Η πανδημία μείωσε το μέσο προσδόκιμο ζωής (-1,6 έτος) παγκοσμίως

Το μέσο προσδόκιμο ζωής, το οποίο δεν έπαυε να αυξάνεται εδώ και δεκαετίες σε όλη την υφήλιο, μειώθηκε απότομα το 2020 και το 2021, όταν είχε φθάσει στην κορύφωσή της η πανδημία του νέου κορονοϊού, αναφέρει μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στην ψηφιακή έκδοση της επιστημονικής επιθεώρησης Lancet.

Σύμφωνα με τη μελέτη, το προσδόκιμο ζωής συρρικνώθηκε το διάστημα αυτό στη συντριπτική πλειονότητα (το 84%) των 200 και πλέον χωρών και περιοχών που εξετάστηκαν από τους ερευνητές, με άλλα λόγια σχεδόν σε όλο τον πλανήτη.

Κατά μέσο όρο, με βάση το σύνολο των δεδομένων που εξετάστηκαν, το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε κατά ενάμισι χρόνο και πλέον κατά κεφαλήν το 2020-2021 (-1,6 έτος). Αυτό μεταφράζεται σε πλεονάζουσα θνησιμότητα 15,9 εκατομμυρίων θανάτων, μέγεθος κατά τι υψηλότερο από τα περίπου 15 εκατ., τον αριθμό αναφοράς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

«Σε ό,τι αφορά τους ενήλικους παγκοσμίως, η πανδημία της COVID είχε αντίκτυπο που δεν χωράει καμιά σύγκριση εδώ και μισό αιώνα, ακόμη κι αν ληφθούν υπόψη πόλεμοι και φυσικές καταστροφές», υπογραμμίζει ο βασικός συγγραφέας της μελέτης αυτής, ο Όστιν Σουμάχερ του Institute for Health Metrics and Evaluation (IHME).

Ωστόσο, αυτό το είδος μελέτης δεν επιτρέπει να γίνει σαφής διάκριση ανάμεσα στους θανάτους που οφείλονταν άμεσα στη νόσο και σε αυτούς που οφείλονταν στις συνέπειές της και στους περιορισμούς που εφαρμόστηκαν για να περιοριστεί η εξάπλωση της πανδημίας.

Σε άλλα πεδία, η μελέτη φέρνει μάλλον καλές ειδήσεις: η παιδική θνησιμότητα συνέχισε να μειώνεται την υπό εξέταση περίοδο.

Μεταξύ των παιδιών κάτω των πέντε ετών, καταγράφτηκαν 500.000 λιγότεροι θάνατοι το 2021 από ό,τι το 2019.

Η Χμουέ Χμουέ Κιου, άλλη ερευνήτρια του IHME, κάνει λόγο για «εξαιρετική πρόοδο» αναφερόμενη στο δεδομένο αυτό, ενώ κρίνει πως πλέον η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αποτροπή «της επόμενης πανδημίας» και «στη μείωση των μεγάλων ανισοτήτων από τη μια χώρα στην άλλη ως προς την υγεία».