ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Τέλος στο... βόλεμα!

Για κάποιους –λίγους ευτυχώς– ανάπλαση σημαίνει κατ’ ανάγκη βεβήλωση. Ή και ιεροσυλία. Ακόμη και αν πρόκειται για την προσπάθεια βελτίωσης μιας ασχήμιας που προβάλλει πλέον ως αδήριτη ανάγκη... Η εξαγγελθείσα ανάπλαση του Πειραιά, μιας πόλης που αξιώνει το έμπρακτο ενδιαφέρον των αρμοδίων, είναι βέβαιο πως θα προκαλέσει αντιδράσεις. Όπως προκάλεσε κάποτε η πεζοδρόμηση κεντρικών δρόμων της Αθήνας, που αποτελούν σήμερα το στολίδι της. Κι αυτό γιατί ο άνθρωπος δεν θυσιάζει για κανέναν λόγο τις συνήθειές του. Δεν απεμπολεί το... ξεβόλεμά του με κανένα αντάλλαγμα. Πολύ περισσότερο για το κοινό καλό. Έχοντας γίνει και ο ίδιος μέρος του... κατεστραμμένου με τα χρόνια τοπίου, δεν βλέπει την καταστροφή. Και ως εκ τούτου δεν συμμερίζεται την ανάγκη αναδιάταξης των κακώς κειμένων. Η μεγάλη επισκεψιμότητα που σημειώθηκε το καλοκαίρι στα νησιά του Αργοσαρωνικού κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Όχι ασφαλώς στην Ύδρα, που, ως ιστορικό μνημείο, διατηρεί τον χαρακτήρα της. Στην Αίγινα όμως σε... ξεκουφαίνει! Τι κάνεις; Κλείνεις τα αυτιά σου για να μην ακούς; Ή τρέχεις να σβήσεις τη φωτιά; Η ανεξέλεγκτη κυκλοφορία δίτροχων έβαλε κάποτε σε σοβαρό κίνδυνο τις Σπέτσες. Με πολλές προσπάθειες το φαινόμενο περιορίστηκε αισθητά, παρά τις όποιες αντιδράσεις. Το ίδιο συνέβη και στον Πόρο, όπου η απαγόρευση κυκλοφορίας στον παραλιακό δρόμο τους καλοκαιρινούς μήνες, από νωρίς το απόγευμα έως αργά το βράδυ, έσωσε την κατάσταση. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι η... καμπάνα χτυπάει για την Αίγινα και αξιολογήσουμε το κυκλοφοριακό ως το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα, δεν θα έχουμε πέσει έξω. Πρόκειται άλλωστε για το μεγαλύτερο νησί του Σαρωνικού, που προτιμάται για πολλούς λόγους από τους επισκέπτες. Εποχούμενους (κυρίως) και μη. Οι διαμένοντες ακόμη και σε μικρή απόσταση από το κέντρο του νησιού απολαμβάνουν τη νησιώτικη ατμόσφαιρα. Τη θάλασσα, το κλίμα, την ηρεμία που αποζητούν. Η εικόνα ωστόσο είναι εντελώς διαφορετική στο λιμάνι και στους γύρω δρόμους. Η έλλειψη χώρων στάθμευσης σε συνδυασμό με την παντελή απουσία της αστυνομίας δίνουν τέτοιο έρεισμα στην ασυδοσία, ώστε οι πεζοί να μην έχουν χώρο να σταθούν. Τα πεζοδρόμια στους δρόμους του ιστορικού κέντρου παραδίδονται εν λευκώ στα παρκαρισμένα μηχανάκια, οι δρόμοι στα διαρκώς κινούμενα αυτοκίνητα. Η ανάγκη ανάπλασης συνεπώς είναι επιτακτική. Οι λύσεις υπάρχουν, αλλά προσκρούουν στις συνήθεις αντιδράσεις. Ξεκινώντας από την άσκηση πίεσης για την όσο το δυνατόν ταχύτερη κατασκευή της περιφερειακής οδού, ας σηκώσουν οι αρμόδιοι τα... μανίκια για τη σωτηρία της Αίγινας. Με μέτρο και σεβασμό στον χαρακτήρα του νησιού. Ο συναγερμός χτυπάει μανιασμένα. Το... βόλεμα αποτελεί πλέον μια ξεπερασμένη και άκρως εγωιστική πολυτέλεια. Η επίκληση του ενδιαφέροντος για το κοινό καλό ας έχει επιτέλους και ένα πραγματικό αντίκρισμα...

