ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αιδώς, κύριε βιομήχανε!

Τα πράγματα με το όνομά τους, αποκαλύπτοντας ενδεχομένως τα σχέδια της γερμανικής οικονομικής ελίτ για τη χώρα μας, φαίνεται πως είπε ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Χανς Πέτερ Κάιτελ, προτείνοντας τη μετατροπή ολόκληρης της Ελλάδας σε «ειδική οικονομική ζώνη». Την ώρα που οι αρχαιολόγοι συμπατριώτες του μένουν έκθαμβοι από τα αποτυπώματα της Ιστορίας που ανακαλύπτουν κάτω από την ελληνική γη, ο κ. Κάιτελ, ως φιλεύσπλαχνος ευρωπαϊστής, απευθύνει έκκληση στο βορειοευρωπαϊκό λόμπι να παράσχει οξυγόνο στον ασθενή για να μην πεθάνει. Η θεραπευτική αγωγή, κατά τον Γερμανό βιομήχανο, συνίσταται στην ολοσχερή κατάργηση του κράτους, της νομοθεσίας και κάθε έννοιας πολιτισμού, προκειμένου να μετατραπεί η Ελλάδα σε τόπο παραγωγής προϊόντων για λογαριασμό των ισχυρών. Με χαμηλή έως ανύπαρκτη φορολογία για τις επιχειρήσεις που θα μεταφέρουν εδώ τα εργοστάσια και τις μονάδες τους, καθώς και με μισθούς πείνας για τους… τυχερούς σκλάβους που θα έχουν απασχόληση. Μια μικρή Κίνα στη Μεσόγειο, ένα El Dorado στην Ευρώπη, με σκυμμένα κεφάλια στρωμένα στην παραγωγή, χωρίς καμία νομοθετική προστασία ασφαλώς, και επιπλέον –σε αντιστάθμισμα των απολεσθέντων– τη βαθιά ευγνωμοσύνη προς τους σωτήρες του τόπου για τη διάσωσή του από την οικονομική καταστροφή! Ετσι βλέπει προφανώς τα πράγματα η Γερμανία, καθώς αναζητεί λύσεις στα δικά της προβλήματα, προβλέποντας μάλιστα –όπως άλλωστε τονίζει σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Der Spiegel» ο κ. Κάιτελ– ότι με την αβεβαιότητα σχετικά με την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ οι ξένοι επενδυτές αποθαρρύνονται και το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων κινδυνεύει. Ποιος καλλιεργεί την αβεβαιότητα δεν μας λέει ο Γερμανός βιομήχανος. Απλώς, ως σώφρων επαγγελματίας, επιδιώκει χαμηλότερο κόστος για την παραγωγή του προϊόντος του. Και, όπως κάποιες πολυεθνικές εταιρείες κατασκευάζουν το εμπόρευμά τους σε πλοία καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου, έτσι –για να μην κινδυνεύει το εργατικό δυναμικό από ναυτίες– κρίθηκε ως προσφορότερη λύση η μετατροπή της χώρας μας σε ένα απέραντο στρατόπεδο εξευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. «Η Ελλάδα πρέπει να επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να διαμορφώσει από κοινού όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις» υπογράμμισε ο Γερμανός βιομήχανος. Χωρίς κανέναν σεβασμό στην Ιστορία, ούτε καν στον ευρωπαϊκό πολιτισμό που γεννήθηκε και μεγαλούργησε σ’ αυτήν εδώ τη χώρα… Αν οι φούρνοι για την εξαφάνιση των ανίκανων προς εργασία αποτελέσουν την επόμενη πρόταση κάποιων εμπνευσμένων από την πρόσφατη Ιστορία Γερμανών, ας θυμηθούν λίγο την κατάληξη των προγόνων τους. Και ανατρέχοντας στο παρελθόν, καλά θα κάνουν να κοιτάξουν πίσω, στα βάθη των αιώνων. Όλο και κάτι περισσότερο θα μάθουν. Για τη Δημοκρατία, τα Γράμματα, τις Τέχνες. Αν πάλι δυσκολεύονται, οι μεγάλοι Γερμανοί αρχαιολόγοι είναι πρόθυμοι να τους βοηθήσουν. Να τους μάθουν τι συνέβαινε στη μικρή Ελλάδα ακόμη πριν από 6.000 χρόνια…

Διαβάστε επίσης

Τα χρόνια της αθωότητας... EDITORIAL

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε... Από τη δημιουργία του κινήματος «Δεν πληρώνω»· έτσι, για να συμβολίσω την αντίδρασή μου στην κυβερνητική αυθαιρεσία, για να νιώσω πολίτης...

