ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Δικαίωμα βαρύ σαν... υποχρέωση

Αποτελεί ίσως το μόνο μειονέκτημα των μικρών κοινωνιών έναντι των μεγάλων πόλεων. Το δικαίωμα τού ψηφίζειν, η χειροπιαστή απόδειξη της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, εξελίσσεται συχνά σε υποχρέωση, σε βραχνά που σε πνίγει... Είναι δικαίωμα λοιπόν ή υποχρέωση; Γιατί, αν το δικό μας δικαίωμα τού ψηφίζειν καταδυναστεύεται από το δικαίωμα τού ψηφίζεσθαι που προβάλλουν ο φίλος, ο γείτονας, ο συγγενής –με την απειλή, μάλιστα, του μετέπειτα ελέγχου των εκλογικών καταλόγων και της κατά προσέγγιση διαπίστωσης της αξιοπιστίας μας–, τότε μάλλον δεν εξυπηρετείται η δημοκρατία. Ενας από τους κανόνες συγκρότησης ψηφοδελτίου στις δημοτικές εκλογές είναι η επιλογή υποψηφίων με μεγάλα σόγια. Και αυτό γιατί θεωρείται δεδομένο ότι θα τον ψηφίσουν όλοι οι συγγενείς, έστω και από φόβο μήπως αποκαλυφθεί εκ των υστέρων η... απιστία τους. Τι γίνεται όμως όταν οι... εκπρόσωποι των μεγάλων οικογενειών μοιράζονται σε πολλούς ή και σε όλους τους υποψήφιους συνδυασμούς ενός δήμου; Το δίλημμα είναι όντως βασανιστικό. Και θα ήταν αστείο, αν δεν προσέκρουε στο πιο πολύτιμο δικαίωμα του πολίτη. Το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής των προσώπων με ένα και μοναδικό κριτήριο. Την εμπιστοσύνη στις ικανότητες και, κυρίως, στις προθέσεις τους. Αν το κριτήριο επιλογής ευνουχίζεται από τον βαθμό συγγένειας ή την ποιότητα της φιλίας, αυτομάτως το δικαίωμα καταργείται και η ελευθερία βούλησης υποσκάπτεται. Με ρώτησε όταν έβαλε υποψηφιότητα;» απάντησε κάποιος όταν ερωτήθηκε αν θα ψηφίσει τον αδελφό του, υπονοώντας ότι δεν θα τον ψηφίσει, γιατί απλούστατα δεν τον θεωρεί κατάλληλο για τα κοινά. Ήταν η πιο σοφή τοποθέτηση. Απαλλαγμένη από τη μικροαστική αντίληψη μιας ξεπερασμένης νοοτροπίας, που ελάχιστα απέχει από τις πελατειακές συναλλαγές μεταξύ πολιτικών και ψηφοφόρων, τις οποίες όλοι δημόσια μεμφόμαστε. Ηώρα της κάλπης –όπως συνηθίζουμε να λέμε– έφτασε. Το προεκλογικό πανηγύρι τελειώνει. Ας ψηφίσουμε με το χέρι στο... μυαλό. Έχοντας απόλυτη συνείδηση ότι από εμάς εξαρτάται η τύχη του τόπου μας για τα επόμενα πέντε χρόνια. Η σχέση με τους συγγενείς δεν χάνεται. Με τους φίλους θα πιούμε ένα κρασί. Αν είναι άξιοι της εμπιστοσύνης μας, ασφαλώς και θα τους βάλουμε σταυρό. Αν όχι, ας μην απεμπολήσουμε τη μοναδική δυνατότητα συμβολής στο μέλλον του τόπου μας. Δεν υπάρχει περιθώριο για παιχνίδια. Τα προβλήματα μας πνίγουν. Ικανά και έντιμα πρόσωπα υπάρχουν. Αρκεί να τα εντοπίσουμε. Η ευθύνη μάς ανήκει στο ακέραιο. Γιατί το δικαίωμα ψήφου συνιστά τελικά μια πολύ βαριά υποχρέωση...

