Τα "βυθοκορήματα" η Αίγινα και η Σαλαμίνα - Άρθρο του Γιώργου Μπήτρου
Του Γιώργου Μπήτρου
Μια παράξενη λέξη μπήκε τελευταία στο λεξιλόγιο όσων ασχολούνται με το περιβάλλον. Η προέλευση της προέρχεται από το μηχάνημα «βυθοκόρος» το οποίο ανασύρει από το βυθό της θάλασσας πέτρες, λάσπη και άλλα υλικά (απορρίμματα). Αυτά τα υλικά λοιπόν αποκαλούνται «βυθοκορήματα»
Ο λόγος για τον οποίο η λέξη αυτή μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ανθρώπων στις ακτές της Πειραϊκής αλλά και των αντικρινών νησιών Αίγινας και Σαλαμίνας, είναι οι εργασίες που εκτελούνται ήδη λίγα μέτρα από τις ακτές της Πειραϊκής για τη επέκταση της νότιας πλευράς του λιμανιού προκειμένου να μπορεί να δεχθεί μεγάλα κρουαζιερόπλοια. Το φιλόδοξο σχέδιο που θα δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας, θα μεταβάλει τον Πειραιά σε κέντρο κρουαζιέρας με τον ελλιμενισμό τεράστιων πλωτών πόλεων έχει αναστατώσει την κοινωνία της Πειραϊκής. Πολλοί φορείς και οργανώσεις συλλέγουν διαδικτυακά υπογραφές και ετοιμάζουν σειρά παραστάσεων για να εμποδίσουν την ολοκλήρωση του έργου.
Η εξέλιξη των εργασιών όμως προβληματίζει πολύ κόσμο στη Σαλαμίνα και την Αίγινα από τη στιγμή που τα «βυθοκορήματα», το υλικό που ανασύρεται από το βυθό του Πειραιά μεταφέρεται και βυθίζεται λίγα μόλις μίλια από τις ακτές των δύο νησιών. Σε απόσταση μόλις 3.5 μιλίων από τις βόρειες ακτές της Αίγινας (θέση Τούρλος) και 3,5 μίλια από τη Σαλαμίνα, βυθίζεται ένα υλικό που ο καθένας ξέρει ότι δεν είναι καθόλου αθώο.
Δεν έχουν περάσει πολλές δεκαετίες που καθώς το πλοίο πλησίαζε στο λιμάνι του Πειραιά, ο επιβάτης παρατηρούσε πως τα νερά άλλαζαν ξαφνικά χρώμα. Μετατρέπονταν ανάλογα με τα ρεύματα και τον καιρό σε πράσινα και πολλές φορές σε καφέ με μια δυσοσμία να καλωσορίζει τους επιβάτες στο πρώτο λιμάνι της χώρας.
Η ποιότητα των νερών και το χρώμα άλλαξε θεαματικά με τη λειτουργία του Εργοστασίου Αποβλήτων της Ψυτάλειας. Τα νερά καθάρισαν ακόμα και έξω από το λιμάνι του Πειραιά. Τελευταία έκαναν την εμφάνιση τους δελφίνια αλλά και μια φώκια να ανεβαίνει στα βράχια της Πειραϊκής και να ξεκουράζεται. Οι κολυμβητές, που ποτέ δεν είχαν εγκαταλείψει αυτές τις ακτές, έχουν αυξηθεί.
Ωστόσο όλοι καταλαβαίνουμε πως στο βυθό και σε μεγάλη ακτίνα γύρω από το λιμάνι υπάρχουν πολλά υλικά, όχι μόνο ναυάγια, που αυτή τη στιγμή η «βυθοκόρος» ανασύρει και κατόπιν μεταφέρονται ανοικτά των δύο νησιών.
Στο σημείο αυτό προκύπτουν κάποια «αθώα» ερωτήματα:
Πόσο η μεταφορά αυτού του υλικού θα επηρεάσει την καθαρότητα των νερών του Σαρωνικού;
Πόσο θα επηρεαστεί η αλιεία από αυτή την ενέργεια;
Αυτά τα υλικά με τα ρεύματα και τους καιρούς θα μεταφερθούν στις ακτές; Πρόσφατο παράδειγμα η μεταφορά πολλών καμένων κορμών από την Κινέτα;
Πως ξεκίνησαν οι εργασίες ενώ δεν έχει συζητηθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο όπως έχει δηλώσει ο Περιφερειάρχης κ. Γ. Πατούλης, ο οποίος έχει ζητήσει αναστολή των εργασιών;
Ακόμα και ο Συνήγορος του Πολίτης έ έγγραφό του 29/4/2020 έχει κρίνει το έργο αμφιβόλου νομιμότητας;
Πως άρχισε η «βυθοκόρηση» όταν απουσιάζει η συνολική αδειοδότηση του έργου
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» αλλά και όσα δημοσιεύματα έχουν δει το φως της δημοσιότητας ο ανάδοχος του έργου προγραμματίζει να αντλήσει από το λιμάνι του Πειραιά και να απορρίψει στον Σαρωνικό τουλάχιστον 620.600 m3 βυθοκορημάτων!
Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» έχει επίσης επισημάνει ότι η ανεξέλεγκτη απόρριψη χιλιάδων τόνων τοξικού ιζήματος στα αλιευτικά πεδία του Σαρωνικού, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει, θέτει αναίτια σε δραματικό κίνδυνο τα οικοσυστήματα και τη δημόσια υγεία
Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος κρούει τον κώδωνα του κίνδυνου τόσο προς τις αρχές και τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών, έναντι σε αυτό το περιβαλλοντικό έγκλημα που έχει ήδη ξεκινήσει στην περιοχή του Σαρωνικού. Αυτονόητο είναι ότι κανένα έργο δεν μπορεί να θεωρείται αναπτυξιακό, όταν προξενεί μη-αναστρέψιμη καταστροφή στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.
Το θέμα που μέχρι στιγμής έχει απασχολήσει τους ευαισθητοποιημένους με το Περιβάλλον πολίτες αλλά και κάποιους κατοίκους της Πειραϊκής πρέπει να ευαισθητοποιήσει τις τοπικές κοινωνίες και οφείλουν οι Δήμοι του Σαρωνικού να λάβουν θέση πριν είναι αργά έχοντας υπόψη ότι:
«Η απόρριψη στη θάλασσα οποιωνδήποτε ουσιών από παράκτιες ή άλλες εγκαταστάσεις επιτρέπεται μόνο μετά από άδεια που παρέχεται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν, εφόσον δεν υφίσταται κίνδυνος ρύπανσης.»
Προεδρικό Διάταγμα 55/98 (ΦΕΚ58Α/20-3-98) για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος στο άρθρο 3 και σύμφωνα με το άρθρο δέκατο παρ. (4) Ν.2252/94 και IMO.
