Πόρος - Τροιζηνία - Μέθανα: Οι τοποθετήσεις Κουτουζή και Μούγιου στο συνέδριο "Seas of Change"
Οι Δήμαρχοι Πόρου και Τροιζηνίας - Μεθάνων κ.κ. Κουτουζής και Μούγιος συμμετείχαν στις εργασίες της δεύτερης ημέρας του συνεδρίου "Seas of Change" που έλαβε χώρα στον Πόρο το διήμερο 18 & 19 Απριλίου και διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Rauch, την "Καθετή" και τη συλλογικότητα Global Salmon Farming Resistance (GSFR), υπό την αιγίδα του Δήμου Πόρου.
Οι δύο δήμαρχοι τοποθετήθηκαν σε πάνελ μαζί με τον Δήμαρχο Επιδαύρου κ. Τάσο Χρόνη και ανέτπυξαν τους λόγους για τους οποίους οι τοπικές κοινωνίες είναι αντίθετες στα σχέδια θεσμοθέτησης ΠΟΑΥ στους δύο δήμους.
Γιώργος Κουτουζής: Είναι επικύνδυνο έως καταστροφικό εάν γίνει αυτό που πάει να γίνει"
Στην τοποθέτηση του ο Δήμαρχος Πόρου Γιώργος Κουτουζής ανέφερε τα ακόλουθα:
"Δεν είμαι εναντίον της κυβέρνησης, αντιθέτως είμαι υπέρ του ότι εκφράζει η κυβερνητική πολιτική ανάπτυξης και επενδύσεων. Είναι μονόδρομος ότι πρέπει στους τόπους μας να γίνονται επενδύσεις και αξιολόγηση του οποιουδήποτε πλεονεκτήματος και προσόντος που έχει κάθε τόπος.
Το θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών είμαστε από τους πρώτους που το έχουμε βιώσει τα τελευταία 40 χρόνια. Ξεκίνησε δειλά σαν ενδιαφέρον, όταν η χώρα μας εντάχθηκε στην τότε ΕΟΚ, από τοπικούς επιχειρηματίες, οι οποίοι ανέδειξαν αυτές τις δραστηριότητες. Μετά, με το πέρασμα του χρόνου, αυτό μεγάλωσε πήγε από χέρια σε χέρια και σήμερα βρίσκεται σε χέρια μεγάλων εταιρειών οι οποίες το διαχειρίζονται κεντρικά και κάτω από τους θεσμούς του κράτους.
Εμείς επιθυμούμε την ανάπτυξη, όμως όταν και όπου πρέπει. Στο μικρό αυτό νησί που ζούμε θεωρούμε ότι είναι παράτερω το λιγότερο. Είναι επικύνδυνο εώς καταστροφικό εάν γίνει αυτό που πάει να γίνει, διότι τα τελευταία χρόνια όταν η παράκτια χώρα μας και τα νησιά μας έχει ως μονοκαλλιέργεια τον τουρισμό, αυτό σε ένα μικρό νησί όπως ο Πόρος, όχι μόνο μας υποβαθμίζει το τουριστικό προϊόν, αλλά σίγουρα στο μέλλον θα μας οδηγήσει σε συρρίκνωση του τουριστικού μας προϊόντος, στην απομάκρυνση των νέων από τον τόπο και θα είναι ένα δυστύχημα γενικά για τον Πόρο.
Εγώ θα ήθελα να παρακαλέσω την τελευταία στιγμή όποιους θα λάβουν αποφάσεις να σκεφτούνε πάρα πολύ καλά τους τόπους που θα γίνουνε, να αξιολογήσουνε τον Πόρο και να προτάξουν τα μειονεκτήματα γιατί δεν πρέπει να γίνει η ΠΟΑΥ.
Είμαστε σε απόσταση αναπνοής από την Αττική, 28 μιλίων, εκβάλει όλη η ρύπανση της Αττικής η οποία είναι η μισή χώρα μας. Το χειμώνα όταν βρέχει τα ποτάμια, ο,τι βγάλουν έχουν ως πρώτο αποδέκτη τον Πόρο.
