Μια μέρα στο Μανάβικο...
Η γνησιότητα βρίσκεται στο να επιλέγεις το ζαρζαβατικό της εποχής, και όχι να πιστεύεις σε μια γαστρονομική φαντασίωση που έχεις προκατασκευάσειΚυρία μου, είπα από μέσα μου βγαίνοντας –αλλά φλεγόμουν να το πω φωναχτά, λίγο ήθελα–, δεν σας πέρασε από τον νου πως ίσως η εποχή της φρέσκιας ρόκας να έχει περάσει; Εσείς είστε ακριβώς το είδος των πελατών που φταίνε για την κυριαρχία των άνοστων προϊόντων εκτός εποχής, θερμοκηπίου, σε σελοφάν. Αντί να έρθετε στο μανάβικο να ψωνίσετε δίχως προκαταλήψεις και εμμονές, αλλά με ανοιχτό το πνεύμα, παραδομένο στην ομορφιά των εποχιακών φρούτων και λαχανικών, να διαλέξετε ανάλογα με το ποιο είδος είναι στην εποχή του και παράγεται στον τόπο όπου βρίσκεστε, περιφρονήσατε άλλα θαυμάσια σαλατικά και απαιτήσατε οπωσδήποτε, τέλος Αυγούστου, να σας φέρουν φρέσκια ρόκα, την οποία θεωρήσατε σύμβολο γνησιότητας. Ξέρετε τι ωραία ρόκα έχω βρει εδώ τον Μάιο; Αλλά, επειδή κάποιοι τη ζητούν εκτός εποχής, έρχονται το σελοφάν και το θερμοκήπιο να καλύψουν τη ζήτηση. Η γνησιότητα βρίσκεται στο να επιλέγεις το ζαρζαβατικό της εποχής, και όχι να πιστεύεις σε μια γαστρονομική φαντασίωση που έχεις προκατασκευάσει. Κερδίσατε λοιπόν το βραβείο της μαραμένης ρόκας. Φάτε την. Αυτό σας αξίζει και κρατήστε λίγη σε ένα ταπεράκι, να πάρετε και στο Παρίσι, να έχετε να τη φάτε με «ελληνικότατη» παρμεζάνα, διότι ασφαλώς η φέτα στερείται της αίγλης των ιταλικών και γαλλικών τυριών. Μια μέρα όμως να ζητήσετε να σας βρουν κερεμέζι Αιγίνης, να βάλετε μπόλικο πάνω από τις μικρόσωμες αιγινήτικες ντομάτες μαζί με γλιστρίδα από τον κήπο, να δείτε τι θα πει σαλάτα! ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Φίλιππος Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι (Paris X Nanterre) και στη συνέχεια ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Διατέλεσε πρόεδρος και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας. Ήταν ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Άγριων Ζώων στην Αίγινα, με το οποίο ασχολήθηκε επί 16 χρόνια (1989-2006). Τιμήθηκε για τη διεθνή δράση του από το International Wildlife Rehabilitation Council με το International Award (Montreal 2000) και από την UNESCO Πειραιά και Νήσων (2005). Το 2006 ίδρυσε τη ΜΚΟ «ΜΙΑΦΥΣΗ», με στόχο τη διεθνή συνεργασία και δικτύωση για το περιβάλλον και τον εθελοντισμό για τη Φύση. Από το 2009 δραστηριοποιείται στην πολιτική. Το 2010 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων (είναι πλέον ανεξάρτητος) και ανέλαβε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων «Αθηνά Υγεία». Εργάζεται ως διαχειριστής του Μπαγκείου Ιδρύματος από το 2008. Το πρώτο του βιβλίο, «Ο ροζ πελεκάνος και άλλες ιστορίες», εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ωκεανίδα το 1999. Το δεύτερο βιβλίο του, «Η ηθική πίσω από την κρίση», εκδόθηκε από τις εκδόσεις Άγρα το 2014 και συμπεριλήφθηκε στον βραχύ κατάλογο των δέκα καλύτερων δοκιμίων της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Βιβλίου. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στην «Ελευθεροτυπία», στα «Νέα», στην «Καθημερινή» και στο οικολογικό της περιοδικό «ΟΙΚΟ».