Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Γιώργος Σεφέρης

Σαν σήμερα το 1900 γεννήθηκε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και ένας εκ των δύο μοναδικών βραβευμένων με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο Γιώργος Σεφέρης.

Το πραγματικό όνομά του ήταν Γεώργιος Σεφεριάδης. Γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 13 Μαρτίου και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Στέλιου και της Δέσπως Σεφεριάδη.

Το 1914 μετακόμισε στην Ελλάδα. Εγγράφηκε στο Πρότυπο Κλασσικό Γυμνάσιο Αθηνών από το οποίο αποφοίτησε τον Μάιο του 1917 και στη συνέχεια βρέθηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, πριν μετακομίσει οικογενειακώς στο Παρίσι. Το 1925 επέστρεψε στα πάτρια εδάφη, όπου διορίστηκε στη διπλωματική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών.

Ο Σεφέρης τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ το 1963. Η ανακοίνωση της βράβευσής του έγινε την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου, ενώ η επίσημη απονομή στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη. Η επιλογή του, μεταξύ 80 υποψηφίων από όλο τον κόσμο, είχε την υποστήριξη όλων των μελών της Επιτροπής, με εξαίρεση ενός μέλους ο οποίος θεωρούσε πως το έργο του Σάμουελ Μπέκετ (βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1969) είχε πιο θετική αποτίμηση από εκείνο του Σεφέρη.

Ο Σεφέρης επικράτησε στην τελική ψηφοφορία του Άγγλου ποιητή Ουίσταν Ώντεν και του Χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούδα (ο οποίος βραβεύτηκε, τελικά, με το ίδιο βραβείο το 1971). Ο γραμματέας της επιτροπής, Osterlund, υποστήριξε πως η επιλογή Σεφέρη υπήρξε μια ευκαιρία να αποδώσουν έναν θαυμάσιο φόρο τιμής στη σύγχρονη Ελλάδα, μια γλωσσική περιοχή που περίμενε πάρα πολύ καιρό για μια βράβευση σε αυτό το επίπεδο.

Στις 16 Απριλίου 1964 ο Σεφέρης αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, ενώ το καλοκαίρι του ίδιου έτους αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και τον Ιούνιο του 1965 επίτιμος διδάκτωρ του Πρίνστον. ,

Τον Σεπτέμβριο του 1965 αρνήθηκε πρόταση του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις να μεταβεί εκεί το επόμενο έτος για να διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής. Το φθινόπωρο του 1968 μετέβη στις Η.Π.Α και διάβασε ποιήματά του στα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Πρίνστον, Ράτγκερς, Πίστμπουργκ, Ουάσιγκτον.

Ιστορική ήταν η δήλωση του ενάντια στην χούντα των συνταγματαρχών: "...Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό, και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι Εθνική επιταγή.
Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό, να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω."

Στις 22 Ιουλίου 1971 εισήχθη στον Ευαγγελισμό με συμπτώματα έλκους, το οποίο τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Πέθανε τη Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Δύο Ημέρες αργότερα πραγματοποιήθηκε η κηδεία του, η οποία εξελίχθηκε σε σιωπηρή πορεία κατά της δικτατορίας.