωστόσο και στην Ιταλία παρατηρείται μια επιφυλακτικότητα των πολιτών στο ενδεχόμενο να εμβολιαστούν απέναντι στον κορωνοϊό. Ο ένας στους δύο περίπου (48%) δηλώνει ότι δεν είναι διατεθιμένος να εμβολιαστεί όταν θα υπάρξει διαθέσιμο το εμβόλιο, κάτι που ο υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο είχε βιαστεί να προβλέψει, ότι θα συμβεί κάπου στις αρχές του 2021, αναγκάζοντας τους επιστήμονες να διευκρινίσουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει τέτοιου είδους ασφαλής πρόβλεψη και πολύ περισσότερο υπόσχεση. Συγκεκριμένα σε μια τελευταία δημοσκόπηση μεταξύ 1.000 ερωτηθέντων το 11% δήλωσε κατηγορηματικά αρνητικό απέναντι στο εμβόλιο, 9% θεωρούν ότι δεν θα το κάνουν, και ένα 28% εκφράζεται μάλλον επιφυλακτικό στο να κάνει ένα τέτοιο βήμα. Το συνολικό αυτό ποσοστό (48%) είναι μάλιστα αρκετά υψηλότερο από το αντίστοιχο 40,5% του περασμένου Μαΐου. Ιδιαίτερα υψηλά είναι τα ποσσστά απόρριψης του εμβολίου στις ηλικίες κάτω των 35 ετών, ίσως γιατί οι νεώτεροι δείχνουν να έχουν μια πιο ήπια πορεία της ασθένειας όταν μολύνονται.
Αυτό που προβληματίζει επιπλέον τους επιστήμονες, πέραν των δυσκολιών που παρουσιάζει ήδη η έρευνα για εμβόλιο και τα πιθανά ποσοστά αποτελεσματικότητάς του είναι ότι ακριβώς σημαντικός παράγοντας για την υλοποίηση του σκοπού του θα είναι να εμβολιαστεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Από αυτούς που αρνούνται να εμβολιαστούν, το βασικότερο επιχείρημα, που ακούγεται είναι ότι δεν είναι σίγουροι για το πόσο ασφαλής θα είναι μια τέτοια διαδικασία, για μια ουσία που θα έχει παραχθεί με διαδικασίες εξπρές. Οι διαβεβαιώσεις γιατρών, αλλά και αρμοδίων υπηρεσιών υγείας ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα χαλαρώσουν τα πρωτόκολλα ασφαλείας πριν την έγκρισή του φαίνεται να μην πείθουν. Ενας άλλος παράγοντας, που ενισχύει την ανασφάλεια έχει να κάνει σίγουρα και με τις σταθερά αντικρουόμενες πληροφορίες και συγκεχυμένες ειδήσεις από τις διάφορες ερευνητικές ομάδες και φαρμακοβιομηχανίες, τα πισωγυρίσματα και τις συχνά διαψευσθείσες υποσχέσεις.
Φυσικά υπάρχουν και αυτοί, που παραδοσιακά είναι επιφυλακτικοί απέναντι στους μαζικούς εμβολιασμούς. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο ένας στους τέσσερεις ερωτηθέντες της ίδιας έρευνας δήλωσε ότι σκοπεύει να κάνει φέτος το εμβόλιο της γρίπης. Η Ιταλία είναι μια χώρα, όπου το αντιεμβολιαστικό κίνημα έχει μακρά παράδοση. Για παράδειγμα ο σχετικά χαμηλός αριθμός εμβολιασμών στη χώρα θεωρείται ότι είναι ένας από τους παράγοντες πίσω από την αύξηση των κρουσμάτων ιλαράς τα τελευταία χρόνια.
Σε αντίστοιχη πρόσφατη πανευρωπαϊκή έρευνα ενός ιδρύματος από το Ορχους της Δανίας περίπου 55% των Ιταλών δήλωνε ότι μάλλον ή σίγουρα θα κάνει το εμβόλιο κατά του Sars-CoV-2. Στην ίδια τη Δανία το αντίστοιχο νούμερο ήταν 80% στη Βρετανία 65%, αλλά στη Γαλλία, όπου επίσης υπάρχουν ισχυρά κινήματα κατά των εμβολίων μόλις 38%. Διχασμένη ή καλύτερα τριχοτομημένη ανάμεσα σε αρνητές, υποστηρικτές και αναποφάσιστους είναι η κοινή γνώμη και σε άλλες χώρες του Νότου, όπως για παράδειγμα είχε δείξει μια πρόσφατη έρευνα στην Ισπανία.
