Χριστουγεννιάτικο γεύμα με έναν άστεγο στο κέντρο της Αθήνας
Του Χρήστου Ζωγράφου -
Μεσάνυχτα Χριστουγέννων. Δύσκολη νύχτα να την περάσεις παρέα με έναν άστεγο στο κέντρο της Αθήνας. Να γυρίσεις το τελάρο και να προτείνεις να σταθείτε αντικριστά για το γιορτινό γεύμα. Κι όμως, υπάρχει άνθρωπος τόσο κοντά μας που η αυθόρμητη ευχή του που θα ήθελε να «πιάσει» είναι «να μη βρέχει». Αυτό, για να προστατεύεται το εκτεθειμένο «σπιτικό» του, όπως το αποκάλεσε, αφού περίπτωση να το εγκαταλείψει δεν υπάρχει. Ακόμη και όταν βρέχει.
Είχα τελειώσει το ωράριό μου στη δουλειά και έπειτα από ένα πέρασμα από τη βραδινή λειτουργία στη Μονή Πετράκη και τις εθιμοτυπικές επισκέψεις, είχε έρθει η ώρα του γυρισμού για το σπίτι. Κάπου εκεί με έπιασα να σκέφτομαι πως θα ήταν πολύ ωραία η εικόνα ενός ανθρώπου που δεν θα είχε πρόσκληση για ένα εορταστικό τραπέζι και πολύ περισσότερο δεν το περίμενε, να του προσφερθεί ως δώρο. Σκέφτηκα τους δεκάδες αστέγους στο κέντρο της Αθήνας. Υστερα από μικρή περιπλάνηση, και αφού είχα προμηθευτεί κάποια φαγητά από ένα διανυκτερεύον εστιατόριο, το βλέμμα στάθηκε στη φιγούρα γωνία Σταδίου και Κοραή.
Διαβάστε τη συνέχεια στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
