Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης στον Πόρο!
Ο απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, Παναγιώτης Χατζηπέρος, επαναφέρει το ιστορικό αίτημα της δημιουργίας του Μουσείου, σε έναν τόπο στενά συνδεδεμένο με την ένδοξη θαλασσινή πορεία της χώρας.
Στον Πόρο γεννήθηκα και μεγάλωσα... Τα καλοκαίρια μου τα περνούσα στο Λεμονοδάσος και στο καφενείο το πατέρα μου στην παραλία του Πόρου. Έχω μεγαλώσει με τα σημάδια του ουρανού και τα μερομήνια (που αρχίζουν την 1η Αυγούστου), απ’ όπου οι ναυτικοί προβλέπουν τους καιρούς, έτσι όπως με έμαθε ο εμπειρικός καπετάν Νικόλας, ο πατέρας μου. Ο τόπος αυτός είναι πανέμορφος κι ευλογημένος από τη φύση. Με ένα τόσο ασφαλές –σχεδόν απ’ όλους τους καιρούς– λιμάνι, με την τόσο πλούσια ναυτική ιστορία του, δεν νοείται να μη διαθέτει ένα Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης.
Η παρουσία του Θ/Κ «Αβέρωφ» (Μουσείο) και αργότερα του Α/Τ «Βέλος» (Μουσείο του Αντιδικτατορικού Αγώνα) σηματοδότησε τη ναυτική παράδοση της περιοχής. Η δημιουργία όμως του Πάρκου Ναυτικής Παράδοσης στο Τροκαντερό μάς πήρε πρώτα τον «Αβέρωφ» και στη συνέχεια το Α/Τ «Βέλος», παρά τη σθεναρή αντίδραση των τότε δημοτικών συμβουλίων και των φορέων της περιοχής.
Ο σχεδιασμός της παρουσίας του Α/Τ «Βέλος» στο λιμάνι του Πόρου ήταν, παράλληλα με την εκπαίδευση των προπαιδευομένων, να διατηρηθεί και η ιστορική μνήμη για τους προπαιδευομένους, τα σχολεία και τους επισκέπτες της περιοχής.
Είχε προγραμματισθεί να διαμορφωθούν αίθουσες πολιτιστικών εκδηλώσεων και να γίνουν μουσιακοί χώροι. Με τη μεθόρμιση όμως του πλοίου, όλα αυτά ανεβλήθησαν προσωρινά, αν και δεν ακυρώθηκαν.
Η ιστορία, η παράδοση και τα αρχαιολογικά ευρήματα δηλώνουν τη συμβολή του Πόρου στην ιστορία, στον πολιτισμό και στο εμπόριο από τα πανάρχαια χρόνια. Στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας η περιοχή της Τροιζηνίας συμμετείχε με πέντε τριήρεις.
Το ασφαλές λιμάνι του Πόρου ήταν η πύλη του πολιτισμού και του εμπορίου από την Ανατολή, την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου. Τα ευρήματα στον υποθαλάσσιο χώρο δείχνουν την παρουσία αξιόλογων λιμενικών έργων της αρχαιότητας.
Υπάρχει βέβαια και ο πρώτος Ναύσταθμος του ελεύθερου ελληνικού κράτους με καλές και «κακές» στιγμές, ο Ρωσικός Ναύσταθμος, και βέβαια το Κ.Ε. Πόρος, το οποίο είναι στενά συνδεδεμένο με τη σύγχρονη ιστορία του Π.Ν. και του Πόρου, στην αρχή ως Ναύσταθμος, στη συνέχεια ως Κέντρο Εκπαιδεύσεως, ως Παραγωγική Σχολή Υπαξιωματικών, πάλι ως Κέντρο Προπαιδεύσεως και τελευταία ως Κέντρο Εκπαιδεύσεως στελεχών του Λ.Σ.
