Μάσλοβ: Η Ρωσία πανηγύριζε τη νίκη στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου με κωδωνοκρουσία

Με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, ο Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα Αντρέι Μάσλοβ θύμισε τον ρόλο της -τότε- Ρωσικής Αυτοκρατορίας, τονίζοντας πως «η Ρωσία πανηγύριζε τη νίκη στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου με κωδωνοκρουσία». 

«Τέσσερις μελλοντικοί ναύαρχοι του ρωσικού στόλου διακρίθηκαν στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου»

Χαρακτηριστικά, με συνέντευξή του στην εκπομπή «Και εγένετο Ελλάς» του Γιώργου Σαρρή, που προβλήθηκε στο OPEN την Πέμπτη (04/02), ο Μάσλοβ ανέφερε για τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου:

«Παρ' όλες τις θυσίες των Ελλήνων αγωνιστών, ακόμα και το 1827, η επιτυχία της Επανάστασης δεν φαινόταν καθόλου δεδομένη. Οι Οθωμανοί και οι Αιγύπτιοι σύμμαχοί τους κατάφεραν να καταστείλουν εξεγέρσεις σε πολλές περιοχές. Εκείνη τη στιγμή, η παρέμβαση των ευρωπαϊκών δυνάμεων έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Το 1827, χάρη στην επιμονή της Ρωσίας, στη Συνθήκη του Λονδίνου για το ελληνικό ζήτημα συμπεριλήφθηκε ένα απόρρητο άρθρο για "χρήση των εξαιρετικών μέσων", αν η Πύλη απορρίψει την ειρηνική διευθέτηση με τη μεσολάβηση των δυνάμεων. Αποτέλεσμα ήταν η συγκρότηση ενός ενιαίου στόλου των τριών Μεγάλων Δυνάμεων που πλησίασε την Ελλάδα και στις 20 Οκτωβρίου 1827 καταναυμάχησε τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στον κόλπο της Πύλου».

Μάλιστα, ο Μάσλοβ εξήρε τη σημασία της ναυμαχίας του Ναυαρίνου για τον ρωσικό στόλο καθώς από εκεί, όπως είπε, διακρίθηκαν τέσσερις μελλοντικοί ναύαρχοι.

Συγκεκριμένα, ο Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα υποστήριξε:

«Η ρωσική μοίρα υπό τη διοίκηση του υποναυάρχου κόμη Χέυδεν αποτελείτο από οκτώ πλοία με 4.000 ναύτες, οι οποίοι διακατέχονταν από τα φιλελληνικά συναισθήματα. Ακόμα και σήμερα προκαλούν ειλικρινή θαυμασμό τα κατορθώματα του πληρώματος της ρωσικής ναυαρχίδας "Αζόφ" που κατέστρεψε τρεις φρεγάτες, μια κορβέτα και ένα πλοίο με 80 κανόνια. Κατά την ιστορική Ναυμαχία του Ναυαρίνου, στο πλοίο "Αζόφ" διακρίθηκαν τέσσερις μελλοντικοί ναύαρχοι του ρωσικού στόλου, ο Μιχαήλ Λάζαρεβ, ο Πάβελ Ναχίμοβ, ο Βλαντίμιρ Κορνίλοβ και ο Βλαντίμιρ Ιστόμιν».

Κατόπιν, ο Μάσλοβ σημείωσε πως, μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, η -τότε- Ρωσική Αυτοκρατορία διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στη νίκη επί των Οθωμανών.

Ως εκ τούτου, ο Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα δήλωσε:

«Η Πετρούπολη πανηγύριζε τη νίκη με κωδωνοκρουσία, ενώ η αντίδραση στην είδηση σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ήταν αμφίσημη. Σε πέντε μήνες, τον Απρίλιο του 1828, η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Πύλη και η νίκη των ρωσικών δυνάμεων που έφτασαν μέχρι την Αδριανούπολη, εξανάγκασε τους Οθωμανούς να αναγνωρίσουν την αυτονομία και, αργότερα, την ανεξαρτησία της Ελλάδας».

«Δεν είναι τυχαίο ότι η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε στη Ρωσία»

Πάντως, παρά το ότι το διεθνές γίγνεσθαι στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν πολύ περίπλοκο, κατά τον Ρώσο πρέσβη στην Ελλάδα, «δεν θεωρείται τυχαίο ότι στην -τότε- Ρωσική Αυτοκρατορία ιδρύθηκε, το 1814, και λειτουργούσε η Φιλική Εταιρεία». 