Έχουμε αυξημένη ακτοπλοΐα, ναυσιπλοΐα, έχουμε το κέντρο προπαίδευσης που φέρνει πολύ κόσμο με την ανάλογη επιβάρυνση και βασιζόμαστε - για να μείνουνε οι νέοι και να ζήσει ο πλυθησμός - κατά 87% όπως έδειξε η δημοσκόπηση, από το οικονομικό προϊόν που παράγεται από τον τουρισμό. Γιαυτό θα πρέπει να το σκεφτεί σοβαρά όποιος θα θεσμοθετήσει και να λάβει μέτρα ώστε να μη συμβεί αυτό.
Εμείς θέλουμε οι αποφάσεις να λαμβάνονται αφού πρώτα ρωτάται η τοπική κοινωνία και η Περιφέρεια. Να λαμβάνονται υπόψη οι εκφράσεις των τοπικών κοινωνιών και μετέπειτα να γίνονται οι θεσμοθετήσεις και οι ενέργειες. Υπάρχουν χώροι στη χώρα μας, είμαστε μια παράκτια χώρα με μεγάλη ακτογραμμή που δεν κατοικείται, που είναι ανοιχτά τα πελάγη, που υπάρχουνε βαθιά νερά και θα μπορούνε εκεί να γίνουνε αυτές οι επενδύσεις που όπως προείπα θεωρώ ότι πρέπει να γίνουνε για το καλό της οικονομίας, του ΑΕΠ και αυτά που γνωρίζουμε όλοι.
Για να μη σας τρώω το χρόνο, ότι έχω πει δεν το έχω γράψει, αλλά το λέω από την καρδιά μου και από το άγχος και την αγωνία που έχω σε αυτή τη θέση που βρίσκομαι, τελευταία στιγμή, να μεταφέρετε όλοι οι θεσμικοί που βρίσκεστε εδώ αυτή την αγωνία και το πρακτικό μέρος που σας εξέφρασα και να γίνει μια τροποποίηση και να απομακρυνθούν αυτά. Δεν είναι για κλειστούς χώρους, τόσο κοντά στην Αττική.
Η Αττική είναι η πιο ανατπυγμένη περιοχή της χώρας μας, έχει μειωμένες επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση για το λόγο αυτό και εμείς επειδή δεν έχουμε αυτή την αντιμετώπιση της υπόλοιπης χώρας που έχει επιδοτήσεις, έρχεται "καπάκι" αυτό, να μας μειώσει ακόμα αυτό που παράγουμε χωρίς καμία επιδότηση στον τουρισμό.
Σας το λέω από την ψυχή μου και την καρδιά μου, πρέπει να λάβετε όλοι θέση στο μέτρο που μπορείτε για να αλλάξει αυτό που πάει να γίνει".
Τάσος Μούγιος: "Είμαστε ενάντια σε ό,τι υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας"
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Δήμαρχος Τροιζηνίας - Μεθάνων Τάσος Μούγιος ο οπόιος ανάφερε τα ακόλουθα:
Οφείλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Ως Δήμος δεν είμαστε ενάντια στις επενδύσεις. Είμαστε όμως ενάντια στην υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου. Είμαστε ενάντια σε ό,τι υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας. Είμαστε απέναντι σε όποιον δεσμεύει τη βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου μας.
Δεν είμαστε αρνητές των πάντων. Δεν καθοδηγούμαστε από συμφέροντα, ούτε έχουμε δεσμεύσεις σε αυτά. Οφείλουμε να δούμε την κατάσταση με νηφαλιότητα και με ψυχραιμία να πάρουμε τις κατάλληλες αποφάσεις.
Οι Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών είναι υποχρέωση της χώρας που απορρέει από ευρωπαϊκή οδηγία, με στόχο τη ρύθμιση του θαλάσσιου χωροταξικού πλαισίου της υδατοκαλλιέργειας στη χώρα. Οι ΠΟΑΥ όφειλαν να έχουν ολοκληρωθεί έως τον Μάρτιο του 2021, όμως συνεχείς παρατάσεις μας έχουν οδηγήσει στο σημερινό αποτέλεσμα.
