Ένας πύργος βγαλμένος από τα παραμύθια…
Νεογοτθικού ρυθμού, με σήμα κατατεθέν το βαθύ κόκκινο, γνωστός και ως Πύργος του Ράλλη, στέκει εκεί αγέρωχος από το 1890.
Της Βασιλικής Ταντάουι
Οι πύργοι ανήκουν στα παραμύθια, σε χώρες μακρινές με όμορφες πριγκίπισσες που ονειρεύονται το γενναίο πριγκιπόπουλο, καλυμμένοι πάντα από ένα πέπλο μυστηρίου… Υπάρχει όμως ένας πύργος, ο νεογοτθικός κόκκινος πύργος, γνωστός ως Πύργος του Ράλλη, ο οποίος στέκει και σήμερα εκεί, αγέρωχος, καλωσορίζοντας τους ταξιδιώτες με προορισμό την Αίγινα.
Ο κόκκινος πύργος, στη θέα του οποίου οι επιβάτες των πλοίων ετοιμάζονται να αποβιβαστούν στο λιμάνι του νησιού, βρίσκεται ακριβώς επάνω από τον αρχαίο Κρυπτό Λιμένα, και η ανέγερσή του ολοκληρώθηκε το 1890. Ο αρχικός ιδιοκτήτης του, ο Τηλέμαχος Ράλλης, τον εμπνεύστηκε από έναν πύργο της Αγγλίας, όπου ταξίδευε για επαγγελματικούς λόγους πολύ συχνά. Σε μία από τις επιστροφές του από τα πολυάριθμα ταξίδια του στην Αγγλία έφερε μαζί του και μια φωτογραφία η οποία απεικόνιζε τον πύργο των ονείρων του. Και αποφάσισε να χτίσει έναν ίδιο στην Αίγινα.
«Πρόσεξε την κάθε λεπτομέρεια, ώστε να είναι όπως ακριβώς τον είχε φανταστεί, με αποτέλεσμα η δημιουργία του Πύργου να γίνει έργο ζωής για εκείνον» λέει στο SM η δισέγγονη της αδερφής του, κ. Ανθή Λουίζου, σημερινή ιδιοκτήτρια του Πύργου. Με σήμα κατατεθέν το βαθύ κόκκινο χρώμα, που κυριαρχεί τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό του κτίσματος, σε συνδυασμό με τις τοιχογραφίες και τις περίτεχνα ζωγραφισμένες οροφές, ο Πύργος του Ράλλη διατηρεί και σήμερα τη μεγαλοπρέπεια που επεδίωξε να του δώσει ο δημιουργός του.
Οι σύγχρονες ιδιοκτήτριες άλλωστε προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν τον χαρακτήρα του και την αρχική του μορφή, ώστε να μην αλλοιωθεί στο παραμικρό η εικόνα του. Έπιπλα, δυστυχώς, δεν σώζονται, αλλά το σκαλιστό τζάκι με τον τεράστιο χρυσό καθρέφτη αρκεί για να σε παραπέμψει στην εποχή της ακμής του πύργου. Η τοιχογραφία μάλιστα που κοσμεί την είσοδο του κόκκινου πύργου, όπου απεικονίζεται ο Αχιλλέας να σέρνει με το άρμα του τον νεκρό Έκτορα αμέσως μετά τη μάχη, σε προϊδεάζει για τα αριστουργήματα που συναντάς στη συνέχεια.
Πρόσεξε την κάθε λεπτομέρεια, ώστε να είναι όπως ακριβώς τον είχε φανταστεί, με αποτέλεσμα η δημιουργία του πύργου να γίνει έργο ζωής για εκείνον Ανθή Λουίζου - Δισέγγονη της αδερφής του Ράλλη[caption id="attachment_12084" align="alignnone" width="618" caption="Τοιχογραφία στην είσοδο του πύργου"][/caption] Ιστορικά ο πύργος δεν πέρασε απαρατήρητος από τους Γερμανούς, οι οποίοι τον επέταξαν το 1940, καθώς η θέα από την ταράτσα, εκτός του ότι σου κόβει την ανάσα από την ομορφιά, αποτελούσε άκρως στρατηγικό σημείο, και για τον λόγο αυτό είχαν στήσει εκεί πολυβόλα. Για κάποιο διάστημα επίσης, επί Κατοχής πάλι, ο πύργος «φιλοξένησε» εξόριστους πολέμου. Πέρασε όμως και καλύτερες στιγμές, όταν χρησιμοποιήθηκε το 1960 από τον σκηνοθέτη Γιώργο Θεοδοσιάδη για τα γυρίσματα της ελληνικής ταινίας «Ερωτικά παιχνίδια», στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Λάμπρος Κωνσταντάρας, Θανάσης Βέγγος, Γιώργος Πάντζας και Γιάννης Γκιωνάκης. Πώς είναι άραγε να ζει κάποιος σε πύργο τη σημερινή εποχή; «Δεν είναι εύκολο, ούτε δύσκολο να ζει κανείς σε αυτό το σπίτι, αλλά χρειάζεται αρκετή συντήρηση. Μετά από μια φωτιά και με αρκετά προβλήματα με το νερό, μπορώ να πω ότι το να ζει κανείς σε έναν πύργο είναι όπως αν ζούσε σε ένα οποιοδήποτε παλιό σπίτι που φέρει μια ιστορία και μια οικογενειακή παράδοση. Και σίγουρα πιο κρύο τον χειμώνα!» λέει γελώντας η κ. Ανθή Λουίζου. Ίσως. Αλλά για μας που το θαυμάζουμε απέξω, η ζωή εκεί φαντάζει σαν παραμύθι, σαν ένα ταξίδι στο παρελθόν με τη μηχανή του χρόνου…
