ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ας κοιταχτούμε στα μάτια...

Και τώρα ας κοιτάξουμε το είδωλό μας στον καθρέφτη. Ψηφίσαμε Ευρώπη, τρομάξαμε στην ιδέα της απομόνωσης, στη σκέψη του υποβιβασμού στη... Β' Εθνική. Επιδιώξαμε την πάση θυσία παραμονή μας στην Ευρωζώνη, όπου –αν μη τι άλλο– οι κρατικοί μηχανισμοί λειτουργούν ακόμη και ελλείψει κυβέρνησης (βλ. Βέλγιο), όπου οι κοινωνίες αξιώνουν πολιτισμένες συνθήκες ζωής –και τις έχουν–, όπου οι πολίτες ανταποκρίνονται απολύτως στις απαιτήσεις της ανάπτυξης και της βελτίωσης της ποιότητας διαβίωσής τους. Για να είμαστε ειλικρινείς –τουλάχιστον απέναντι στον εαυτό μας–, εμείς και στα τρία αυτά σημεία χωλαίνουμε. Ο κρατικός μηχανισμός της χώρας μας πάσχει από μόνιμη δυσλειτουργία σε όλα τα επίπεδα, η κοινωνία μας παρακολουθεί απαθής τα κακώς κείμενα και οι πολίτες, ενώ θεωρητικά ονειρεύονται καλύτερη ποιότητα ζωής, αντιδρούν σε οποιοδήποτε εκσυγχρονιστικό μέτρο, από φόβο μήπως ξεβολευτούν. Οι δυσκολίες που συνεπάγεται η παραμονή μας στην Ευρωζώνη, με τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, είναι δεδομένες. Στη νέα κυβέρνηση ωστόσο έχουμε δώσει μια πολύ μικρή περίοδο χάριτος, με την ελπίδα να διεκδικήσει από τους καθόλου φιλικούς προς τη χώρα μας ηγέτες της Ευρώπης μια ανάσα για λογαριασμό μας. Κάθε νέο καλλιεργεί –ως γνωστόν– προσδοκίες. Εξάλλου, εφόσον πρόκειται για λαϊκή εντολή, δίνει στον εντολέα το δικαίωμα να απαιτεί. Απαιτούμε λοιπόν να βγάλουμε το κεφάλι μας από το νερό προτού μας τελειώσει το οξυγόνο, να τραβήξει επιτέλους κάποιος το χέρι που μας σπρώχνει στον βυθό, για να δούμε πάλι τον γαλάζιο ουρανό αυτού του τόπου. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και η Ιστορία μας –υπό τις παρούσες συνθήκες– δεν αποτελούν επαρκή αιτιολογία για να συμπεριληφθούμε στις πολιτισμένες χώρες του σύγχρονου κόσμου. Τα νησιά μας, η θάλασσα, ό ήλιος... φαντάζουν σαν στολίδια χριστουγεννιάτικου δέντρου μετά τις γιορτές. Σκουπίδια, βοθρολύματα, ηχορύπανση από μουσικές τριτοκοσμικής έντασης, αυτοκίνητα, μηχανάκια στερούν κάθε είδους γραφικότητα από τους μικρούς παραδείσους που επαγγελλόμαστε, διώχνοντας –και όχι προσελκύοντας– τους πάλαι ποτέ λάτρεις της Ελλάδας. Το ΕΣΠΑ, με τα κονδύλια που υπόσχεται, είναι η ευκαιρία μας. Από πλευράς χρηματοδότησης αναγκαίων –για τη βελτίωση της εικόνας μας και της ζωής μας– έργων. Βιολογικών καθαρισμών, πεζοδρομήσεων, αποχετευτικών εγκαταστάσεων. Ακούγεται οξύμωρο ίσως, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν αρκεί η διάθεση κονδυλίων. Το παιχνίδι είναι δύσκολο και απαιτεί αυστηρούς κανόνες. Κράτος σε εγρήγορση, πολίτες –έστω και με το ζόρι– συνειδητοποιημένους. Οι ευχές, τα λόγια του καφενείου, όπως και οι προεκλογικές μεγαλοστομίες άλλωστε, δεν μας ξεγελούν. Αφού θέλουμε Ευρώπη, ας προσπαθήσουμε να συμπορευθούμε, αναδεικνύοντας την καλύτερη πλευρά της Ελλάδας και του Έλληνα. Το απαιτούμε από την κυβέρνηση, το αξιώνουμε από την αντιπολίτευση και –κοιτάζοντας ακόμη στον καθρέφτη– το υποσχόμαστε στον εαυτό μας. Του το χρωστάμε... Σίλα Αλεξίου

