Γερασμένος ο Επαρχιώτικος & όχι Μόνο πληθυσμός της Ελλάδας…! - Άρθρο της Ευφροσύνης Λούζη
Ολοένα και ερημώνουν τα Χωριά της Χώρας μας…ολοένα & βαραίνουν οι Μοναξιές στην Επαρχία & ιδίως τους Χειμώνες. Το πιο χαρακτηριστικό τώρα πια είναι τα κλειδωμένα σπίτια, οι παρατημένες αυλές, τα ακαλλιέργητα χωράφια από κάποιους αλλοτινούς αγρότες, οι αδειανές παιδικές χαρές & τα σχολεία που ολοένα συρρικνώνουν τις τάξεις τους.
Είναι αλήθεια ότι η Νεολαία εκλείπει χρόνια με τα χρόνια από τα χωριά! Η επαρχία δεν έχει πια τις κατάλληλες υποδομές & τα φόντα για να υποδεχθεί ένα νέο παιδί που θέλει να μεγαλώσει στο Υγιές περιβάλλον της φύσης.
Άλλωστε, εκλείπουν & οι προικισμένοι καθηγητές, οι ανθρωπιστές γιατροί, οι ειδικοί που καθένας με τη σειρά του υποβοηθάνε στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Επιπρόσθετα, είδος προς εξαφάνισης είναι τα επανδρωμένα ιατρικά κέντρα, τα σχολεία, τα αθλητικά κέντρα, τα κολυμβητήρια κτλ. Να μη μιλήσουμε για τα Παν/μια, τα ΤΕΙ ή και τις δουλειές ακόμη , όπου θα ήθελαν να σταδιοδρομήσουν οι Νέοι του Σήμερα! Ένα Όνειρο Απατηλό φαντάζει η αποκατάσταση τη στιγμή που πολλά επαγγέλματα αρχίζουν να εκλείπουν!
Η επαρχία , τα ορεινά χωριά μας χρειάζονται περισσότερο από ποτέ! Ένας γερασμένος πληθυσμός με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται σε παρακμή, σε δυστοπία & σε ένα σκοτεινό- μεσαιωνικό Μέλλον! Χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ τα Νέα παιδιά, την οικονομική & ψυχολογική στήριξη των μητέρων , ώστε να οδηγηθούν σε νέες γεννήσεις. Χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ επανδρωμένες δομές & καταρτισμένους ειδικούς.
Φτάνει πια ο Σκοταδισμός της Επαρχίας!
Φτάνει πια οι κλειστέ επαρχιώτικες Νοοτροπίες που δεν οδηγούν πουθενά!
Φτάνει πια η εγκατάλειψη, η νοοτροπία του «δε βαριέσαι», ο «ωχαδερφισμός», η αμέλεια, η αδιαφορία!
Χρειαζόμαστε ριζικές αλλαγές, χρειαζόμαστε Παιδεία & Φωτεινούς Ανθρώπους που ολοένα στερεύουν!
Κι ας θυμηθούμε τούτη τη στερνή ώρα αυτό που έλεγε ο Νομπελίστας ποιητής, Οδ. Ελύτης.
« Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια Ελιά, ένα Αμπέλι κι ένα καράβι.
Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ΞΑΝΑΦΤΙΑΧΝΕΙΣ!»
~Ευφροσύνη Λούζη~
«Κλασική Φιλόλογος- Ειδική Παιδαγωγός,
Μέλος του Συλλόγου οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη»