ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
author

Το τέλος των ηγετών

Έχω μετρήσει ότι ο Λουκάς Παπαδήμος καταναλώνει κατά 30% λιγότερο χρόνο ομιλίας σε σχέση με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Λογικό. Δεν έχει αντιπάλους στους οποίους πρέπει να απαντήσει, ούτε ειδικό ακροατήριο που απαιτεί τη δόση του σε συναισθήματα. Είναι ένας τεχνοκράτης που αρθρώνει σαφή λόγο, με ελάχιστα δάνεια κομματικού χαρακτήρα. Φαντάζομαι ότι και ο ίδιος θα βαριέται φριχτά όταν αναφέρεται στο όραμα και στην προοπτική της χώρας, αλλά κάπως θα πρέπει να επικοινωνήσει και με τα καφενεία. Πριν από μερικά χρόνια, λοιπόν, ο λόγος του Παπαδήμου θα έμπαινε στα πρωτοσέλιδα με καρφιά, ως ξύλινος. Είμαστε, άλλωστε, μια χώρα όπου μέχρι πρόσφατα οι δημοσιογράφοι αποθέωναν έναν ομιλητή αν ξεστόμιζε δέκα κούφιες ατάκες με θεατρική διαχείριση της φωνής του. Το κάνουν ακόμα και τώρα, όταν πρόκειται για τους δύο κορυφαίους πολιτικούς αρχηγούς, θέλοντας να τους κρίνουν για το εύρος της απήχησής τους στην κοινωνία. Όλα αυτά δείχνουν να σβήνονται, η κιμωλία τους να ξεθωριάζει. Κάποιος άνοιξε το παράθυρο, μπήκε αέρας και σβήνει τον πίνακα. Δεν είναι απαραίτητα ο Παπαδήμος, είναι η εποχή. Και αισθάνομαι ότι μπαίνουμε σε μια εποχή που θα λατρέψει τον Παπαδήμο και θα καθιερώσει το ύφος του ως την κυρίαρχη αποδεκτή σταθερά. Δεν είναι μόνο που τα κομματικά συνθήματα εξισώνονται πλέον, ως ισοδύναμα της πλάνης και του ψεύδους. Είναι που δεν έχουν καν περιεχόμενο και λόγο ύπαρξης. Όσο η διαχείριση της χώρας φεύγει από τα ελληνικά χέρια, όσο ο ρόλος των κομμάτων αποδυναμώνεται, τόσο θα φωτίζεται η ανάγκη για απλό και έντιμο πολιτικό λόγο. Ουσιαστικά, η εποχή που αρχίζει δεν έχει θέση για ηγέτες, αλλά για διαχειριστές, για ανθρώπους που θα διατηρούν μια άμεση και οργανική σχέση με τα κέντρα των αποφάσεων, προσβλέποντας παράλληλα στην εξυπηρέτηση του συνόλου. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Από το μέλλον ο Σημίτης θα φαίνεται σαν ένας χαρισματικός ηγέτης που συνέπαιρνε τα πλήθη και τα οδηγούσε στον εκσυγχρονισμό.

Διαβάστε επίσης

Γιατί να σωθεί; Κώστας Γιαννακίδης

Το πιθανότερο είναι να διαβάζετε αυτές τις γραμμές σε ένα όμορφο μέρος. Μπορεί να είστε στο πλοίο ή σε ένα καφέ στο λιμάνι. Ίσως το έχετε μαζί σας στο ξενοχοδείο, ή και στο σπίτι σ...

Ο θάνατός σουΚώστας Γιαννακίδης

Αυτό το κομμάτι γράφεται τις μέρες που η πραγματικότητα έχει αντιστραφεί. Συνήθως ψάχνεις να βρεις ταξί, τώρα προσπαθείς να μη σε βρει εκείνο. Αλλά ας υποθέσουμε ότι, τώρα που διαβ...

Ήσυχα και φιλικάΚώστας Γιαννακίδης

Ασφαλώς και πήγα στο Σύνταγμα. Πήρα την μπίρα μου, δάγκωσα το σουβλάκι μου και έμεινα να παρακολουθώ τη λαϊκή συνέλευση της άμεσης δημοκρατίας. Την άλλη μέρα διάβασα και τα –ανορθό...

Μίλα μου βρώμικα στη ΒουλήΕλλάδα

Τη συμπεριφορά ορισμένων βουλευτών μας μας με τα "γαλλικά" που ανταλλάχθηκαν πρόσφατα στο κοινοβούλιο διεκτραγωδεί ο Κώστας Γιαννακίδης με σημείωμά του σήμερα στο www.protagon.gr