Ο σχεδιασμός της παρουσίας του Α/Τ «Βέλος» στο λιμάνι του Πόρου ήταν, παράλληλα με την εκπαίδευση των προπαιδευομένων, να διατηρηθεί και η ιστορική μνήμη για τους προπαιδευομένους, τα σχολεία και τους επισκέπτες της περιοχήςΑλλά και η ζωή των Ποριωτών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα. Οι Ποριώτες καπεταναίοι όργωναν τις θάλασσες με τα εμπορικά καΐκια τους και ήταν γνωστοί και σεβαστοί σε όλο το Αιγαίο. Όπως και σήμερα, που τα παλικάρια του Πόρου αποφοιτούν από τις ναυτικές ακαδημίες και, ως άξιοι καπεταναίοι, μηχανικοί και ναυτικοί, οργώνουν όλες τις θάλασσες με τα ποντοπόρα εμπορικά πλοία και τα κρουαζιερόπλοια. Επίσης, η οικονομική δραστηριότητα του νησιού εξαρτάται άμεσα από τη θάλασσα. Τόσο ο τουρισμός όσο και η αλιεία αποτελούν τις δύο ισχυρότερες οικονομικές δραστηριότητες. Οι θάλασσές μας, πλούσιες σε αλιεύματα, έθρεψαν γενιές και γενιές Ποριωτών. Ας μην ξεχνάμε όμως και τον ναυτικό αθλητισμό! Εδώ και δεκαετίες το λιμάνι του Πόρου ήταν ο φυσικός στίβος για τους αγώνες κωπηλασίας, όσο οι αγώνες διεξήγοντο σε θαλάσσιο στίβο. Αλλά και οι εγκαταστάσεις του Κ.Ε. Πόρος αποτελούσαν την έδρα της Εθνικής Ομάδας Κωπηλασίας πριν μεταφερθεί στη Λίμνη των Ιωαννίνων και, τελευταία, στο Κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά. Ας μην ξεχνάμε και τα ονόματα που έχει αναδείξει αυτός ο τόπος στα κουπιά... Τσόγκας, Χατζηευστρατίου, Σιμπόνης, Καλομπράτσος, Κοντομανώλης και Μούγιος έμειναν ως κορυφαίοι στην ιστορία της κωπηλασίας. Αλλά και στο θαλάσσιο σκι η οικογένεια Κύπριου και οι υπόλοιποι αθλητές του Ν.Ο.Π.Τ., στο καγιάκ και στην ιστιοπλοΐα, που διακρίνονται κάθε χρόνο, κάνουν τον Πόρο περήφανο. Πιστεύω λοιπόν ότι ήλθε η ώρα να πραγματοποιηθεί το όνειρο της δημιουργίας του Μουσείου Ναυτικής Παράδοσης και στον τόπο μας. Ήδη η αποδοχή είναι θετική απ’ όλους όσοι ενημερώνονται και δείχνουν ενδιαφέρον να βοηθήσουν. Αυτό είναι ένα πολύ-πολύ θετικό σημάδι. Λένε ότι «κάθε αναποδιά είναι ένα παράθυρο για νέες ευκαιρίες». Εμείς λοιπόν, τις δύσκολες αυτές μέρες που ζούμε, πρέπει να στείλουμε ένα αισιόδοξο μήνυμα ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ και σεβασμού στην παράδοση... Βιογραφικό Ο Παναγιώτης Χατζηπέρος είναι απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Γεννήθηκε στον Πόρο, από μητέρα Αντικυθήρια και πατέρα Μικρασιάτη. Αποφοίτησε από την Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή Σπετσών, ενώ το 1972 ορκίσθηκε σημαιοφόρος μηχανικός του Π.Ν. Συμμετείχε στην ανταρσία του Α/Τ «ΒΕΛΟΣ» στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας και επανήλθε στις τάξεις του Π.Ν. μετά την πτώση της Χούντας, όπου και υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις, σχεδόν σε όλους τους τύπους των πλοίων, και ως επιτελής σε υπηρεσίες Ξηράς του Π.Ν.Διετέλεσε δύο φορές δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Πόρου, ενώ στις εκλογές του περασμένου Μαΐου ήταν υποψήφιος του «ΟΧΙ», ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.