Διαβάστε επίσης

Τα χρόνια της αθωότητας... EDITORIAL

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε... Από τη δημιουργία του κινήματος «Δεν πληρώνω»· έτσι, για να συμβολίσω την αντίδρασή μου στην κυβερνητική αυθαιρεσία, για να νιώσω πολίτης...

Αδιέξοδος θυμός… EDITORIAL

Είναι δυνατόν να μη θυμώσεις; Και με τους μεν και με τους δε, τους οικοδεσπότες και τους καλεσμένους, τους ψηφοθήρες και τους ψηφοφόρους, τους εγχώριους κομπιναδόρους κάθε κοινωνικ...

Αιδώς, κύριε βιομήχανε!  EDITORIAL

Τα πράγματα με το όνομά τους, αποκαλύπτοντας ενδεχομένως τα σχέδια της γερμανικής οικονομικής ελίτ για τη χώρα μας, φαίνεται πως είπε ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Χανς Πέτερ ...

Κάποτε και τώρα… EDITORIAL

Να φταίει άραγε η πολλή δημοκρατία ή μήπως πρόκειται για φαινόμενο άκρατου καπιταλισμού; Πάντως, όταν ένας υπουργός –εν προκειμένω, ο υπουργός Ναυτιλίας– δηλώνει αδυναμία επιβολής ...

Κι εσύ, Ευρώπη…EDITORIAL

Γιατί τόσο μίσος; Όταν ακόμη και οι Γερμανοί πολίτες αγανακτούν, όταν οι εκφραστές της ευρωπαϊκής διανόησης θυμώνουν για τον διασυρμό και την ισοπέδωση της Ελλάδας, υπάρχει ακόμη ε...

Tο όνειρο της κάλπης…EDITORIAL

Πώς φτάσαμε έως εδώ; Πέρυσι τέτοια εποχή βλέπαμε ακόμη φως στον ήλιο… Ελπίζαμε στο καλοκαίρι… Γιορτάζαμε το Πάσχα σαν προάγγελο τόνωσης της αγοράς και μαζί του ηθικού μας. Ο παγωμέ...

Η δική μας Ελλάδα...EDITORIAL

Να που φτάσαμε ως εδώ... Ο χωρισμός επώδυνος, αλλά και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας επιβεβλημένη. Η δική μας Ευρώπη με τη μεγάλη αγκαλιά, αυτή που περιγράφαμε πριν από δύο...

Η δική μας Ευρώπη…EDITORIAL

Ήτανε δυο, ήτανε τρεις, έγιναν δέκα με την Ελλάδα, τη χώρα-όνειρο κάθε Βορειοευρωπαίου, την ώρα που ο ευλογημένος αυτός τόπος προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές του από τη χούντα ...

Λεηλασία μιας ζωής... EDITORIAL

Με κομμένη την ανάσα... Με κατάπληξη, απορία, τρόμο, απόγνωση... Παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα. Τα δολοφονικά μέτρα, τα αστεία μέτρα, τον προβληματισμό των πολιτικών επί των ρυθμί...

Πολιτισμός υποδομώνEDITORIAL

Οι προβλέψεις επαληθεύτηκαν. Ο Σαρωνικός και τα νησιά του κέρδισαν το στοίχημα με την κρίση, έστω και αν πολλοί δεν το ομολογούν, για να μην τους… ματιάσουν. Οι μικρές αποστάσεις, ...

Με ένα κρυμμένο τραύμα... EDITORIAL

Τα κεφάλια... έξω! Λες και απασφαλίστηκε η χύτρα. Ο ατμός του φόβου, του θυμού, της αγανάκτησης, σαν να διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα, και ο κόσμος ξεχύθηκε στις... παραλίες.Αύγουστος,...