Διαχείριση απορριμμάτων: Η μεγάλη πρόκληση

Ποιο όραμα μπορεί να επιβιώσει στην Αίγινα ανάμεσα στους σωρούς των σκουπιδιών, οι ευθύνες των κατοίκων και οι ευθύνες του δήμου. Της Λένας Καπνιά-Αραποστάθη Η Αίγινα είναι τόπος ευνοημένος από τη φύση, τη θέση και την ιστορία του, πρόσφορος για υποδειγματική ανάπτυξη. Αλλά ποια ανάπτυξη, ποιος τουρισμός, ποια καθημερινότητα μπορεί να επιβιώσει ανάμεσα στους σωρούς των σκουπιδιών που κατακλύζουν το νησί; Ποιος όμως είναι υπεύθυνος για αυτή την απελπιστική κατάσταση; Πώς αντιμετωπίζεται ο νόμος από τους συμπολίτες μας σε μια παραλία κολύμβησης; Οι ευθύνες των κατοίκων Αν συζητήσεις με τους κατοίκους του νησιού, θα τους βρεις όλους αγανακτισμένους με τους «ασυνείδητους» που πετούν ανεξέλεγκτα τα σκουπίδια τους, χωρίς καθόλου να σέβονται το περιβάλλον. Πόσοι όμως είναι αυτοί που, για την προσωπική τους ευκολία, διστάζουν να πετάξουν τη μαύρη σακούλα τους στην πόρτα του γείτονα που έχει την ατυχία να κατοικεί κοντά στον κάδο της περιοχής; Και αυτός, με τη σειρά του, πόσο θα διστάσει να σπρώξει τον ενοχλητικό κάδο στην πόρτα κάποιου άλλου; Πόσοι είναι αυτοί που διστάζουν να ξεφορτωθούν τα μπάζα τους, ρίχνοντάς τα μέσα στα δάση; Αν συνεχίσεις να συζητάς με τους κατοίκους του νησιού, θα τους βρεις όλους αγανακτισμένους με τον Δήμο, που «δεν μαζεύει τα σκουπίδια». Είναι αλήθεια ότι εκείνοι στους οποίους ανέθεσαν με την ψήφο τους αυτό το καθήκον δεν έκαναν πάντα σωστά τη δουλειά τους. Όμως, αυτό δεν απαλλάσσει τον πολίτη από τις δικές του ευθύνες.

Είναι αλήθεια ότι εκείνοι στους οποίους ανέθεσαν με την ψήφο τους αυτό το καθήκον δεν έκαναν πάντα σωστά τη δουλειά τους. Όμως, αυτό δεν απαλλάσσει τον πολίτη από τις δικές του ευθύνες

Πόσοι από τους συμπολίτες μας τηλεφωνούν στον ειδικό αριθμό του Δήμου, για να παραλάβει παλιά στρώματα ή έπιπλα, πριν τα πετάξουν στους δρόμους του νησιού, και μάλιστα... μακριά από τη δική τους γειτονιά; Αργούν να τα πάρουν, λένε. «Να περιμένεις» είναι η απάντηση. Γιατί θα πρέπει κάποιοι άλλοι να υποστούν τις συνέπειες της δικής σου ανυπομονησίας; Πόσοι από τους συμπολίτες μας συγκεντρώνουν σε μια γωνιά του κήπου τους τα κουρεμένα χόρτα, που μετά από λίγο θα έχουν γίνει εύφορο χώμα, αντί να ρυπάνουν το περιβάλλον και τη ζωή των συμπολιτών τους, με τις απαίσιες πλαστικές σακούλες; Πόσοι από τους συμπολίτες μας ρίχνουν με προσοχή τα σκουπίδια τους στους κάδους; Είναι πιο εύκολο να τα πετάξουν από μακριά, ακόμα και περνώντας με το αυτοκίνητο, και ας πέσουν στον δρόμο και ας σκορπιστούν τριγύρω. Πόσοι από τους συμπολίτες μας ανακυκλώνουν τα κουτιά των αναψυκτικών ή τα πλαστικά μπουκάλια; Τα πετούν μαζί με τα σκουπίδια, αυξάνοντας δραματικά τον όγκο τους, ή τα ρίχνουν στους δρόμους, στο έλεος του ανέμου! Οι ευθύνες του Δήμου Θα χρειαζόμουν σελίδες για να απαριθμήσω τις κατά καιρούς ευθύνες του Δήμου και ούτε είμαι αρμόδια να υποδείξω τις –δοκιμασμένες αλλού– τακτικές που θα απαλλάξουν τα νησί από τη συμφορά των σκουπιδιών. Ζώντας όμως καθημερινά το πρόβλημα, έχω κατά καιρούς σκεφτεί: Πόσο εύκολο είναι... Να γνωστοποιηθεί στους δημότες κάθε περιοχής ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα αποκομιδής, με βάση το οποίο να τοποθετούν τα διάφορα είδη των απορριμμάτων τους στους κάδους. Πόσο εύκολο είναι... Οι υπεύθυνοι για την καθαριότητα υπάλληλοι να κρατούν μια τσουγκράνα για να μαζεύουν, μετά το άδειασμα των κάδων, τα σκόρπια υπολείμματα. Πόσο εύκολο είναι... Να καθοριστούν χώροι όπου θα συγκεντρώνονται τα χόρτα και τα κλαδιά, και θα μετατρέπονται σε πλούσιο χώμα. Κάτι που μπορεί να αποβεί πηγή εσόδων για τον Δήμο και ευκαιρία απασχόλησης για τους ιδιώτες που θα συνεργαστούν σε ένα τέτοιο έργο. Προσβλέπουμε στους καινούριους δημοτικούς άρχοντες, υπεύθυνους για να πείσουν ή να υποχρεώσουν τους πολίτες να συνεργαστούν, ώστε με τη δύναμη που τους δίνει η ψήφος των Αιγινητών να ενεργήσουν για τη λύση του προβλήματος. Πριν περάσει το καλοκαίρι. Πριν το νησί δυσφημιστεί ανεπανόρθωτα. Τον Σεπτέμβριο μπορεί να είναι αργά! Βιογραφικό Μία από τους πολλούς Αθηναίους που αγαπούν την Αίγινα, όπου περνά ένα μεγάλο μέρος του χρόνου της. Φυσικός, ειδικευμένη στην Πληροφορική, δίδαξε στο Πολυτεχνείο, στο Αρσάκειο και στη Λεόντειο. Έγραψε βιβλία Προγραμματισμού για παιδιά («Gutemberg») και λογοτεχνία («Κέδρος»). Διήγημά της δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος της «Αιγιναίας». Μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου «Οι Φίλοι της Αίγινας», ενδιαφέρεται για τα κοινά του νησιού.