ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Κι εσύ, Ευρώπη…

Γιατί τόσο μίσος; Όταν ακόμη και οι Γερμανοί πολίτες αγανακτούν, όταν οι εκφραστές της ευρωπαϊκής διανόησης θυμώνουν για τον διασυρμό και την ισοπέδωση της Ελλάδας, υπάρχει ακόμη ελπίδα αποκατάστασης του γοήτρου μας… «Η ντροπή της Ευρώπης». Ο τίτλος ανήκει σε ποίημα του Γερμανού νομπελίστα Γκίντερ Γκρας και είναι βέβαιο ότι η πρώτη ανάγνωση του τίτλου και μόνο θα έδινε μεγάλη χαρά στην κ. Μέρκελ. Τόσο η ίδια όσο και η κ. Κριστίν Λαγκάρντ θα έσπευδαν να υποθέσουν ότι ο μεγάλος συγγραφέας και ποιητής βάζει ένα χεράκι στη μεθοδευμένη αποδόμηση του ελληνικού κράτους, με τον αποδοτικότερο για τη διάδοση ιδεών τρόπο. Πόσο έξω θα έπεφταν… Διαβάζοντας τη συνέχεια, δεν είναι βέβαιο ότι θα κοκκίνιζαν από ντροπή –αφού η ντροπή της Ευρώπης, όπως την εννοεί ευθαρσώς ο Γερμανός νομπελίστας, ενσαρκώνεται από τις ίδιες και το λόμπι τους–, αλλά από θυμό θα έσκαγαν. Με το ιδιαίτερο πνεύμα του ο Γκίντερ Γκρας οικτίρει σχεδόν την Ευρώπη, προδικάζοντας το άδοξο τέλος της μακριά από το λίκνο της, χωρίς τη χώρα που τη δημιούργησε, τη χώρα της οποίας ο πλούτος κοσμεί τα μουσεία του κόσμου… «Ανούσια πια θα μαραζώσεις δίχως τη χώρα, που το δικό της πνεύμα σε επινόησε, Ευρώπη» γράφει ο 84χρονος Γερμανός συγγραφέας. Λίγες ώρες πριν η Κριστίν Λαγκάρντ εκτόξευε δηλητήριο κατά των Ελλήνων, ενώ οι ταγοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνέχιζαν να καλλιεργούν το κλίμα για την αποπομπή της χώρας μας από το κλαμπ τους. Δεν ξέρουμε αν ο Γκίντερ Γκρας διαδήλωσε στις πλατείες υπέρ της Ελλάδας, αν φώναξε «We are all Greeks» μαζί άλλους αγανακτισμένους Ευρωπαίους ή αν μετέχει ενεργά στο κίνημα φιλελληνισμού που εξαπλώνεται ραγδαία ανά τον κόσμο, με συνθήματα κατά της Ευρώπης. Το γεγονός ότι ενώνει τη δυνατή φωνή του με τις κραυγές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που θα διέγραφαν ευχαρίστως τα χρέη μας, αλλά ποτέ την Ιστορία μας, πρέπει να μας εμψυχώσει. Η αποκατάσταση του κύρους της χώρας είναι αυτή τη στιγμή το μόνο ζητούμενο για την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές. Ναι. Η διαφθορά μάς περισσεύει. Η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος μας έφερε έως εδώ. Οι μίζες (για τις οποίες ευθύνονται εξίσου λήπτες και δότες) ήταν ανέκαθεν κοινό μυστικό. Η φοροδιαφυγή σπορ για πλουσίους. Επειδή όμως η αποκαθήλωση των ιερών και οσίων συνηθειών μας απαιτεί χρόνο, κόπο και ισχυρή βούληση, ας εστιάσουμε πρωτίστως σε κάτι πιο ουσιαστικό. Ας πατήσουμε στις πλάτες των ένθερμων υποστηρικτών της Ιστορίας, που εξακολουθούν να ταυτίζουν την Ελλάδα με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας απέναντί τους, ας ανταποκριθούμε στις προσδοκίες τους. Για να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους τις αιτίες του φθόνου… Γιατί, όπως λέει γλαφυρά ο Γκίντερ Γκράς (σε μετάφραση Σπύρου Μοσκόβου) «ολόγυμνη σαν οφειλέτης διαπομπεύεται, υποφέρει η χώρα εκείνη που έλεγες και ξανάλεγες πως χάρη τής χρωστάς». Ευρώπη…

