ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Καλοκαιρινός πολιτισμός...

Καλοκαίρι, πολιτισμός και στο βάθος… φεστιβάλ. Στο τρίπτυχο αυτό ομνύουν οι Έλληνες, τώρα περισσότερο από ποτέ. Η επίφαση του πολιτισμού καλύπτει τους θερινούς μήνες τα κακώς κείμενα (ακόμη και τις λακκούβες), και η συνήθης καχυποψία μας αποχαυνώνεται… Την ώρα που οι ανά την Ελλάδα Δήμοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να επισκευάσουν τα απορριμματοφόρα τους, οι Περιφέρειες μοιράζουν χρήμα για πολιτιστικές εκδηλώσεις, απαγορεύοντας τη διάθεση των κονδυλίων οπουδήποτε αλλού. Απορείς γι’ αυτή τη διακριτική ευμάρεια εν μέσω κρίσης, αλλά η απόλαυση του θεάματος σε αφοπλίζει. Σε παρακινεί μάλιστα να βοηθήσεις, όπως ακριβώς παρασύρει τους λίγους –έστω– χορηγούς να ενισχύσουν ένα φεστιβάλ αντί μιας άλλης κοινωνικής ανάγκης. Τα αμέτρητα προγράμματα πολιτιστικών φορέων μαρτυρούν την κατάσταση, δίνοντας μια εντελώς στρεβλή εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας. Πώς να πιστέψει ο αλλοδαπός επισκέπτης ότι αυτή η χώρα τελεί υπό το τρίτο της μνημόνιο, όταν κάθε βράδυ κάθε τόπος μετράει και μία και δύο και τρεις εκδηλώσεις; Εκτός αν… Εκτός αν κόβει το μάτι του. Και κάτω από το πολύχρωμο χαλί του «πολιτισμού» παρατηρήσει τα δείγματα της φτώχειας και της εγκατάλειψης. Τις λακκούβες στους δρόμους, τους όγκους των σκουπιδιών έξω από τουριστικά καταστήματα, την έλλειψη κανόνων για την αισθητική του περιβάλλοντος και τη σωστή λειτουργία των υπηρεσιών. Το δικό μας μάτι πάντως ανοίγει αμέσως μετά το καλοκαίρι. Όταν σβήσουν τα φώτα του «πολιτισμού», αρχίζουμε ξανά να διακρίνουμε όσα μας ενοχλούν. Και ξεκινάει η γκρίνια. Οι αισθήσεις μας οξύνονται, βλέπουμε, μυρίζουμε, νιώθουμε… Η σκέψη μας αποκτά διαύγεια και –τουλάχιστον έως το επόμενο καλοκαίρι– σχολιάζουμε, διαμαρτυρόμαστε, δικαίως ή και αδίκως, καταλήγοντας μονίμως στο ίδιο συμπέρασμα: Έχουμε έλλειμμα πολιτισμού! Η διαπίστωσή μας είναι απολύτως σωστή. Πολιτισμό δεν παράγουν μόνον οι Τέχνες, και μάλιστα όχι μόνο το καλοκαίρι. Παράγει η καλή λειτουργία της Πολιτείας όλες τις εποχές. Με συνεχείς προσπάθειες για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του πολίτη, ώστε να φανεί κι εκείνος αντάξιος του σεβασμού που απολαμβάνει. Με τη νηφαλιότητα που επικρατεί μόλις πέσει η αυλαία, οι απαιτήσεις μας αυξάνονται. Συχνά μαζί με μια βασανιστική αυτοκριτική, η οποία –προϊόντος του χρόνου– αμβλύνεται. Οι καλοί δρόμοι, οι καθαρές παραλίες, ο βιολογικός καθαρισμός και άλλες σύγχρονες ανάγκες έρχονται πρώτες στις προτιμήσεις μας. Έως το επόμενο «πολιτιστικό» καλοκαίρι… Που, λόγω εποχικότητας, δείχνει να ανταγωνίζεται τον πραγματικό ελληνικό πολιτισμό… Σίλα Αλεξίου

Διαβάστε επίσης

Στα θερινά τα σινεμά...EDITORIAL

Ανοιξαν κιόλας;» Περιμένοντας κόφτες, γδάρτες, δάρτες, βυθισμένοι στις προσθαφαιρέσεις και στην αναπόληση των υποσχέσεων που χάιδευαν τα αυτιά μας, παραλίγο να μην προσέξουμε ότι τ...