Αδιέξοδος θυμός… EDITORIAL

Είναι δυνατόν να μη θυμώσεις; Και με τους μεν και με τους δε, τους οικοδεσπότες και τους καλεσμένους, τους ψηφοθήρες και τους ψηφοφόρους, τους εγχώριους κομπιναδόρους κάθε κοινωνικ...

Κάποτε και τώρα… EDITORIAL

Να φταίει άραγε η πολλή δημοκρατία ή μήπως πρόκειται για φαινόμενο άκρατου καπιταλισμού; Πάντως, όταν ένας υπουργός –εν προκειμένω, ο υπουργός Ναυτιλίας– δηλώνει αδυναμία επιβολής ...

Ας κοιταχτούμε στα μάτια... EDITORIAL

Και τώρα ας κοιτάξουμε το είδωλό μας στον καθρέφτη. Ψηφίσαμε Ευρώπη, τρομάξαμε στην ιδέα της απομόνωσης, στη σκέψη του υποβιβασμού στη... Β' Εθνική.Επιδιώξαμε την πάση θυσία παραμο...

Κι εσύ, Ευρώπη…EDITORIAL

Γιατί τόσο μίσος; Όταν ακόμη και οι Γερμανοί πολίτες αγανακτούν, όταν οι εκφραστές της ευρωπαϊκής διανόησης θυμώνουν για τον διασυρμό και την ισοπέδωση της Ελλάδας, υπάρχει ακόμη ε...

Tο όνειρο της κάλπης…EDITORIAL

Πώς φτάσαμε έως εδώ; Πέρυσι τέτοια εποχή βλέπαμε ακόμη φως στον ήλιο… Ελπίζαμε στο καλοκαίρι… Γιορτάζαμε το Πάσχα σαν προάγγελο τόνωσης της αγοράς και μαζί του ηθικού μας. Ο παγωμέ...

Η δική μας Ελλάδα...EDITORIAL

Να που φτάσαμε ως εδώ... Ο χωρισμός επώδυνος, αλλά και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας επιβεβλημένη. Η δική μας Ευρώπη με τη μεγάλη αγκαλιά, αυτή που περιγράφαμε πριν από δύο...

Η δική μας Ευρώπη…EDITORIAL

Ήτανε δυο, ήτανε τρεις, έγιναν δέκα με την Ελλάδα, τη χώρα-όνειρο κάθε Βορειοευρωπαίου, την ώρα που ο ευλογημένος αυτός τόπος προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές του από τη χούντα ...

Λεηλασία μιας ζωής... EDITORIAL

Με κομμένη την ανάσα... Με κατάπληξη, απορία, τρόμο, απόγνωση... Παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα. Τα δολοφονικά μέτρα, τα αστεία μέτρα, τον προβληματισμό των πολιτικών επί των ρυθμί...

Πολιτισμός υποδομώνEDITORIAL

Οι προβλέψεις επαληθεύτηκαν. Ο Σαρωνικός και τα νησιά του κέρδισαν το στοίχημα με την κρίση, έστω και αν πολλοί δεν το ομολογούν, για να μην τους… ματιάσουν. Οι μικρές αποστάσεις, ...

Με ένα κρυμμένο τραύμα... EDITORIAL

Τα κεφάλια... έξω! Λες και απασφαλίστηκε η χύτρα. Ο ατμός του φόβου, του θυμού, της αγανάκτησης, σαν να διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα, και ο κόσμος ξεχύθηκε στις... παραλίες.Αύγουστος,...