Διαβάστε επίσης

Παιχνίδια στην… κάλπηEDITORIAL

Ανθίζει σαν την αμυγδαλιά, όχι για να υποδεχθεί την άνοιξη, αλλά τις δημοτικές εκλογές. Το λουλούδι της είναι άοσμο, αλλά η μυρωδιά του σε τρελαίνει. Τι είναι;Ηυποψηφιότητα! Αυτή η...

Στην κοιτίδα… των ΜΚΟEDITORIAL

Η δυσωδία διαπερνά τα ρουθούνια σου, κλείνεις τα μάτια να μη βλέπεις, τα αυτιά να μην ακούς – αν κλείσεις και τη μύτη σου, θα σκάσεις. Ίσως είναι και καλύτερα…Ενώ επί τέσσερα σχεδό...

Ο φτωχός συγγενήςEDITORIAL

Τώρα, αυτό είναι καλό; Το τελευταίο τρίμηνο του 2013 –λέει η Στατιστική Υπηρεσία– οι Έλληνες είχαν μείωση αποδοχών και αύξηση αποθεματικών. Δηλαδή, ο φόβος φυλάει τα έρημα. Ή –με μ...

Περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη…EDITORIAL

Δεκέμβριος 2013. Ένα θεσμικό όργανο, αποτελούμενο μάλιστα από νομικούς και δικαστές, επικαλείται το Σύνταγμα της Ελλάδας για να στηρίξει το δίκαιο των θέσεών του. Υπήρχε ακόμη Σύντ...

Εσύ αποφασίζεις…EDITORIAL

Σε προεκλογικό κλίμα, που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα περισσότερο και από τον ήλιο, μπαίνει και πάλι αυτή η πολύπαθη χώρα, δοκιμάζοντας την ακάματη αισιοδοξία της.Αν κα...

Ήταν κάποτε η ακτοπλοΐα... EDITORIAL

Κι εκεί που δεχόμασταν χωρίς καμία αντίδραση τη σταδιακή κατάργηση κάθε δικαιώματός μας, επιστρέφει το ΝΕΡΑΪΔΑ να μας ξεσηκώσει...Να μας θυμίσει ότι το αυτονόητο για ένα σύμπλεγμα ...

Αχ, πατρίδα μας γλυκιά…EDITORIAL

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είναι η θάλασσα και τα νησιά; Μην είναι οι καλοκαιρινές διακοπές και το αυγουστιάτικο φεγγάρι; Αυτή είναι η πατρίδα μας! «Γι’ αυτό λυσσάνε οι Γερμανοί» ...

Μάλλον κάτι μας διαφεύγει…EDITORIAL

«Η αυριανή ημέρα θα είναι καλύτερη για την Ελλάδα». Ας ονειρευτούμε λοιπόν... Αφού προηγουμένως ξαναδιδαχθούμε την ελληνική, την οποία προφανώς έχουμε ξεχάσει.Δεν εξηγείται διαφορε...

Τρία χρόνια μαζί!EDITORIAL

Η κρίση ήταν ήδη εδώ, αλλά συνειδητά την αγνοήσαμε. Όχι από αφέλεια ή επιπολαιότητα. Ούτε από υπερβολική αισιοδοξία. Από μια βαθιά υποχρέωση. Προς τα πάτρια εδάφη. Προς τον ένδοξο ...

Διαχρονική αξία…EDITORIAL

Είμαστε εδώ. Σε πείσμα του υπερτιμημένου life style και των εκπροσώπων του (που τρέχουν τώρα να μαζέψουν τα κομμάτια τους), η λεκάνη του Αργοσαρωνικού ξαναζεί τις δόξες του παρελθό...

Χωρίς ταυτότητα…EDITORIAL

Περαία μου, Περαία μου με τον Σαρωνικό σου... Που έχεις για καμάρι σου τον Ολυμπιακό σου –συνεχίζει το γνωστό τραγούδι– και κόσμημά σου τα νησιά του Σαρωνικού –προσθέτουμε εμείς–, ...