Διαβάστε επίσης

Τα χρόνια της αθωότητας... EDITORIAL

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε... Από τη δημιουργία του κινήματος «Δεν πληρώνω»· έτσι, για να συμβολίσω την αντίδρασή μου στην κυβερνητική αυθαιρεσία, για να νιώσω πολίτης...

Αδιέξοδος θυμός… EDITORIAL

Είναι δυνατόν να μη θυμώσεις; Και με τους μεν και με τους δε, τους οικοδεσπότες και τους καλεσμένους, τους ψηφοθήρες και τους ψηφοφόρους, τους εγχώριους κομπιναδόρους κάθε κοινωνικ...

Αιδώς, κύριε βιομήχανε!  EDITORIAL

Τα πράγματα με το όνομά τους, αποκαλύπτοντας ενδεχομένως τα σχέδια της γερμανικής οικονομικής ελίτ για τη χώρα μας, φαίνεται πως είπε ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Χανς Πέτερ ...

Κάποτε και τώρα… EDITORIAL

Να φταίει άραγε η πολλή δημοκρατία ή μήπως πρόκειται για φαινόμενο άκρατου καπιταλισμού; Πάντως, όταν ένας υπουργός –εν προκειμένω, ο υπουργός Ναυτιλίας– δηλώνει αδυναμία επιβολής ...

Ας κοιταχτούμε στα μάτια... EDITORIAL

Και τώρα ας κοιτάξουμε το είδωλό μας στον καθρέφτη. Ψηφίσαμε Ευρώπη, τρομάξαμε στην ιδέα της απομόνωσης, στη σκέψη του υποβιβασμού στη... Β' Εθνική.Επιδιώξαμε την πάση θυσία παραμο...

Tο όνειρο της κάλπης…EDITORIAL

Πώς φτάσαμε έως εδώ; Πέρυσι τέτοια εποχή βλέπαμε ακόμη φως στον ήλιο… Ελπίζαμε στο καλοκαίρι… Γιορτάζαμε το Πάσχα σαν προάγγελο τόνωσης της αγοράς και μαζί του ηθικού μας. Ο παγωμέ...

Η δική μας Ελλάδα...EDITORIAL

Να που φτάσαμε ως εδώ... Ο χωρισμός επώδυνος, αλλά και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας επιβεβλημένη. Η δική μας Ευρώπη με τη μεγάλη αγκαλιά, αυτή που περιγράφαμε πριν από δύο...

Η δική μας Ευρώπη…EDITORIAL

Ήτανε δυο, ήτανε τρεις, έγιναν δέκα με την Ελλάδα, τη χώρα-όνειρο κάθε Βορειοευρωπαίου, την ώρα που ο ευλογημένος αυτός τόπος προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές του από τη χούντα ...

Λεηλασία μιας ζωής... EDITORIAL

Με κομμένη την ανάσα... Με κατάπληξη, απορία, τρόμο, απόγνωση... Παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα. Τα δολοφονικά μέτρα, τα αστεία μέτρα, τον προβληματισμό των πολιτικών επί των ρυθμί...

Πολιτισμός υποδομώνEDITORIAL

Οι προβλέψεις επαληθεύτηκαν. Ο Σαρωνικός και τα νησιά του κέρδισαν το στοίχημα με την κρίση, έστω και αν πολλοί δεν το ομολογούν, για να μην τους… ματιάσουν. Οι μικρές αποστάσεις, ...

Με ένα κρυμμένο τραύμα... EDITORIAL

Τα κεφάλια... έξω! Λες και απασφαλίστηκε η χύτρα. Ο ατμός του φόβου, του θυμού, της αγανάκτησης, σαν να διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα, και ο κόσμος ξεχύθηκε στις... παραλίες.Αύγουστος,...