Χωρίς ταυτότητα…

Περαία μου, Περαία μου με τον Σαρωνικό σου... Που έχεις για καμάρι σου τον Ολυμπιακό σου –συνεχίζει το γνωστό τραγούδι– και κόσμημά σου τα νησιά του Σαρωνικού –προσθέτουμε εμείς–, διατυπώνοντας το αυτονόητο, που ξαφνικά έπαψε να ισχύει. Το μάρκετινγκ, η προώθηση προϊόντων, είναι αδιαμφισβήτητα η επιστήμη της εποχής. Χρήσιμη ακόμη και σε περιόδους κρίσης. Χωρίς αυτή την ικανότητα η αγορά σε αγνοεί. Η βελτίωση του προϊόντος, ή μάλλον της εικόνας του, αποτελεί σαφώς υγιή κανόνα του παιχνιδιού. Η ισοπέδωση διαχρονικών αξιών όμως, στο όνομα της ανάδειξης κάποιων άλλων, όχι μόνο φέρνει τα πάνω κάτω, αλλά οδηγεί αναπόφευκτα και στην αποτυχία. Ο λόγος για την καμπάνια της Περιφέρειας Αττικής, όπου υπάγεται και η Αντιπεριφέρεια Νήσων (τα νησιά Σαρωνικού και τα Κύθηρα), με τη συνεργασία της Ένωσης Ξενοδόχων Αττικής, στην οποία ενσωματώθηκαν και οι ξενοδόχοι Αργοσαρωνικού. Στην εν λόγω διαφημιστική καμπάνια λοιπόν, η οποία στοίχισε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 8,5 εκατ. ευρώ (από το ΕΣΠΑ), τα νησιά του Σαρωνικού μετονομάστηκαν σε νησιά της Αττικής (σαν να λέμε τη Σκιάθο, τη Σκόπελο και την Αλόννησο νησιά της Μαγνησίας), ο ομφάλιος λώρος τους με τον Πειραιά κόπηκε, ενώ οι ομορφιές τους, τα μνημεία τους, οι θάλασσές τους και το κλίμα τους –σύμφωνα πάντα με τους εμπνευστές του διαφημιστικού προγράμματος– δεν αξίζουν περισσότερο από μία μονοήμερη εκδρομή! Αν προσθέσουμε στα παραπάνω αρνητικά και το γεγονός ότι η Σαλαμίνα και το Αγκίστρι εξαφανίστηκαν από τον χάρτη, καθώς και την απαξίωση προς την Ύδρα και τις Σπέτσες, όπως προκύπτει από το σχετικό βίντεο (με φύρδην μίγδην εικόνες και από τα δύο νησιά μαζί), λες και πρόκειται για δύο άγνωστες βραχονησίδες, δεν μένει παρά να εκφράσουμε κατ’ αρχάς απορία και δεύτερον θυμό. Γιατί όλα αυτά; Πάντως όχι για να προσελκύσουμε τουρίστες στα... Attica Islands. Την ίδια ώρα, κατά την οποία η Διοίκηση (εν προκειμένω, η Περιφέρεια Αττικής) δείχνει να μάχεται, και όχι να προβάλλει τα νησιά του Σαρωνικού, οι δημοτικοί άρχοντες, οι επιχειρηματίες των νησιών και όλο το δυναμικό που διαθέτει κάθε τοπική κοινωνία αγωνίζονται για την επιβίωση του τόπου τους, δημιουργούν υποδομές, διοργανώνουν καλλιτεχνικές και αθλητικές εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της κρίσης, να μη βουλιάξουν, να μη χαθούν. Εκμεταλλευόμενοι τα μεγάλα ατού που διαθέτει κάθε νησί ξεχωριστά, την ιστορικότητά τους, το φως τους, τις παγκοσμίως γνωστές ιδιαιτερότητές τους, προσπαθούν και ελπίζουν. Όχι στο ελάχιστο, όχι βεβαίως σε μία μονοήμερη εκδρομή, και σε καμιά περίπτωση στην απώλεια της ταυτότητάς τους. Η Αττική διαθέτει εξαιρετικές ξενοδοχειακές μονάδες και διοικητικά –σύμφωνοι– ο Πειραιάς και τα νησιά του της ανήκουν. Ας μην τα καταπιεί, κ.Σγουρέ, γιατί ενδέχεται και να χάσει... Σίλα Αλεξίου