ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Το μετέωρο... λήμμα του χορηγού

Οι επερχόμενες γενιές θα ψάχνουν το λήμμα στο λεξικό. Χορηγία; Τι να σημαίνει άραγε; Μήπως έχει σχέση με τον χορό; Με τον… χορό εκατομμυρίων που ενίσχυε τον πολιτισμό, χρηματοδοτώντας εκδηλώσεις ή δράσεις που διαφορετικά θα ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν, ίσως να είχε σχέση κάποτε. Τότε που οι έχοντες έβαζαν βαθιά το χέρι στην τσέπη, απολαμβάνοντας τη δόξα του χρυσού, του αργυρού κ.λπ. χορηγού και την ικανοποίηση της συμβολής στην προώθηση των πολιτιστικών πραγμάτων του τόπου. Ηχορηγία άνθησε στην Αρχαία Ελλάδα, αργότερα εκφυλίστηκε και επανεμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια, με μια άλλη μορφή, που εμπεριέχει την έννοια της ανταποδοτικότητας. Μου δίνεις, σε προβάλλω, διεισδύεις και στο πελατειακό κοινό. Αμφίδρομο όφελος. Ξεκάθαρη συμφωνία. Σήμερα –όπως αποδείχθηκε περίτρανα το φετινό καλοκαίρι– οι χορηγοί αποτελούν σπάνιο είδος. Οι μικρομεσαίοι, επειδή δεν έχουν την πολυτέλεια της χρηματοδότησης πολιτιστικών εκδηλώσεων, και οι πλούσιοι (ναι, υπάρχουν πάρα πολλοί ) από φόβο μην προκαλέσουν όχι μόνο το ΣΔΟΕ, αλλά και την κοινωνική κατακραυγή. Όταν κάνεις περικοπές μισθών και απολύσεις με πρόσχημα την κρίση (συμβαίνει και αυτό), πώς να περιβληθείς τον μανδύα του χορηγού; Το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, άλλωστε, που προέτρεπε τους χορηγούς να συμβάλουν στην προώθηση του πολιτισμού, με αντάλλαγμα την προβολή της επιχείρησής τους και τη βελτίωση της εικόνας της με τη στήριξη αξιόλογων δράσεων, μάλλον εξέλιπε ως παράπλευρη απώλεια της οικονομικής κρίσης. Ευαισθησίες τέτοιου είδους, οι οποίες χαρακτήριζαν το ελληνικό κατεστημένο, έδωσαν τη θέση τους στη μιζέρια της μανιώδους αποταμίευσης, με μοναδικό στόχο την αύξηση της περιουσίας τους. Το… ευγενές κίνητρο της φυγάδευσης κεφαλαίων εκτός Ελλάδας –αφορολόγητων ή μη– αντικατέστησε την ικανοποίηση που προκαλούσε η γενναιόδωρη συμβολή στη διατήρηση της πολιτισμικής μας παράδοσης. Το οξύμωρο, όσον αφορά την Τέχνη και τον Πολιτισμό, είναι ότι η οικονομική κρίση –όπως κάθε δυστυχία– καλλιεργεί την έμπνευση, γεννά τις μεγάλες ιδέες. Στον αντίποδα ωστόσο αυτής της πνευματικής άνθησης, τα υψηλά ιδανικά των άλλοτε ένθερμων υποστηρικτών αξιόλογων πολιτιστικών πρωτοβουλιών θυσιάζονται στον βωμό της επαπειλούμενης… φτώχειας. Και, όσο οι εν δυνάμει χορηγοί μεριμνούν για τη διαφύλαξη αλλά και την αύξηση της περιουσίας τους, εμείς ανησυχούμε σοβαρά για το μέλλον αυτού του τόπου. Το φετινό καλοκαίρι κάποιες εκδηλώσεις ματαιώθηκαν, ελλείψει χρημάτων, και άλλες συρρικνώθηκαν. Του χρόνου; Η Ελλάδα, το λίκνο του Πολιτισμού, θα χάσει και το τελευταίο οχυρό της. Εκτός και αν οι ικανοί να συνεισφέρουν πάψουν να κρύβονται πίσω από την κρίση... ΥΓ.: Η πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου απέρριψε χορηγία της Μαριάννας Λάτση για τη δημιουργία Σχολής Σκηνοθεσίας στη μνήμη του Νίκου Κούρκουλου. Για τους μη γνωρίζοντες τις εσωτερικές τους διαμάχες –δεδομένης της εξαφάνισης των χορηγών–, η απόφαση είναι πραγματικά περίεργη.

