Ο δημιουργός σπουδαίων ντοκιμαντέρ, όπως η «Αγέλαστος πέτρα», το «Αρκαδία χαίρε» και η «Ζάκρος», Φίλιππος Κουτσαφτής, μιλάει για τη νέα ταινία του που προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες, «Οι Ελευσίνιοι». Μια ταινία που εστιάζει στους ανθρώπους της πόλης και τους δίνει τον χώρο και τον χρόνο να επαναφέρουν τις μνήμες τους από το παρελθόν τους, αλλά και να καταθέσουν, κυρίως οι νεότεροι, το όραμά τους για το μέλλον.
«Η ταινία έγινε για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ελευσίνας, αυτό με έκανε να επιστρέψω μετά την “Αγέλαστο πέτρα”, παρόλο που δεν έφυγα ποτέ οριστικά από την Ελευσίνα. Αυτή η πόλη έχει αυτό το στοιχείο, είναι σαν να σε καλεί πάντα», λέει στον «Ε.Τ.» ο Φίλιππος Κουτσαφτής.
Αναμνήσεις
Τα νέα παιδιά μιλάνε για τις δικές τους αναμνήσεις στην Ελευσίνα και σκιαγραφούν την πόλη που θέλουν να αλλάξουν στο μέλλον. Από την πλευρά τους, οι ηλικιωμένοι θυμούνται τα δικά τους βιώματα που δεν ήταν χωρίς εμπόδια και δυσκολίες. «Οι άνθρωποι που ζουν στην Ελευσίνα την αγαπάνε. Το βλέπει κανείς πόσο εξοικειωμένοι είναι με τον χώρο. Τώρα την αγαπάνε και περισσότεροι άνθρωποι, πέρα από τους Ελευσίνιους, γιατί έγινε προορισμός για πολλούς από την Αθήνα. Τα νέα παιδιά θέλουν να κάνουν κάτι καλύτερο για την πόλη και, κυρίως, θέλουν να επιστρέψουν. Οταν τελειώσουν τον κύκλο των σπουδών τους, θέλουν να επιστρέψουν. Δεν θέλουν να φύγουν για τη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα», λέει ο Φίλιππος Κουτσαφτής, που διαπιστώνει ότι η οικονομική κρίση επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την πόλη.
«Η ταινία “Αγέλαστος πέτρα” τελείωσε το 2000, ήταν το πικ της αυταρέσκειας και το σκηνικό στη χώρα ήταν τελείως διαφορετικό, οικονομικά, πολιτιστικά. Στη συνέχεια μεσολάβησαν όλα τα γεγονότα της οικονομικής κρίσης, που μάλλον συνεχίζεται ακόμα και αυτό το γεγονός δεν μπορούσε να μην επηρεάσει την Ελευσίνα», τονίζει.
Μιλώντας γενικότερα για την άνθηση του ντοκιμαντέρ που παρατηρείται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, ο Φίλιππος Κουτσαφτής σημειώνει ότι «προφανώς, έχει υπάρξει πρόοδος. Σήμερα έχουμε την ψηφιακή τεχνολογία και αυτό από μόνο του δίνει τεράστιες δυνατότητες. Γίνονται πάρα πολλές ταινίες και πιο εύκολα απ’ ό,τι στο παρελθόν. Δεν ξέρω, όμως, τι γίνεται όλο αυτό το παραγόμενο προϊόν, πού διοχετεύεται εν τέλει».
«Η θεματική μου είναι ο χώρος, η ιστορία, η μνήμη, ο χρόνος»
Σε ό,τι αφορά τον τρόπο που επιλέγει κάθε φορά το θέμα με το οποίο θα καταπιαστεί στην εκάστοτε ταινία του, ο Φίλιππος Κουτσάφτης λέει ότι «υπάρχει μία θεματική που με ενδιαφέρει και που η τύχη τα έφερε έτσι, ώστε να μπορώ να βρω έναν τρόπο να κάνω τέτοιες ταινίες. Λίγο το διεκδικείς, λίγο σου έρχεται από μόνο του. Η θεματική μου είναι ο χώρος, η ιστορία, η μνήμη, ο χρόνος. Είναι στοιχεία που υπάρχουν κατεξοχήν στην Ελλάδα και σε όλους τους τόπους, βέβαια. Δεν με ενδιαφέρει να κάνω κάτι άλλο».
Σχέδια
Για την επόμενη ταινία του ο σκηνοθέτης τονίζει: «Εχω αρχίσει εδώ και χρόνια να μαζεύω υλικό για την Αίγινα, όπως επίσης και για τη Μεσσηνία. Κι εκεί έχει γίνει μια έρευνα, καθώς και κάποια σημαντικά γυρίσματα. Είναι δύο τόποι που έχουν όλα αυτά τα στοιχεία που είπαμε προηγουμένως. Εχουν τεράστια ζωή που ξετυλίγεται σε έναν τεράστιο χρόνο, πάρα πολλή ιστορία, αλλά και σημερινή ζωή».
Η συζήτηση με τον Φίλιππο Κουτσαφτή έκλεισε με μία αναφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ζαγορά Πηλίου. «Δεν έχω κάνει μία ταινία ακόμα για τη Ζαγορά, πιθανόν να είναι συμπτωματικοί οι λόγοι ή πιθανόν να ισχύει αυτό που λέμε “ουδείς προφήτης εν τη εαυτού πατρίδι”. Εχω κάτι κατά νου», καταλήγει.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