Η Ελλάδα το 2022 ήταν 3η σε αξία και όγκο παραγωγής υδατοκαλλιέργειας, μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η υπεραλίευση όμως είναι η μάστιγα της εποχής μας. Το 90% των παγκόσμιων ιχθυοαποθεμάτων απειλείται από την υπεραλίευση. Το 80% των πληθυσμών ψαριών στη Μεσόγειο υπεραλιεύεται. Διπλάσιοι αλιευτικοί στόλοι από όσους μπορεί να αντέξει η θάλασσα, πασχίζουν να καλύψουν τη ζήτηση, συχνά αλιεύοντας παράνομα ή και μικρά ψάρια που δεν έχουν προλάβει να αναπαραχθούν ούτε μία φορά.
Θα τρομοκρατηθούμε αν συνειδητοποιήσουμε ότι τα αλιεύματα που χάνονται παγκοσμίως λόγω της υπεραλίευσης θα μπορούσαν να θρέψουν έως και 20 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως, ενώ τα τελευταία 40 χρόνια έχει εξαφανιστεί το 50% της θαλάσσιας ζωής του πλανήτη.
Αυτά τα αναφέρω για να αναδείξω τη ζωτικής σημασίας ανάγκη για τη λειτουργία των ιχθυοκαλλιεργειών. Τα ιχθυοτροφεία όμως δεν είναι πανάκεια, ούτε αποτελούν αυτοσκοπό, καθώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και συνυφασμένα με το ειδικό χωροταξικό σχέδιο για τις υδατοκαλλιέργειες. Ορθότερα, είναι συνυφασμένα με την ορθή χωροθέτησή τους σε σχέση με τις τοπικές κοινωνίες.
Ας δούμε όμως τις παραμέτρους μία μία, με παραδείγματα.Αν αύριο μία εμπορική επιχείρηση θέλει να βγάλει άδεια λειτουργίας και να εγκατασταθεί στον Δήμο, οφείλει να αιτηθεί την έγκρισή του από το Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο είναι αρμόδιο να την εγκρίνει ή όχι.
Ο νομοθέτης μέσω της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, μεταξύ άλλων, θέλει να εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, ειδικά για Δήμους μικρούς σαν τον δικό μας.Και ερωτώμαι.
Πως είναι δυνατόν για μία επένδυση και εγκατάσταση όπως οι ιχθυοκαλλιέργειες να μην ερωτάται η τοπική κοινωνία, μέσω του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά να μας ζητείτε απλά μια γνωμοδότηση…;
Δηλαδή η πρόνοια του νομοθέτη εξαντλήθηκε στη λειτουργία μικρών επιχειρήσεων, αλλά όχι στην εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας.
Οι τοπικές κοινωνίες πρωτίστως οφείλουν να λάβουν αποφάσεις για τόσο επιδραστικές επενδύσεις και όχι αποκλειστικά η κεντρική διοίκηση. Αυτό που συμβαίνει με το παρόν νομοθέτημα αφήνει έξω από κάθε συζήτηση την άποψη της τοπικής κοινωνίας.
Ακούμε για επένδυση, για θέσεις εργασίας κλπ.Να μιλήσουμε με νούμερα. Στην Ελλάδα δραστηριοποιείται ένας όμιλος ιχθυοκαλλιεργειών, ο οποίος ελέγχει πάνω από το 60% της εγχώριας παραγωγής και πρόκειται για τον μεγαλύτερο όμιλο στη Μεσόγειο, αν και στη χώρα μας δεν τα πάει πολύ καλά, με γνωστά σε όλους προβλήματα ρευστότητας. Αυτός ο όμιλος λοιπόν στην Ελλάδα έχει 3 μονάδες παραγωγής ιχθυοτροφών, 8 ιχθυογεννητικούς σταθμούς, 27 μονάδες παραγωγής και 6 μεταποιητικούς σταθμούς. Σε αυτές τις μονάδες μέχρι το 2022 απασχολούσε 1.855 προσωπικό. Ξέρετε πόσοι εργάζονται στις ιχθυοκαλλιέργειες σε Πόρο, Μέθανα και Νέα Επίδαυρο;
Οι 60, δηλαδή το 3% των εργαζομένων, δηλαδή κάτω από το 0,3% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού αυτών των περιοχών.