Διαβάστε επίσης

Το... ακάνθινο στεφάνι του νικητήEDITORIAL

Με το βλέμμα στον Γολγοθά... Με τη σκέψη στο ακάνθινο στεφάνι... Μια παραβολή των Άγιων Ημερών που διανύουμε... Με τη διαφορά ότι η Εβδομάδα των Παθών κορυφώνεται με την Ανάσταση. ...

Υποσχέσεις, ελπίδες, ευχές...EDITORIAL

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Προηγήθηκε η προσωπική τους αμφιταλάντευση (να βάλω, να μη βάλω), ακολούθησε η αγωνία έως ότου επιβεβαιωθεί η υποψηφιότητά τους, και τώρα ξεκινούν έναν αγ...

Ευχαριστώ μεν, αλλά...EDITORIAL

Τώρα που γυρίζει... Τώρα μπορεί το όνειρο να γίνει πραγματικότητα. Τώρα που ο Άγιος Βασίλης κατεβαίνει από την καμινάδα, κουβαλώντας τα δώρα που περιμέναμε τόσο καιρό… Και τι να το...

Ελλάδα, τα νησιά σου...EDITORIAL

Οταν ο οδηγός ασθενοφόρου κάποιου νησιού δεν ακούει το τηλέφωνο και ένας άνθρωπος πεθαίνει στον δρόμο, είναι βέβαιο πως δεν φταίει μόνο ο οδηγός. Ούτε το τηλέφωνο...Ευθύνεται ένα ο...

Ευτυχώς, τόσο μακριά...EDITORIAL

Τελικά, όχι. Δεν είμαστε «τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά» από την Αττική, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Είμαστε πολύ, πολύ μακριά...Τόσο μακριά, που μας είναι αδύνατον να φανταστούμε...

Οι ενοχές του καναπέEDITORIAL

Ολόγος είναι πολύ σοβαρός. Αναμφισβήτητα. Αν όμως συμφωνήσουμε πως ο Έλληνας δεν αφήνει εύκολα τον καναπέ του, ή το καφενείο του, μήπως η ονομασία των Σκοπίων αποτέλεσε την αφορμή;...

Όνειρο απατηλό…EDITORIAL

Ας ονειρευτούμε... Το 2018 όπως το φανταστήκαμε όταν ξεκίνησε η οικονομική κρίση. Τότε που έμοιαζε τόσο μακρινό και τόσο ξένοιαστο...Τότε που όλοι εμείς, οι αφελείς, πιστεύαμε πως ...

Τύχη είναι και... γυρίζειEDITORIAL

Πότε θα μας βαρεθεί η Τύχη, δεν μπορούμε να το προβλέψουμε. Ας ελπίσουμε πως συνηθίζει να κάνει διακοπές στην Ελλάδα, και γι’ αυτό μας επιφυλάσσει ιδιαίτερη μεταχείριση!Ηταν τύχη, ...

Αλήθειες και ψέματα…EDITORIAL

Δεν ήταν και η καλύτερη διαφήμιση, αλλά τα γεγονότα δεν παρακολουθούν τους κανόνες της αγοράς. Ούτε η σωστή δημοσιογραφία...Κυριάρχησαν τα σκουπίδια, φέτος το καλοκαίρι, στις αναφο...

Άδεια βιτρίνα...EDITORIAL

Η βιτρίνα είναι ο κράχτης. Των προς πώληση εμπορευμάτων στο εσωτερικό του καταστήματος. Αν ο κράχτης μοιάζει με τις έρημες παραλίες κάποιων τουριστικών περιοχών (βλ. Αίγινα), ποιος...