Αναζητείται εθνική πολιτική για τη χειροτεχνία
Οσοι έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με τον κόσμο της ελληνικής χειροτεχνίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες ξέρουν ότι είναι ένα πεδίο ευρύ, ενδιαφέρον, πλούσιο και ταυτόχρονα παραγνωρισμένο, κατακερματισμένο και ελάχιστα ανεπτυγμένο εμπορικά. Κι όμως, θα μπορούσε να αποτελεί σήμα κατατεθέν της χώρας, σε μια εποχή που η μοναδικότητα των χειροποίητων έργων αποτιμάται και πάλι ακριβά.
Στην ίδια διαπίστωση κατέληξε και η ημερίδα «Future is handmade in Greece» που διοργανώθηκε στο πλαίσιο της 85ης Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης με τη συμμετοχή δύο υπουργείων –Πολιτισμού και Ανάπτυξης– και συντονισμό από τον Οργανισμό Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης (MOMus). Δεν είναι η πρώτη φορά που η πολιτεία δείχνει να ενδιαφέρεται για το θέμα ζητώντας από όσους δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον επαγγελματικό κλάδο να δώσουν τις προτάσεις τους προκειμένου να οργανωθεί λίγο η κατάσταση. Ούτε επίσης είναι η πρώτη φορά που καλλιτέχνες και λαογράφοι προσπαθούν να εξηγήσουν τα αυτονόητα: τη σημασία που έχει για την πολιτιστική ταυτότητα της χώρας τόσο η διατήρηση της παράδοσης στη χειροτεχνία όσο και η εξέλιξή της μέσα από σύγχρονες μορφές τέχνης. Φέτος η ΔΕΘ φιλοξένησε το Περίπτερο 13 που ήταν αφιερωμένο στην Ελληνική Χειροτεχνία, εξιστορώντας μια συνεχή πορεία αιώνων που ξεκινάει από την αρχαιότητα. Και μετά;
Διαβάστε τη συνέχεια στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