Συνεπώς για ποια ανάπτυξη και ενίσχυση της τοπικής κοινωνίας μιλάμε; Ποια είναι η θετική επίδραση μιας τέτοιας επένδυσης στην τοπική κοινωνία, όταν ο κυρίαρχος όμιλος του κλάδου απασχολεί τόσους λίγους; Το αφήγημα της επένδυσης αφορά αποκλειστικά τις διοικήσεις των εταιρειών και σε καμία περίπτωση τις τοπικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα να μη μας βρίσκει ακροατές.
Επόμενη παράμετρος είναι η ανάπτυξη. Ο Δήμος μας, είναι ένας μικρός τουριστικός Δήμος όμως φιλοδοξούμε και επιδιώκουμε να ενισχύσουμε το τουριστικό μας προϊόν . Είναι σαφές πως οποιαδήποτε τέτοια εγκατάσταση θα στερήσει κάθε σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης.
Πως θα προσελκύσουμε τουριστικές επενδύσεις; Πως θα αναβαθμίσουμε τις παραλίες μας;
Θέλω να σταθώ στην περιβαλλοντική παράμετρο, αν και ειδικότεροι από εμένα θα εξαντλήσουν το ζήτημα.
Με την ίδρυση των ΠΟΑΥ όπως προβλέπονται, η έκταση ιχθυοκαλλιέργειας θα αυξηθεί 32 φορές και η παραγωγή θα αυξηθεί 9 φορές μόνο για τα πέντε πρώτα έτη, αφού οι εταιρείες μετά διατηρούν το δικαίωμα της περαιτέρω αύξησης.
Αυτό θα έχει ως συνέπεια ο Σαρωνικός να μετατραπεί στην πρώτη ιχθυοπαραγωγό περιοχή της χώρας, από έβδομη. Τα καθημερινά επιρριπτόμενα λύματα των ψαριών στη θάλασσα θα αντιστοιχούν σε πληθυσμό 1.780.000 κατοίκων.
Εδώ να σημειώσουμε πως ο Δήμος Τροιζηνίας Μεθάνων έχει περίπου 6.000 κατοίκους και ο Δήμος Πόρου έχει περίπου 3.200. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, ο δεύτερος μεγαλύτερος στη χώρα αριθμεί περίπου 320.000 κατοίκους.
Δηλαδή τα λύματα θα αντιστοιχούν καθημερινά σε 6πλάσια ποσότητα των λυμάτων της Θεσσαλονίκης. Σοκαριστική διαπίστωση με ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην ανάπτυξη της περιοχής.
Δε μου αρέσει να λαϊκίζω, ούτε να χρησιμοποιώ επιχειρήματα, ειδικά στον δημόσιο λόγο, τα οποία δε βασίζονται σε ρεαλιστικές προσεγγίσεις, όμως δε γίνεται να μην αναφερθώ στη χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών σε όλη τη χώρα.
Είναι αγενές να γινόμαστε επικριτές των πάντων και να μην αρθρώνουμε πολιτικό λόγο με λύσεις και προτάσεις.
¨Οπως στις χώρες του εξωτερικού υπάρχουν εγκαταστάσεις ανοιχτής θάλασσας, που προφανώς δεν επηρεάζουν σε τόσο αρνητικό βαθμό τις τοπικές κοινωνίες.Η χώρα μας με την τεράστια ακτογραμμή της διαθέτει περιοχές, που πραγματικά η εγκατάσταση ιχθυοκαλλιεργειών θα τονώσει την τοπική κοινωνία.
Αυτό που προσπαθώ να αναδείξω είναι πως υπάρχουν λύσεις, αρκεί να εξεταστεί σφαιρικά το ζήτημα και σε καμία περίπτωση να μην εξετάζεται αποκλειστικά με επιχειρηματικά κριτήρια και κριτήρια κόστους – οφέλους.Κλείνοντας, αυτό που θέλω να αποτυπωθεί σε όλους μας σχετικά με τις ιχθυοκαλλιέργειες είναι πως δεν είναι ευπρόσδεκτες, στην περιοχή μας".