Έτσι, ο Μάσλοβ επεσήμανε:

«Ο 18ος αιώνας ήταν εποχή των αλλεπάλληλων ρωσοτουρκικών πολέμων που αποσκοπούσαν, μεταξύ άλλων, στην απελευθέρωση των Χριστιανών Ορθόδοξων στα Βαλκάνια και αυτό αποδεικνύεται ολοφάνερα με τα ιστορικά δεδομένα. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Ρωσία ιδρύθηκε το 1814 και λειτουργούσε η Φιλική Εταιρεία. O Αυτοκράτορας Αλέξανδρος Α', όντας μεγάλος φιλέλληνας, περιέλαβε στα καθήκοντα του Ιωάννη Καποδίστρια, που ήταν στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία, τις υποχρεώσεις «του Επιτετραμμένου» επί των υποθέσεων της Ελλάδας στη ρωσική Αυλή. Από την αρχή της Ελληνικής Επανάστασης, η Ρωσία επεδίωκε η Οθωμανική Πύλη να τηρήσει τις συμφωνίες, που έδωσαν δικαιώματα στους Ορθόδοξους κατοίκους της. Ήταν ο απεσταλμένος της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη, ο βαρόνος Στρόγκανωφ, που ανέλαβε την πρωτοβουλία της κοινής διαμαρτυρίας στον Σουλτάνο εκ μέρους των ευρωπαϊκών δυνάμεων για τους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Η Πύλη, όμως, επέλεξε τον δρόμο της κλιμάκωσης και τον Ιούλιο του 1821 όλη η ρωσική διπλωματική αποστολή με επικεφαλής τον Στρόγκανωφ αποχώρησε από την Κωνσταντινούπολη σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Οι διπλωματικές σχέσεις Ρωσίας-Πύλης διακόπηκαν».

«Η Ρωσία αναγνωρίστηκε ως προστάτιδα δύναμη για τους ομόθρησκους λαούς τον 18ο αιώνα»

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, ο Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα αναφέρθηκε στα λεγόμενα «Ορλωφικά» καθώς και στον ρόλο που διαδραμάτισαν στην πορεία προς την Ελληνική Επανάσταση επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, πως «η Ρωσία τον 18ο αιώνα αναγνωρίστηκε ως προστάτιδα δύναμη για τους ομόθρησκους λαούς». 

Ειδικότερα, ο Μάσλοβ είπε:

«Φέτος συμπληρώνονται ακριβώς 250 χρόνια από την έναρξη της Πρώτης Αρχιπελαγικής Εκστρατείας του ρωσικού στόλου υπό τη διοίκηση του αρχιστρατήγου κόμη Αλεξέι Ορλώφ. Ήταν μια από τις κυριότερες συνιστώσες του ρωσοτουρκικού πολέμου (1768-1774). Σε μια πρωτόγνωρη για την Ευρώπη επιχείρηση, οι μοίρες του στόλου μας εστάλησαν τόσο μακριά από την πατρίδα, από τη Βαλτική μέσω της Μάγχης και του Γιβραλτάρ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Από τους 12.000 ναυτικούς της αποστολής, το ένα τρίτο ποτέ δεν επέστρεψε στο σπίτι. Πολλοί από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή στα νησιά και στα νερά του Αιγαίου. Είναι ενδεικτικό ότι εκατοντάδες Έλληνες εθελοντές προσχώρησαν στον ρωσικό στόλο».

Κατόπιν, ο Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα τόνισε:

«Ο στόχος της εκστρατείας και του πολέμου ήταν, όπως έγραψε ο κόμης Ορλώφ, να απελευθερωθούν όλοι οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι από τον τουρκικό ζυγό. Οι εντυπωσιακές Ναυμαχίες του Ναυπλίου, της Χίου, του Τσεσμέ, της Μυτιλήνης, της Πάτρας, ο αποκλεισμός των στενών των Δαρδανελίων έκαναν την Οθωμανική αυτοκρατορία να χάσει τον έλεγχο στο Αιγαίο. Το 1774 υπογράφηκε η Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή που σηματοδότησε την αποδυνάμωση των Οθωμανών και είχε τεράστια σημασία για τους Έλληνες, καθώς δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για την ενίσχυση του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων και άλλων υπόδουλων λαών. Η Ρωσία αναγνωρίστηκε ως προστάτιδα δύναμη για τους ομόθρησκους λαούς, η Πύλη αναγκάστηκε να παραχωρήσει αμνηστία στους συμμετέχοντες της εξέγερσης. Άνοιξε ο δρόμος για την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας και της εμπορικής δραστηριότητας στην περιοχή. Όπως επισημαίνουν οι Έλληνες ιστορικοί, ως αποτέλεσμα δημιουργήθηκε ο ελληνικός στόλος ο οποίος, πενήντα χρόνια αργότερα, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην Εθνική Επανάσταση».