ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ελλάδα, τα νησιά σου...

Οταν ο οδηγός ασθενοφόρου κάποιου νησιού δεν ακούει το τηλέφωνο και ένας άνθρωπος πεθαίνει στον δρόμο, είναι βέβαιο πως δεν φταίει μόνο ο οδηγός. Ούτε το τηλέφωνο... Ευθύνεται ένα ολόκληρο σύστημα, που επιμένει να αγνοεί τις ανάγκες της νησιωτικής Ελλάδας, παραβλέποντας το γεγονός ότι τα νησιά αποτελούν το 1/5 αυτής της χώρας. Και ότι αυτά τα κομμάτια γης που περιβρέχονται από θάλασσα χρήζουν μιας εντελώς διαφορετικής αντιμετώπισης. Μεταξύ των προτεραιοτήτων της ελληνικής Πολιτείας θα έπρεπε να συγκαταλέγεται η φροντίδα για την υγεία και την περίθαλψη των κατοίκων των νησιών και των επισκεπτών τους. Η απόσταση από τα αστικά κέντρα και οι δυσκολίες πρόσβασης σε οργανωμένες μονάδες επιβάλλουν τη λήψη –έστω και κατ’εξαίρεση– μέτρων ικανών να ελαχιστοποιήσουν τους κινδύνους που εγκυμονούν οι συνθήκες. Είναι απορίας άξιο λοιπόν γιατί συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Γιατί δεν έχει ποτέ προβλεφθεί η νομοθετική κάλυψη των πλωτών ασθενοφόρων –με αποτέλεσμα να έχει τη δυνατότητα οποιοδήποτε πλωτό μέσο να μεταφέρει ασθενείς–, γιατί οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ δεν επισπεύδονται, όταν πρόκειται για στοιχειώδεις ανάγκες των νησιών σε ανθρώπινο δυναμικό στον τομέα της Υγείας, γιατί οι υπερω- ρίες –ένα ανεξέλεγκτο μέσο πλουτισμού που ανθεί στον δημόσιο τομέα– απαγορεύονται στους οδηγούς ασθενοφόρων των νησιών, την ώρα που οι υπάρχοντες δεν επαρκούν για την κάλυψη όλων των βαρδιών. Οσα «γιατί;» και αν απαριθμήσουμε, δεν θα πάρουμε απαντήσεις. Δικαιολογίες θα ακούσουμε πολλές. Και μάλιστα αυταπόδεικτα αστήρικτες. Σε μια Ελλάδα που βρίθει φωτογραφικών διατάξεων, που η παράκαμψη της νομιμότητας για λόγους δήθεν δημοσίου συμφέροντος αποτελεί καθεστώς, είναι αδύνατον να δεχτούμε ότι η πρόσληψη οδηγών ασθενοφόρων και τραυματιοφορέων σε νησί, για την κάλυψη ζωτικής σημασίας κενών, δεν μπορεί να επισπευσθεί. Και το χειρότερο... ότι απαιτείται ένας χρόνος για να υπογραφεί η πρόσληψη! Η αντιμετώπιση προβλημάτων της νησιωτικής Ελλάδας στους κρίσιμους τομείς της Υγείας και της Παιδείας δεν προϋποθέτει ειδική ευαισθησία. Αν εκλιπαρούσαμε για φιλανθρωπία άλλωστε, δεν θα απευθυνόμασταν στους πολιτικούς. Η μορφολογία της χώρας καθιστά υποχρεωτική τη σοβαρή ενασχόληση της εκάστοτε κυβέρνησης με τα νησιά. Δεν είναι πάρεργο, ούτε χόμπι. Ούτε –πολύ περισσότερο– πεδίο άγρας ψήφων σε κάθε εκλογές. Το γεγονός ότι οι νησιώτες είναι συνήθως φιλήσυχοι άνθρωποι και δεν ξεσηκώνονται με ντουντούκες δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να τους θεωρεί πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Και, αν η δημόσια υγεία δεν έχαιρε ανέκαθεν της δέουσας μέριμνας ούτε στα μεγάλα αστικά κέντρα (για να γιγαντωθεί η ιδιωτική), τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα. Τα μικρά κυρίως νησιά διαθέτουν μεν πολλούς ιδιώτες γιατρούς, πρόθυμους να βοηθήσουν ανά πάσα στιγμή, αλλά μεταξύ άλλων... αδυνατούν να προσλάβουν οδηγούς ασθενοφόρων. Ας μη θρηνήσουμε άλλα θύματα της αδιαφορίας των αρμοδίων... Καλή Ανάσταση! Σίλα Αλεξίου

