ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πολιτισμός υποδομών

Οι προβλέψεις επαληθεύτηκαν. Ο Σαρωνικός και τα νησιά του κέρδισαν το στοίχημα με την κρίση, έστω και αν πολλοί δεν το ομολογούν, για να μην τους… ματιάσουν. Οι μικρές αποστάσεις, ο καλός καιρός, ίσως και οι προσιτές τιμές, σε συνδυασμό με την ποιότητα, συνέβαλαν στην καλλιέργεια ενός κλίματος αισιοδοξίας, αναγκαίου τώρα όσο ποτέ. Ωστόσο, το καλοκαίρι –ημερολογιακά τουλάχιστον– έφυγε. Μαζί του και η πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων, που κινδύνευσε να κουράσει. Ο πολιτισμός αυτού του είδους άλλωστε δεν είναι για…χόρταση. Παρά μόνο αν η… χόρταση έχει ως στόχο τον αποπροσανατολισμό των πολιτών, όπως συνηθίζεται στα μη δημοκρατικά καθεστώτα. Ασφαλώς και δεν αποδίδουμε μια τέτοια σκοπιμότητα στους εμπνευστές των διαφόρων εκδηλώσεων. Αλλά… αν θυμίζουν αγώνα δρόμου μετ’ εμποδίων, χάνουν και την αξία τους. Μια και μιλάμε για αξία όμως, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει και η αποτίμησή τους σε χρήμα. Και, επειδή πολιτισμό –όπως λέει και ξαναλέει ένας φίλος– συνιστούν κατά κύριο λόγο οι υποδομές ενός τόπου, μήπως δεν έχουμε την πολυτέλεια να σπαταλάμε χρήματα οπουδήποτε αλλού; Κατά κοινή ομολογία, πάντως, ο Αργοσαρωνικός πέρασε τις πιο δύσκολες εξετάσεις. Απέδειξε τη διαχρονική αξία του, σε μια περίοδο που τα σαθρά οικοδομήματα πέφτουν (το μόνο καλό της κρίσης), που οι επιλογές γίνονται με πολύ αυστηρά κριτήρια. Πρέπει λοιπόν να ανταμειφθεί. Δικαιούται να αξιώσει μια καλύτερη μεταχείριση, να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Υποδομές! Η αλήθεια είναι ότι η αρχή μάλλον έγινε. Η έγκριση της χρηματοδότησης για την κατασκευή του αποχετευτικού δικτύου των Σπετσών καλλιεργεί προσδοκίες και για τα άλλα νησιά. Ο κ. Δημ. Κατσικάρης γνωρίζει τις ανάγκες και δείχνει να τις συμμερίζεται. Ως πρώτος στην ιστορία αντιπεριφερειάρχης Νήσων, άλλωστε, οφείλει να αφήσει παρακαταθήκες. Παρά τους δύσκολους καιρούς, τρόποι υπάρχουν. Αρκεί να αξιοποιηθούν σωστά τα σχετικά προγράμματα και να δρομολογηθούν κατά σειρά αναγκαιότητας τα έργα. Καθώς είναι αδιανόητο στην εποχή μας να υπάρχουν τόποι χωρίς αποχετευτικό δίκτυο, και να διαιωνίζεται έτσι η κακή συνήθεια ορισμένων (πολλών) επιχειρηματιών, οι οποίοι εξακολουθούν να διοχετεύουν τα λύματα μέσω των υπονόμων στη θάλασσα, και νοικοκυρών που αδειάζουν τα νερά από τα πλυντήρια στους δρόμους. Τη νύχτα, μετά ...το τέλος των πολιτιστικών εκδηλώσεων. Με την ψευδαίσθηση πάντα ότι δεν βλέπει κανείς... Αλλά, δυστυχώς, οσφραίνονται όλοι… Το καλοκαίρι όμως θεωρητικά συνεχίζεται. Τα προσόντα των νησιών του Σαρωνικού και όλων των παράκτιων περιοχών που τον περικλείουν είναι πάντα εδώ. Η κοντινή απόσταση, το ήπιο κλίμα, οι εν λειτουργία τουριστικές εγκαταστάσεις. Σε αντίθεση με άλλα μακρινά νησιά που ερημώνουν το φθινόπωρο, υπόσχονται μια απόδραση με εξασφαλισμένη επιτυχία. Στα υπ’ όψιν…

Διαβάστε επίσης

Τα χρόνια της αθωότητας... EDITORIAL

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε... Από τη δημιουργία του κινήματος «Δεν πληρώνω»· έτσι, για να συμβολίσω την αντίδρασή μου στην κυβερνητική αυθαιρεσία, για να νιώσω πολίτης...