Ευτυχώς το καλοκαίρι είναι δικό μας!EDITORIAL

Γράφει η Σίλα Αλεξίου- Και αν δεν σημαίνει αυτό προδοσία,τότε τι είναι προδοσία;» αναρωτιόταν πριν από πέντε χρόνια ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή δημοσίευμα γαλλικής εφημερίδας ...

Έξι χρόνια… γάμουEDITORIAL

Οταν πεθάνει και η ελπίδα, τι γίνεται άραγε; Περιμένεις να πεθάνεις κι εσύ; Σ’ αυτή τη φάση βρίσκεται η ελληνική κοινωνία στην πλειονότητά της, και το πιο ανησυχητικό είναι ότι καν...

Γενετική μνήμηEDITORIAL

Γράφει η Σίλα Αλεξίου - Κι εμείς τι φταίμε; Ακούς να διερωτώνται οι διαμαρτυρόμενοι για την αθρόα είσοδο των Σύρων προσφύγων στη χώρα μας. Εμείς, ναι, δεν φταίμε. Όπως δεν έφταιξαν...

Ταξίδι στη ΑθήναEDITORIAL

Παράθυρο στον Σαρωνικό, στα νησιά και στις παράλιες περιοχές του, που διατηρούν το προνόμιο να απολαμβάνουν την καλοκαιρία όλο τον χρόνο, προκαλώντας με την τύχη τους, ανοίγει το «...

Ρεβεγιόν στην... τράπεζαEDITORIAL

Συνηθίσαμε; Όχι, δεν συνηθίσαμε. Εξοικειωθήκαμε με τις τραπεζικές συναλλαγές, μάθαμε να επικοινωνούμε διαδικτυακά με την Εφορία, αλλά... όχι, αυτή η ψυχαγωγία δεν μας ταιριάζει, γι...

Ο... απόκληρος δικαιώνεταιEDITORIAL

Ο αγώνας ήταν άνισος. Με σημαδεμένη τράπουλα κερδίζεις; Βγήκε εκτός παιχνιδιού, αλλά άντεξε. Και τώρα, χρόνια μετά τον άδικο αποκλεισμό του, διεκδικεί με αξιοπρέπεια την αίγλη που ...

Το μετέωρο... λήμμα του χορηγούEDITORIAL

Οι επερχόμενες γενιές θα ψάχνουν το λήμμα στο λεξικό. Χορηγία; Τι να σημαίνει άραγε; Μήπως έχει σχέση με τον χορό; Με τον… χορό εκατομμυρίων που ενίσχυε τον πολιτισμό, χρηματοδοτών...

Η παρακμή δεν μας αξίζει!EDITORIAL

Η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Τετριμμένο, αλλά διαχρονικά σοφό. Κι αν η κεντρική πολιτική σκηνή –με τις συμφωνίες, τις διαφωνίες, τις αντιπαραθέσεις– έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον, εξ...

Το Saronic και το... τέραςEDITORIAL

Ξεκινήσαμε μαζί (αλλοπρόσαλλη παρέα), με τη διαφορά ότι εμείς εμπιστευθήκαμε το όνειρο βαδίζοντας συχνά στην άκρη του γκρεμού, ενώ η… συνοδοιπόρος μας καραδοκούσε. Ο κίνδυνος άλλωσ...

Η ώρα του υπουργούEDITORIAL

Αν μας ακούσει ο Άη Στράτης, μπορεί και να γελάσει. Ή να κλάψει... Τριάντα οκτώ ημέρες χωρίς καράβι, χωρίς καμία επικοινωνία δηλαδή με τον έξω κόσμο, διαμαρτύρεται δικαίως για την ...