Γερμανία: Οι Πράσινοι υπέρ της καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων - Ρεπορτάζ του Κωστα Αργυρού
Δημοσίευμα της Suddeutsche Zeitung για την πρόταση των Πρασίνων της Γερμανίας να αλλάξει η στάση της κυβέρνησης του Βερολίνου, που ως τώρα απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε περίπτωση αποδοχής της υποχρέωσης της για καταβολή αποζημιώσεων
Στο «λιμνάζων» θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων απέναντι στην Ελλάδα αναφέρεται μια απόφαση των Πρασίνων της Γερμανίας στο Μπούντεσταγκ, στην οποία αναφέρεται αναλυτικά σε δημοσίευμά της η Suddeutsche Zeitung. Συγκεκριμένα με μια αρκετά προσεκτική διατύπωση αναφέρεται ότι οι ελληνικές ανησυχίες για το ζήτημα δε μπορούν να απαντώνται μονίμως με ηχηρή σιωπή και απόρριψη. Οπως εξηγεί και ο βουλευτής Μάνουελ Σάρατσιν, ο οποίος πρόσφατα είχε απευθύνει ερώτημα για το πώς σκοπεύει η κυβέρνηση του Βερολίνου να τιμήσει την επέτειο των 80 χρόνων από την επιθεση της Βέρμαχτ στη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα «είναι σημαντικό για εμάς, βάσει μιας ιστορικής, ηθικής και πολιτικής ευθύνης, να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινές απαντήσεις σε ερωτήματα, που παραμένουν ανοιχτά». Για την ενοχή και ιστορική ευθύνη της Γερμανίας έκανε λόγο και η Αντιπρόεδρος της γερμανικής Βουλής και ιστορικό στέλεχος των Πρασίνων Κλαούντια Ροτ, η οποία είχε επισκεφτεί το 2018 έναν από τους τόπους ναζιστικών θηριωδιών στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Τυμπάκι στην Κρήτη.
Οπως επισημαίνει και η εφημερίδα χωρίς να γίνεται απευθείας λόγος για αποδοχή του αιτήματος των αποζημιώσεων οι Πράσινοι, οι οποίοι είναι πολύ πιθανό να μετέχουν στην επόμενη κυβέρνηση, υιοθετούν μια διαφορετική προσέγγιση και ρητορική για το ζήτημα, «μιλώντας για σεβασμό και ισότιμη αντιμετώπιση, που έχουν ουσιαστική σημασία για την ευρωπαϊκή συνοχή».
Θεωρητικά μια τέτοια διαφοροποιημένη «καταχώριση» θα μπορούσε να υπάρχει και στο πρόγραμμα μιας μελλοντικής κυβέρνησης. Η εφημερίδα επισημαίνει ότι η Επιστημονική Υπηρεσία της γερμανικής Βουλής έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η θέση της κυβέρνησης του Βερολίνου, με βάση την οποία το θέμα έχει λήξει είναι μεν αιτιολογημένη αλλά όχι υποχρεωτική.
Στην ουσία, πρόκειται για το θέμα εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί να συνεχίζει να υποστηρίζει ότι η Συνθήκη «2+4» του 1990 για τη γερμανική ενοποίηση την απαλλάσσει οριστικά από υποχρεώσεις αποζημίωσης και ότι η Ελλάδα έχει παραιτηθεί από αξιώσεις, διότι δεν τις έχει δηλώσει ποτέ επίσημα. Από την προοπτική της Ελλάδας, αυτό είναι παράλογο. Αφενός, επειδή το θέμα των αποζημιώσεων δεν αποτελούσε μέρος των διαπραγματεύσεων. Από την άλλη πλευρά, επειδή δεν δήλωσε ποτέ ότι παραιτήθηκε από την απαίτηση τους. Υπάρχουν «υγιείς λόγοι» για τη γερμανική θέση, αλλά η ελληνική άποψη είναι επίσης «δικαιολογημένη», σύμφωνα με μια επεξεργασία των εμπειρογνωμόνων του Μπούντεσταγκ από το 2012.
Το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων δεν ρυθμίστηκε σε καμία περίπτωση οριστικά και αυτό είναι ένα βαρίδι στις σχέσεις των δύο χωρών επισημαίνει η εφημερίδα, που κάνει και μια ιστορική αναφορά στη γερμανική κατοχή.
Ως «χειρονομία καλής θέλησης και ανθρωπιστική χειρονομία από τη Γερμανία», στην ελληνική πλευρά θα μπορούσαν να παρουσιαστούν κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις. Η εφημερίδα μιλά ακόμα για μια «νέα προσέγγιση» στην ελληνική απαίτηση αποπληρωμής του κατοχικού δανείου. Μέρος μιας τέτοιας χειρονομίας θα πρέπει επίσης να αποτελούν οι πληρωμές στα θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων και τα παιδιά τους, που δεν έχουν ακόμη αποζημιωθεί ή έχουν αποζημιωθεί ανεπαρκώς. Εξετάζεται επίσης το ενδεχόμενο παροχής προγραμμάτων κοινωνικής και ιατρικής βοήθεια. Οι εβραϊκές κοινότητες πρέπει επίσης να αποζημιωθούν με κάποιο τρόπο. Επιπλέον, υπάρχει η δυνατότητα για «έργα μνήμης» και μελλοντικές επενδύσεις σε τοποθεσίες και περιοχές, που έχουν υποφέρει από τη γερμανική κατοχή και έχουν καταστραφεί πλήρως ή εν μέρει.