Αδιέξοδος θυμός… EDITORIAL

Είναι δυνατόν να μη θυμώσεις; Και με τους μεν και με τους δε, τους οικοδεσπότες και τους καλεσμένους, τους ψηφοθήρες και τους ψηφοφόρους, τους εγχώριους κομπιναδόρους κάθε κοινωνικ...

Αιδώς, κύριε βιομήχανε!  EDITORIAL

Τα πράγματα με το όνομά τους, αποκαλύπτοντας ενδεχομένως τα σχέδια της γερμανικής οικονομικής ελίτ για τη χώρα μας, φαίνεται πως είπε ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Χανς Πέτερ ...

Κάποτε και τώρα… EDITORIAL

Να φταίει άραγε η πολλή δημοκρατία ή μήπως πρόκειται για φαινόμενο άκρατου καπιταλισμού; Πάντως, όταν ένας υπουργός –εν προκειμένω, ο υπουργός Ναυτιλίας– δηλώνει αδυναμία επιβολής ...

Ας κοιταχτούμε στα μάτια... EDITORIAL

Και τώρα ας κοιτάξουμε το είδωλό μας στον καθρέφτη. Ψηφίσαμε Ευρώπη, τρομάξαμε στην ιδέα της απομόνωσης, στη σκέψη του υποβιβασμού στη... Β' Εθνική.Επιδιώξαμε την πάση θυσία παραμο...

Κι εσύ, Ευρώπη…EDITORIAL

Γιατί τόσο μίσος; Όταν ακόμη και οι Γερμανοί πολίτες αγανακτούν, όταν οι εκφραστές της ευρωπαϊκής διανόησης θυμώνουν για τον διασυρμό και την ισοπέδωση της Ελλάδας, υπάρχει ακόμη ε...

Tο όνειρο της κάλπης…EDITORIAL

Πώς φτάσαμε έως εδώ; Πέρυσι τέτοια εποχή βλέπαμε ακόμη φως στον ήλιο… Ελπίζαμε στο καλοκαίρι… Γιορτάζαμε το Πάσχα σαν προάγγελο τόνωσης της αγοράς και μαζί του ηθικού μας. Ο παγωμέ...

Η δική μας Ελλάδα...EDITORIAL

Να που φτάσαμε ως εδώ... Ο χωρισμός επώδυνος, αλλά και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας επιβεβλημένη. Η δική μας Ευρώπη με τη μεγάλη αγκαλιά, αυτή που περιγράφαμε πριν από δύο...

Η δική μας Ευρώπη…EDITORIAL

Ήτανε δυο, ήτανε τρεις, έγιναν δέκα με την Ελλάδα, τη χώρα-όνειρο κάθε Βορειοευρωπαίου, την ώρα που ο ευλογημένος αυτός τόπος προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές του από τη χούντα ...

Λεηλασία μιας ζωής... EDITORIAL

Με κομμένη την ανάσα... Με κατάπληξη, απορία, τρόμο, απόγνωση... Παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα. Τα δολοφονικά μέτρα, τα αστεία μέτρα, τον προβληματισμό των πολιτικών επί των ρυθμί...

Με ένα κρυμμένο τραύμα... EDITORIAL

Τα κεφάλια... έξω! Λες και απασφαλίστηκε η χύτρα. Ο ατμός του φόβου, του θυμού, της αγανάκτησης, σαν να διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα, και ο κόσμος ξεχύθηκε στις... παραλίες.Αύγουστος,...