Η κλασική ατζέντα του Ερντογάν: Να μετατρέπει τις κρίσεις σε πολιτικές ευκαιρίες
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει καταφέρει να αναδειχθεί πρωταγωνιστής στα γεγονότα που σχετίζονται με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ως διαμεσολαβητής στις αρχικές ειρηνευτικές συνομιλίες- αν και πούλησε επανδρωμένα drones στην Ουκρανία, δεν επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία και είναι από τους λίγους ηγέτης που έχουν συχνή επικοινωνία με τον Βλαντίμιρ Πούτιν- έχει καταφέρει να αναδειχθεί πρωταγωνιστής στα γεγονότα που σχετίζονται με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ως διαμεσολαβητής στις αρχικές ειρηνευτικές συνομιλίες- αν και πούλησε επανδρωμένα drones στην Ουκρανία, δεν επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία και είναι από τους λίγους ηγέτης που έχουν συχνή επικοινωνία με τον Βλαντίμιρ Πούτιν-, ως πρόθυμος παίκτης να βρει λύση για θαλάσσιο διάδρομο στις ουκρανικές εξαγωγές , ως σφήνα στις αιτήσεις ένταξης στο ΝΑΤΟ της Φινλανδίας και της Σουηδίας . Μέσα σε όλα απειλεί με νέα στρατιωτική εισβολή εναντίον Κούρδων μαχητών στη Συρία και έχει εντείνει την προκλητική ρητορική απέναντι στη χώρα μας.
Η τουρκική ατζέντα
Ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται την παγκόσμια κρίση για να κερδίσει παραχωρήσεις από τη Δύση και τη Μόσχα, χρησιμοποιώντας το πλεονέκτημά του για να επιτύχει ορισμένους από τους μακροχρόνιους στόχους της Τουρκίας, σχολιάζει η Wall Street Journal.
Πάντως αυτή η τακτική δεν είναι καινούρια. Όπως σημειώνουν αναλυτές, ο Ερντογάν ακολουθεί αυτή την ατζέντα για πάνω από δύο δεκαετίες, μετατρέποντας τις κρίσεις σε πολιτικές ευκαιρίες. Η προσέγγισή του επικεντρώνεται στην απόσπαση παραχωρήσεων τόσο από φίλους όσο και από εχθρούς, ενώ χρησιμοποιεί τον ρόλο του στις διεθνείς υποθέσεις για να βελτιώσει την εικόνα του στο εσωτερικό, εξηγούν. Με τη Δύση, με μισή καρδιά
Στο μεταξύ, η στάση του Ερντογάν στο ουκρανικό έχει εκνευρίσει ορισμένους Ευρωπαίους που τον βλέπουν ως έναν όλο και πιο αυταρχικό ηγέτη και έναν αναξιόπιστο σύμμαχο. Αυτοί οι αξιωματούχοι σημειώνουν από τη μία τη συνεχιζόμενη καταστολή της Τουρκίας στους πολιτικούς αντιπάλους του Τούρκου ηγέτη και από την άλλη την επιφυλακτικότητα της Τουρκίας να ακολουθήσει τις δυτικές αντιδράσεις στην ρωσική εισβολή. Η Τουρκία, ωστόσο, διαψεύδει ότι η Άγκυρα έχει υποστηρίξει με μισή καρδιά τη Δύση.
«Στους κύκλους του ΝΑΤΟ εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η αντίληψη ότι η Τουρκία είναι μόνο στα μισά του δρόμου μαζί μας», δήλωσε ο Μαρκ Πιερίνι, πρώην πρεσβευτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Τουρκία. «Δεν επιβλήθηκαν κυρώσεις. Καμία πτήση δεν ανεστάλη». Δεν έχει σημασία αν υποχωρήσει
Στο τέλος, ο Ερντογάν θα μπορούσε να επωφεληθεί πολιτικά από την αντιπαράθεσή του με το ΝΑΤΟ, ακόμη κι αν τελικά υποχωρήσει και αποδεχτεί την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στη συμμαχία με ελάχιστες μόνο παραχωρήσεις από αυτούς, εκτιμούν οι αναλυτές. Χρησιμοποιώντας τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης στα οποία κυριαρχεί ο ίδιος και το κόμμα του, μπορεί να παρουσιάσει τον εαυτό του ως ηγέτη παγκόσμιας κλάσης που υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Τουρκίας.
«Ακόμα κι αν κάνει πίσω, το κοινό του δεν ενδιαφέρεται», σχολιάζει ο ανεξάρτητος Τούρκος αναλυτής και πρώην πρόεδρος του τμήματος πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας Ιλχάν Ουζγκέλ. «Έτσι παίζει ο Ερντογάν, και μερικές φορές έχει μεγάλη επιτυχία», προσθέτει.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ήρθε σε μια δύσκολη φάση στο εσωτερικό για τον Ερντογάν. Η Τουρκία βρίσκεται στη μέση μιας συνεχιζόμενης νομισματικής κρίσης που είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της οικονομικής διαχείρισης του ίδιου του Ερντογάν, σημειώνουν οι αναλυτές . Ο πληθωρισμός στη χώρα είναι στο 70% , ο υψηλότερος στην G-20 και ο έκτος υψηλότερος στον κόσμο. Ανεξάρτητοι οικονομολόγοι λένε ότι το πραγματικό ποσοστό πληθωρισμού της Τουρκίας είναι πιθανότατα πολύ πάνω από 100%.
Η κρίση έχει ωθήσει εκατομμύρια Τούρκους στη φτώχεια, μειώνοντας τη δημοτικότητα του Ερντογάν, ακόμη και μεταξύ της συντηρητικής βάσης του, απειλώντας να χάσει τις εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τον Ιούνιο του 2023.
Έτσι η εισβολή του πρόσφερε την ευκαιρία στον Ερντογάν να παίξει το ρόλο ενός παγκόσμιου ηγέτη, αντί ενός πολιτικού που κατηγορείται ευρέως για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας του.
Πηγή: naftemporiki.gr