Διαβάστε επίσης

Έξι χρόνια… γάμουEDITORIAL

Οταν πεθάνει και η ελπίδα, τι γίνεται άραγε; Περιμένεις να πεθάνεις κι εσύ; Σ’ αυτή τη φάση βρίσκεται η ελληνική κοινωνία στην πλειονότητά της, και το πιο ανησυχητικό είναι ότι καν...

Γενετική μνήμηEDITORIAL

Γράφει η Σίλα Αλεξίου - Κι εμείς τι φταίμε; Ακούς να διερωτώνται οι διαμαρτυρόμενοι για την αθρόα είσοδο των Σύρων προσφύγων στη χώρα μας. Εμείς, ναι, δεν φταίμε. Όπως δεν έφταιξαν...

Ταξίδι στη ΑθήναEDITORIAL

Παράθυρο στον Σαρωνικό, στα νησιά και στις παράλιες περιοχές του, που διατηρούν το προνόμιο να απολαμβάνουν την καλοκαιρία όλο τον χρόνο, προκαλώντας με την τύχη τους, ανοίγει το «...

Ρεβεγιόν στην... τράπεζαEDITORIAL

Συνηθίσαμε; Όχι, δεν συνηθίσαμε. Εξοικειωθήκαμε με τις τραπεζικές συναλλαγές, μάθαμε να επικοινωνούμε διαδικτυακά με την Εφορία, αλλά... όχι, αυτή η ψυχαγωγία δεν μας ταιριάζει, γι...

Ο... απόκληρος δικαιώνεταιEDITORIAL

Ο αγώνας ήταν άνισος. Με σημαδεμένη τράπουλα κερδίζεις; Βγήκε εκτός παιχνιδιού, αλλά άντεξε. Και τώρα, χρόνια μετά τον άδικο αποκλεισμό του, διεκδικεί με αξιοπρέπεια την αίγλη που ...

Η παρακμή δεν μας αξίζει!EDITORIAL

Η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Τετριμμένο, αλλά διαχρονικά σοφό. Κι αν η κεντρική πολιτική σκηνή –με τις συμφωνίες, τις διαφωνίες, τις αντιπαραθέσεις– έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον, εξ...

Το Saronic και το... τέραςEDITORIAL

Ξεκινήσαμε μαζί (αλλοπρόσαλλη παρέα), με τη διαφορά ότι εμείς εμπιστευθήκαμε το όνειρο βαδίζοντας συχνά στην άκρη του γκρεμού, ενώ η… συνοδοιπόρος μας καραδοκούσε. Ο κίνδυνος άλλωσ...

Η ώρα του υπουργούEDITORIAL

Αν μας ακούσει ο Άη Στράτης, μπορεί και να γελάσει. Ή να κλάψει... Τριάντα οκτώ ημέρες χωρίς καράβι, χωρίς καμία επικοινωνία δηλαδή με τον έξω κόσμο, διαμαρτύρεται δικαίως για την ...

Δεν είναι όνειρο…EDITORIAL

Κατά καιρούς ήταν όνειρο, άλλοτε υπόσχεση και… διαρκώς ελπίδα. Χρησιμοποιήθηκε ως προεκλογική εξαγγελία πριν από κάποιες δεκαετίες, υπήρξε ωστόσο κάποτε και αντικείμενο πανηγυρικής...

Από… αέρος διάσωσηEDITORIAL

Δείπνο στον ουρανό. Την επομένη των εκλογών κλείσαμε τραπέζι. Η θέα μάς ζαλίζει, αλλά η απόσταση από τη μίζερη πραγματικότητα μας γεμίζει ενθουσιασμό. Κι ας καθυστερεί η παραγγελία...