«Γεώργιος Δροσίνης -Γαλήνη- ο ύμνος του Πηλίου, από τον Αναστάσιο Αγγ. Στέφο» - Γράφει η Ευφροσύνη Λούζη

Γράφει η Ευφροσύνη Λούζη

Η ποιητική συλλογή του  Γ. Δροσίνη « Γαλήνη (1891-1902 ) με την οποία κλείνει η πρώτη ποιητική του περίοδος κυκλοφόρησε το 1902 από το τυπογραφείο Εστία & επανεκδόθηκε από τον Ι. Ν. Σιδέρη το 1928. Η συλλογή περιλαμβάνει 45 τετράστιχα.

-Γ.Δροσίνης-

Ο καθηγητής Α. Στέφος γράφει ότι η συλλογή με έντονο βιωματικό χαρακτήρα, συναισθηματική φόρτιση και φυσιολατρική διάθεση, συνυφασμένη με ερωτική συγκίνηση είναι εμπνευσμένη από την ήρεμη ζωή της Ζαγοράς του Πηλίου με τη μεγαλειώδη θέα προς το Αιγαίο και τον Παγασητικό τόπο καταγωγής της όμορφης πηλιορείτικης γυναίκας του Μαίρης Κασσαβέτη από τη σημαίνουσα οικογένεια των Κασσαβέτηδων, των οποίων  και σήμερα, ορθώνεται στο χωριό περήφανο το αρχοντικό τους.

Ο Γ. Δροσίνης σημειώνει ότι « Ποτέ μου δεν έγραψα τίποτε το φανταστικό. Ό,τι βρίσκεται στα ποιήματά μου, πρόσωπα, εικόνες, περιγραφές τα είδα και τα έζησα στις Γούβες, το Πήλιο και την Αθήνα. Ο ποιητής εξυμνεί τις ασύγκριτες ομορφιές του Πηλίου στο εξαίρετο σύνθεμα «Ύμνος του Βουνού» με 30 δεκαπεντασύλλαβους ιαμβικούς ομοιοκατάληκτους στίχους, με  ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία ανθολογημένο παλαιότερα από το1923 εώς το 1956 στα Νεοελληνικά Αναγνώσματα του Γυμνασίου.

Επιπλέον, ο ποιητής αναμφίβολα εμπνέεται από το Χορευτό, το παραθαλάσσιο χωριό, επίνειο της Ζαγοράς, στην ακτή της χερσονήσου. Ο Γ. Δροσίνης περιγράφει ακόμη και τον πόνο που προκαλεί στις γυναίκες η θάλασσα για τους αγαπημένους τους που ξενιτεύονται.

Επιπρόσθετα, τις χαρές της θάλασσας στο Χορευτό βίωσε ο Δροσίνης κάνοντας παρέα με τ’ αγριοπερίστερα με τους ψαράδες και πηγαίνοντας στις θαλασσοσπηλιές και τις σκηνές που τον εμπνέουν να γράψει το Πυροφάνι.

Αξιοσημείωτο είναι ότι στη συλλογή εμπεριέχεται κι ένα αρχαιόθεμο ποίημα, με τον ευρηματικό τίτλο « Το δέντρο των Εριννύων», αναφερόμενο στις τρεις χθόνιες θεότητες, αμείλικτες τιμωρούς κάθε ενόχου στην Αρχαιότητα.

Συνοψίζοντας, η συλλογή Γαλήνη συνεχίζοντας την αφηγηματικότητα της προηγούμενης συλλογής Αμάραντα προσλαμβάνει λυρική διάθεση. Η Γαλήνη με πηγή έμπνευσης τη ζωή της εξοχής στο Χορευτό δείχνει τον Δροσίνη ρεμβαστικότερο στις εμπνεύσεις του, βαθύτερο στις συγκινήσεις του, αρτιότερο στην τεχνική του, με εκφραστικά μέσα πλούσια και εικονογραφικά, όλα τα συνθέματα διαποτίζονται από μια έντονη φυσιολατρία, ενεργοποιό και ευδιάκριτη με κυρίαρχο στοιχείο έναν άκρατο λυρισμό, ειδυλλιακό και πατριδολατρικό και ένα θαυμασμό και μια λατρεία για τις ομορφιές της φύσης σε όλες τις εκφάνσεις της , παρουσιάζοντας, συνάμα, το φυσιολάτρη και λαογράφο Δροσίνη να εκφράζει τα συναισθήματα του εσωτερικού του κόσμου.