Διαβάστε επίσης

Το... ακάνθινο στεφάνι του νικητήEDITORIAL

Με το βλέμμα στον Γολγοθά... Με τη σκέψη στο ακάνθινο στεφάνι... Μια παραβολή των Άγιων Ημερών που διανύουμε... Με τη διαφορά ότι η Εβδομάδα των Παθών κορυφώνεται με την Ανάσταση. ...

Υποσχέσεις, ελπίδες, ευχές...EDITORIAL

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Προηγήθηκε η προσωπική τους αμφιταλάντευση (να βάλω, να μη βάλω), ακολούθησε η αγωνία έως ότου επιβεβαιωθεί η υποψηφιότητά τους, και τώρα ξεκινούν έναν αγ...

Ευχαριστώ μεν, αλλά...EDITORIAL

Τώρα που γυρίζει... Τώρα μπορεί το όνειρο να γίνει πραγματικότητα. Τώρα που ο Άγιος Βασίλης κατεβαίνει από την καμινάδα, κουβαλώντας τα δώρα που περιμέναμε τόσο καιρό… Και τι να το...

Τέλος στο... βόλεμα!EDITORIAL

Για κάποιους –λίγους ευτυχώς– ανάπλαση σημαίνει κατ’ ανάγκη βεβήλωση. Ή και ιεροσυλία. Ακόμη και αν πρόκειται για την προσπάθεια βελτίωσης μιας ασχήμιας που προβάλλει πλέον ως αδήρ...

Ευτυχώς, τόσο μακριά...EDITORIAL

Τελικά, όχι. Δεν είμαστε «τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά» από την Αττική, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Είμαστε πολύ, πολύ μακριά...Τόσο μακριά, που μας είναι αδύνατον να φανταστούμε...

Οι ενοχές του καναπέEDITORIAL

Ολόγος είναι πολύ σοβαρός. Αναμφισβήτητα. Αν όμως συμφωνήσουμε πως ο Έλληνας δεν αφήνει εύκολα τον καναπέ του, ή το καφενείο του, μήπως η ονομασία των Σκοπίων αποτέλεσε την αφορμή;...

Όνειρο απατηλό…EDITORIAL

Ας ονειρευτούμε... Το 2018 όπως το φανταστήκαμε όταν ξεκίνησε η οικονομική κρίση. Τότε που έμοιαζε τόσο μακρινό και τόσο ξένοιαστο...Τότε που όλοι εμείς, οι αφελείς, πιστεύαμε πως ...

Τύχη είναι και... γυρίζειEDITORIAL

Πότε θα μας βαρεθεί η Τύχη, δεν μπορούμε να το προβλέψουμε. Ας ελπίσουμε πως συνηθίζει να κάνει διακοπές στην Ελλάδα, και γι’ αυτό μας επιφυλάσσει ιδιαίτερη μεταχείριση!Ηταν τύχη, ...

Αλήθειες και ψέματα…EDITORIAL

Δεν ήταν και η καλύτερη διαφήμιση, αλλά τα γεγονότα δεν παρακολουθούν τους κανόνες της αγοράς. Ούτε η σωστή δημοσιογραφία...Κυριάρχησαν τα σκουπίδια, φέτος το καλοκαίρι, στις αναφο...

Άδεια βιτρίνα...EDITORIAL

Η βιτρίνα είναι ο κράχτης. Των προς πώληση εμπορευμάτων στο εσωτερικό του καταστήματος. Αν ο κράχτης μοιάζει με τις έρημες παραλίες κάποιων τουριστικών περιοχών (βλ. Αίγινα), ποιος...